ครอบครัว 👨👩👧
-
ณิษา
-
พอร์ช
กินด้วยดิ
-
ฉันจิ้มแตงโมแล้วป้อนคนตัวสูงที่นอนตักฉันอย่างสบายใจ พ่อคุณจะสบายเกินไปแล้วนะคะ
-
ณิษา
สบายไปแล้วนะ
-
พอร์ช
ก็ตักเมียมันนุ่ม
-
ณิษา
ลุกได้แล้วปวดขาจะแย่
-
พอร์ช
อืออออ
-
ณิษา
ว้าย!! คนทะลึ่ง
-
ฉันรีบดันหัวคนทะลึ่งออกห่างเมื่อเค้าคลอเคลียบริเวณต้นขาของฉัน
-
พอร์ช
ทะลึ่งตรงไหนล่ะ
-
ณิษา
อืออออ ถ้าไม่หยุดณิษากลับจริงๆด้วย
-
พอร์ช
กลับอีกล่ะ 😒
-
ณิษา
ก็พี่ทะลึ่ง
-
พอร์ช
ก็พี่รักเมีย ทำไมล่ะ
-
ณิษา
รักหรือหื่นค่ะ
-
พอร์ช
ชิ
-
ณิษา
หิวไหมคะ
-
พอร์ช
ไปทานข้างนอกไหม
-
ณิษา
ร้านไหนคะ
-
พอร์ช
ร้านที่เจอไอ้ฌอน
-
ณิษา
...........
-
พอร์ช
ชิ
-
ณิษา
พูดเองก็หงุดหงิดเอง
-
พอร์ช
อือออออ ห้ามไปเจอมันนะ
-
ณิษา
เจอก็ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่คะ
-
พอร์ช
...........
-
ณิษา
ก็ณิษามีสามีที่น่ารักอยู่แล้วทั้งคนไงคะ
-
ฉันพูดพร้อมขยับเข้าไปกอดเค้าอย่างอ่อนโยน
-
พอร์ช
อ้อนแบบนี้เดี๋ยวก็ไม่ได้ทานข้าวหรอก
-
ณิษา
ไปแต่งตัวดีกว่า
-
ฉันรีบเดินหนีคนตัวสูงเข้าห้องแต่งตัวไปก่อนจะเปิดกระเป๋าหยิบของที่ต้องทานทุกวันออหมาทานเมื่อถึงเวลา
-
พอร์ช
ทำอะไร?
-
ณิษา
!!!!!
-
ฉันรีบเก็บแผงยาคุมกำเนิดไว้ในกระเป๋าเพราะรู้ว่าพี่พอร์ชไม่ชอบให้ทาน
-
พอร์ช
อย่าบอกนะว่า.....
-
ณิษา
คะ?
-
พอร์ช
กินยาคุม
-
พี่พอร์ชเดินเข้ามาหาฉันก่อนจะหยิบกระเป๋าฉันไปดู
-
ณิษา
.........
-
พอร์ช
ณิษา
-
ณิษา
ณิษายังไม่พร้อมจริงๆค่ะ
-
พอร์ช
แต่พี่อยากมีลูกแล้ว
-
ณิษา
...........
-
พอร์ช
เราแต่งงานกันแล้วนะณิษา
-
ณิษา
เฮ้อออออ
-
พอร์ช
นะครับ อย่าทานอีกเลยนะ
-
ณิษา
ก็ได้ค่ะ ณิษาจะไม่ทานอีกแล้ว
-
พอร์ช
จริงนะ
-
ณิษา
อื้อ
-
พอร์ช
งั้นมาให้พี่ชดเชยเลย โทษฐานที่แอบกิน
-
ณิษา
ไม่เกี่ยว!! ณิษาจะออกไปทานข้าว
-
พอร์ช
งั้นคืนนี้ อย่าหวังว่าจะได้นอน
-
ณิษา
ลามก!!
