ปกป้อง 🤴🏻👸🏻
-
ณิษา
-
ณิษา
เฮ้ออออ อิ่มจัง
-
พอร์ช
แน่สิครับ ทานซะเยอะขนาดนั้น
-
ณิษา
อืออออ ต้องอ้วนแน่ๆ
-
พอร์ช
อืออออ อ้วนยังไงก็รักครับ
-
ณิษา
ณิษารักพี่พอร์ชนะคะ
-
พอร์ช
ณิษา
-
ณิษา
ถ้าไม่มีพี่ ณิษาคงลำบากแน่ๆ
-
พอร์ช
ทำซึ้งอีกแล้วนะเรา
-
ณิษา
อืออออ กอดหน่อย
-
พอร์ช
ครับๆ
-
ฉันขยับเข้าไปกอดสามีเอาไว้แน่นก่อนจะนอนลงที่ตักของเค้า
-
ณิษา
เย็นนี้ไปเดินเล่นกันนะคะ
-
พอร์ช
ได้ครับ
-
ณิษา
เจ้าตัวเล็กคงอยากออกไปสูดอากาศบริสุทธิ์ข้างนอกบ้าง
-
พอร์ช
อ้างเชียวนะ อยากไปเองก็บอก
-
ณิษา
แหะๆ
-
พอร์ช
ง่วงเหรอ
-
ณิษา
นิดหน่อยค่ะ
-
พอร์ช
งีบสักหน่อยสิ
-
ณิษา
อื้ม
-
คนตัวสูงห่มผ้าให้กับฉันก่อนจะขยับเข้ามากอดฉันเอาไว้แน่น การที่มีเค้าอยู่ข้างๆนี่แหละคือความสุขของฉัน
-
เวลา 15:00 น.
-
ณิษา
-
ณิษา
ที่รักคะ
-
พอร์ช
อืออออ
-
ณิษา
ที่รักคะ ตื่นได้แล้วนะ
-
พอร์ช
ขอห้านาทีครับ
-
ณิษา
งั้นปล่อยณิษาก่อนนะคะ
-
พอร์ช
อือออ ไม่เอา
-
คนตัวสูงไม่ยอมปล่อยตัวฉันแถมยังซุกหน้าลงมาที่เนินอกของฉันอีกต่างหาก
-
ณิษา
อย่าทะลึ่งสิคะ ณิษาจะไปเตรียมตัวแล้วนะ
-
พอร์ช
ไปไหนเหรอ
-
ณิษา
ไปเดินเล่นไงคะ
-
พอร์ช
อื้อ
-
ณิษา
ที่รักคะ ไม่กอดณิษาไว้แบบนี้สิคะ
-
พอร์ช
อืออออ นอนกอดเมียแบบนี้สบายกว่าเยอะเลย
-
ณิษา
คิกๆ
-
คนตัวสูงพูดพร้อมหลับตาเพราะความงัวเงีย
-
พอร์ช
นอนก่อนได้ไหม พรุ่งนี้ค่อยไป
-
ณิษา
ไม่ค่ะ ณิษาจะไปตอนนี้เลย
-
พอร์ช
.........
-
ณิษา
นอนต่อนะคะ
-
พอร์ช
ก็ได้ครับ พี่จะไปด้วย
-
ณิษา
น่ารักที่สุดเลยค่ะ
-
พอร์ช
อืออออ ขอจูบหน่อย
-
ณิษา
อือออ
-
ฉันขยับเข้าไปจูบริมฝีปากร้อนอย่างอ่อนโยนเบาๆ
-
พอร์ช
ชื่นใจ
-
ณิษา
ตื่นนะคะ ไม่งอแงนะ
-
พอร์ช
ครับที่รัก
-
คนตัวสูงยอมปล่อยตัวฉันแล้วเดินอ้อมมากอดฉันต่อ
-
ณิษา
อือออ ไหนบอกจะไม่งอแงไงคะ
-
พอร์ช
ครับๆ แค่อยากอ้อนเมียเท่านั้นเอง
-
ณิษา
คุณชายปีศาจหายไปไหนแล้วคะ
-
พอร์ช
หืม? คุณชายปีศาจ
-
ณิษา
ณิษาเรียกพี่แบบนี้ตลอดเลยค่ะ รู้ไหม
-
พอร์ช
พี่ออกจะน่ารัก
-
ณิษา
เหรอคะ?
-
พอร์ช
อือออออ
-
ณิษา
พอแล้วนะคะ
-
ท่าน อนัน
อ้อนเมียจังเลยนะ
-
ณิษา
คุณพ่อ กลับมาแล้วเหรอคะ
-
ท่าน อนัน
พ่อเอาผักมาจากสวนเยอะเลย เย็นนี้ทานสุกี้กันนะ
-
ณิษา
ดีเลยค่ะ แต่....
-
ท่าน อนัน
ไม่ใส่แครอท
-
พอร์ช
คิกๆ
-
ณิษา
ถูกต้องค่ะ
-
พอร์ช
ไปกันเถอะครับ
-
ณิษา
ณิษาไปเดินเล่นก่อนนะคะ
-
ท่าน อนัน
จ๊ะๆ
-
ณิษา
ไปเดินที่ริมทะเลสาบไหมคะ
-
พอร์ช
ครับ
-
ฉันเดินออกมากับพี่พอร์ชเพื่อชื่นชมวิวริมทะเลสาบ บรรยากาศยามเย็นที่แสนจะสงบสุขทำให้ฉันรู้สึกดีไปด้วยเลย แล้วยิ่งมีเค้าอยู่ข้างๆแบบนี้ด้วยแล้ว
-
ณิษา
........
-
พอร์ช
มองอะไรครับ
-
ณิษา
มองหน้าสามีสุดที่รักค่ะ
-
พอร์ช
อ้อนแบบนี้เดี๋ยวก็เจอดีหรอก
-
ณิษา
คิกๆ ก็ใครบอกให้น่ารักล่ะคะ
-
พอร์ช
หึหึหึ
-
ณิษา
ว้าย!!!!
-
คนตัวสูงอุ้มฉันแล้วเหวี่ยงไปมาเพื่อแกล้งฉันด้วยความหมั่นไส้
-
พอร์ช
ฮ่าๆๆ
-
ณิษา
ปล่อยเลยค่ะ มันอันตราย
-
พอร์ช
นั่งพักไหม
-
ณิษา
ค่ะ
-
พี่พอร์ชพาฉันไปนั่งที่โต๊ะไม้ใต้ต้นไม้ที่แสนจะร่มรื่น
-
พอร์ช
เฮ้อออ แบบนี้ค่อยเย็นขึ้นหน่อย
-
ณิษา
หืม?
-
พอร์ช
อะไรเหรอ
-
ณิษา
พี่ว่ารถคันนั้น...จอดนานไปไหม?
-
พอร์ช
นั้นสิ สักพักแล้วนะ
-
ณิษา
เค้าเป็นอะไรหรือเปล่าคะ
-
พอร์ช
คิดมากน่า เค้าอาจจะจอดหลับก็ได้
-
ฉันมองรถเก๋งสีดำที่จอดอยู่ตรงใต้ต้นไม้ตรงข้ามสักพักใหญ่
-
ณิษา
ที่นี่เป็นที่ดินส่วนตัวของคุณพ่อพี่ไม่ใช่เหรอคะ
-
พอร์ช
............
-
ณิษา
ไม่น่าจะมีใครเข้ามาได้นะคะ
-
พอร์ช
เรากลับกันเถอะ
-
ณิษา
หืม?
-
คนตัวสูงจับมือฉันลุกขึ้นแล้วเดินออกมาทันที ท่าทางที่รุกรนทำให้ฉันเริ่มสงสัย
-
พอร์ช
........
-
ณิษา
เกิดอะไรขึ้นคะ
-
พอร์ช
รถนั้น.....ณิษา!!!!
-
เอี๊ยดดดดดดด
-
ฉันตกใจที่อยู่ๆรถคันสีดำก็ขับมาปาดหน้าอย่างรวดเร็ว ก่อนที่คนในรถจะลดกระจกลงแล้วจ่อปืนมาที่เราสองคน
-
ณิษา
กรี๊ดดดดดดดดดด
-
ปัง!!!!
-
พอร์ช
!!!!!!!
-
ณิษา
กรี๊ดดดดดด
-
พอร์ช
ณิษาเป็นอะไรไหม!!
-
คนตัวสูงที่กอดฉันเอาไว้แน่นถามขึ้นเมื่อรถคันนั้นขับหนีออกไป
-
ณิษา
ณิษาไม่เป็นไรค่ะ
-
พอร์ช
ค่อยยังชั่ว
-
ณิษา
แล้วพี่ล่ะคะ เป็นอะไรไหม
-
พอร์ช
พี่ไม่เป็นไร
-
ณิษา
เอาตัวมาบังณิษาแบบนี้ทำไม รู้ไหมว่ามันอันตราย
-
พอร์ช
พี่ไม่เป็น.....
-
ณิษา
พะ พี่พอร์ช!! พี่พอร์ช!!
-
ฉันรีบรับตัวพี่พอร์ชเอาไว้ไม่ให้เค้าล้มหัวกระแทกพื้น คนตัวสูงหายใจหอบรวยรินอยู่ในอ้อมกอดฉัน
-
พอร์ช
ณิษา....
-
ณิษา
ไม่นะคะ ฮือๆ พี่พอร์ชอย่าเป็นอะไรนะคะ
-
พอร์ช
.......
-
ณิษา
ฮือๆ ช่วยด้วย!!! ใครก็ได้ช่วยด้วย
-
ท่าน อนัน
ณิษา!!
-
ณิษา
พ่อคะ ฮือๆๆ พี่พอร์ช พี่พอร์ชโดนยิงค่ะ
-
ท่าน อนัน
พอร์ช!! พอร์ชได้ยินพ่อไหม
-
คุณหญิง เขมมิกา
คุณคะ!!
-
ท่าน อนัน
เดี๋ยวผมไปเอารถก่อนนะ คุณดูลูกด้วย
-
คุณหญิง เขมมิกา
ได้ค่ะคุณ
-
ณิษา
พี่พอร์ช ฮือๆ
-
ทำยังไงดี เค้าโดนยิงเพราะปกป้องฉัน ทุอย่างมันเป็นเพราะฉัน
-
โรงพยาบาล R
-
โรม
ณิษาอย่าวิ่ง!!
-
ณิษา
พี่โรม ให้ณิษาเข้าไปด้วยนะคะ
-
โรม
ไม่ได้ครับ พี่ต้องผ่าตัดนะ
-
ณิษา
ฮือๆ
-
เฮดีส
ไอ้โรม!!
-
ขุนพล
เกิดอะไรขึ้นวะ!!
-
คิณณ์
!!!
-
แก๊งวูฟล์ทุกคนต่างวิ่งเข้ามาด้วยท่าทางตื่นตกใจ
-
ณิษา
เพราะณิษา ฮือๆ ถ้าเค้าไม่ปกป้องณิษา
-
เฮดีส
ณิษาใจเย็นก่อน
-
โรม
กูเข้าไปดูมันก่อน
-
คิณณ์
เออๆ ฝากด้วย
-
ณิษา
พี่พอร์ช ฮือๆ พะ พี่....
-
ขุนพล
ณิษา!!!
-
คิณณ์
เฮ้ย!!
-
ท่าน อนัน
!!!!!
-
คุณหญิง เขมมิกา
!!!!
-
ฉันเริ่มขาอ่อนเพราะความเหนื่อยล้า ฉันจะอยู่ได้อย่างไรหากไม่มีเค้าอยู่ข้างๆ พี่พอร์ชอย่าเป็นอะไรนะคะ ได้โปรด
-
ห้องวีไอพี โรงพยาบาล R
-
ณิษา
.......
-
ท่าน อนัน
ณิษา
-
ณิษา
พี่พอร์ช!!!
-
ฉันรีบเด้งตัวลุกขึ้นจากเตียงทันทีที่รู้สึกตัว
-
เฮดีส
ใจเย็นนะณิษา
-
ณิษา
พี่พอร์ชล่ะคะ
-
โรม
มันปลอดภัยดี ตอนนี้ยังไม่ฟื้น
-
ณิษา
พาณิษาไปหาพี่พอร์ชนะคะ
-
ขุนพล
ใจเย็นก่อนนะ เดี๋ยวลูกจะเป็นอันตราย
-
ณิษา
!!!!!!
-
คิณณ์
ยังไงตอนนี้ก็เยี่ยมไม่ได้ เพราะมันพึ่งออกจากห้องผ่าตัด
-
ณิษา
อึก ฮือๆ ณิษาเป็นห่วง
-
เฮดีส
รอพรุ่งนี้นะ พวกพี่จะพาไป
-
ณิษา
ค่ะ
-
ขุนพล
แล้วไง หาได้หรือยังว่าใครทำ
-
เฮดีส
กล้องวงจรเปิดหน้าทางเข้าไร่ถ่ายไว้ได้ คงหาตัวไม่ยาก
-
คิณณ์
ลากคอมันมาภายในวันนี้
-
เฮดีส
กูจัดการเอง ขอเวลาสองชั่วโมง
-
ฉันรู้สึกกังวลใจอย่างบอกไม่ถูก ทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นด้วย เรากำลังจะมีความสุขแล้วแท้ๆ
-
ห้องไอซียู
-
พอร์ช
..........
-
ณิษา
พี่พอร์ช
-
ฉันมองคนตัวสูงที่มีสายระโยงระยางเต็มตัวผ่านกระจกห้องไอซียูด้วยหัวใจที่แตกสลาย เค้าต้องเจ็บหนักเพราะปกป้องฉัน
-
ท่านผู้หญิง วรรณภา
ณิษา
-
ณิษา
คุณแม่!! ฮือๆ
-
ท่านชาย ธนา
ไม่เป็นไรนะลูก
-
ณิษา
เพราะณิษา ฮือๆ เค้าโดนยิงเพราะณิษา
-
ฉันโผเข้าไปกอดคุณแม่แล้วแล่อยโฮออกมาโดยไม่อายใคร
-
ท่านชาย ธนา
พอร์ชทำถูกแล้ว เค้าปกป้องคนที่เค้ารัก
-
ณิษา
ฮือๆ
-
ท่านผู้หญิง วรรณภา
พอร์ชต้องไม่เป็นไรลูก
-
ณิษา
ค่ะ ณิษาจะเข้มแข็งรอพี่พอร์ชฟื้น
-
ท่านชาย ธนา
ดีมากลูก
-
ฉันมองพี่พอร์ชพร้อมกับอธิษฐานอ้อนวอนให้อะไรก็ได้ช่วยพี่พอร์ชให้ปลอดภัยที
-
สองชั่วโมงต่อมา
-
เฮดีส
นี่รถของมีมี่
-
ณิษา
!!!!!!
-
พี่เฮดีสโยนรูปลงไปที่โต๊ะด้วยความหงุดหงิด เมื่อรู้ว่าตัวการคือใคร
-
ขุนพล
แล้วยิงไอ้พอร์ชทำไม?
-
ณิษา
เค้าจะยิงณิษาต่างหากล่ะคะ
-
โรม
...........
-
คิณณ์
ต้องการอะไรอีกวะยัยนี่
-
เฮดีส
บ้านมีแต่หนี้ คงเสียดายไอ้พอร์ชถ้ายังคบกันอยู่บ้านคงหมดหนี้ไปแล้ว
-
โรม
อยากมีคนอื่นเอง ช่วยไม่ได้
-
เฮดีส
หาไม่ยากหรอก เดี๋ยวก็เจอตัว
-
ณิษา
มีมี่.....
-
ฉันนึกถึงใบหน้าของมีมี่แล้วกำหมัดเอาไว้แน่น ฉันกับหล่อนคงจะอยู่ร่วมโลกกันไม่ได้สินะ
-
ผลส้ม สีชมพู 🌸
โปรดติดตามตอนต่อไป.....🤴🏻👸🏻
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น