-
พอร์ช
หึหึหึ
-
ฉันรีบคว้าชุดที่จะเปลี่ยนแล้วเข้าไปในห้องน้ำทันทีด้วยความเขิน
-
ร้านอาหาร
-
ณิษา
ขอสเต็กเนื้อแบบมีเดียมแล สปาเกตตี้คาโบนาร่า ซีซ่าสลัดค่ะ
-
พอร์ช
นั้นกินคนเดียวเหรอ
-
ณิษา
ใช่ค่ะ
-
พอร์ช
ผมขอสเต็กเนื้อที่หนึ่งครับ
-
พี่พอร์ชปิดเมนูก่อนจะขยับเข้ามากอดฉัน
-
ณิษา
อย่าค่ะ
-
พอร์ช
ไม่มีใครเห็นหรอก
-
ณิษา
มีค่ะ
-
พอร์ช
ที่นั่งวีไอพี
-
ณิษา
เฮ้อออออ
-
พอร์ช
ทานเยอะแบบนี้ ข่าวดีไหมน้า
-
ณิษา
ณิษาทานเยอะอยู่แล้วค่ะ
-
พอร์ช
อือออออ พี่อยากมีลูกแล้วนะณิษา
-
ณิษา
ค่ะๆ ณิษาสัญญาว่าจะไม่ทานอีกแล้ว
-
พอร์ช
จริงนะครับ
-
ณิษา
ค่ะ
-
พอร์ช
จุ๊บสัญญาก่อน
-
ณิษา
จุ๊บ 😊
-
ฉันจุ๊บแก้มสามีเบาๆก่อนจะหันไปจิบน้ำส้มโดยไม่สนใจเค้าอีก
-
พอร์ช
แค่นี้เอง?
-
ณิษา
ต้องการแค่ไหนคะ
-
พอร์ช
มากกว่านี้
-
ณิษา
ไม่ได้ค่ะ
-
พอร์ช
..........
-
คนตัวสูงทำหน้าเซ็งก่อนจะเบือนหน้าหนีไปทางวิวของตึกน้อยใหญ่ตรงหน้า
-
ณิษา
คืนนี้นะคะ
-
พอร์ช
!!!!!!
-
ฉันหอมแก้มสามีเบาๆก่อนจะส่งยิ้มให้กับเค้า
-
ณิษา
คิกๆ
-
พอร์ช
จะข่มใจไว้รอนะครับ
-
ณิษา
คนเจ้าเล่ห์
-
พอร์ช
เซ็กซี่ขนาดนี้ คงทนได้ไม่นาน
-
ฉันยิ้มเพราะคนตัวสูงเริ่มหน้าแดงอย่างเห็นได้ชัด ฉันไม่เคยเห็นเค้าเขินขนาดนี้มาก่อนเลย
-
ณิษา
ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ
-
พอร์ช
ไปด้วย
-
ณิษา
อะไรกันคะ ณิษาไปเอง
-
พอร์ช
😒😒
-
ณิษา
อย่าคิดอะไรบ้าๆนะคะ
-
พอร์ช
คราวที่แล้วที่ทะเลาะกันก็เพราะเราไปเข้าห้องน้ำไม่ใช่เหรอ
-
ณิษา
มันไม่บังเอิญขนาดนั้นหรอกค่ะ
-
พอร์ช
.........
-
ณิษา
แป๊บเดียวค่ะ
-
พอร์ช
5นาทีไม่มาพี่จะไปตาม
-
ณิษา
เจ้าค่ะ
-
ฉันลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำก่อนจะหยิบแผงยาทิ้งในทั้งขยะ ต่อไปนี้จะได้เป็นครอบครัวจริงๆสักที
-
ฌอน
ณิษา
-
ณิษา
!!!!!!!!
-
ฉันหันไปมองคนตัวสูงที่ยืนมองฉันอยู่ด้วยสายตาเจ็บปวด ก่อนจะค่อยๆเดินเข้ามาหาฉัน
-
ฌอน
ใช่จริงๆด้วย
-
ณิษา
พี่ฌอน
-
ฌอน
ไม่เจอกันนานเลยนะ
-
ณิษา
พี่มาทำอะไรที่นี่คะ
-
ฌอน
...........
-
ณิษา
แล้วพี่ทำไมเป็นแบบนี้
-
ฉันมองคนตัวสูงที่ดูโทรมอย่างเห็นได้ชัด
-
ฌอน
พี่ลืมณิษาไม่ได้จริงๆ
-
ณิษา
.........
-
ฌอน
พี่ขอโทษ
-
ณิษา
พี่ฌอน
-
ฌอน
พี่พยายามแล้ว....แต่พี่ทำไม่ได้
-
คนตัวสูงดึงฉันเข้าไปกอดแต่ฉันก็ต้องรีบผลักเค้าออกเพราะกลัวว่าพี่พอร์ชจะมาเห็นเข้า
-
ณิษา
แล้วนี่มือไปโดนอะไรมาคะ
-
ฌอน
........
-
ณิษา
พี่ฌอน
-
ฌอน
ณิษา
-
ณิษา
ยะ อย่าค่ะพี่ฌอน!!
-
คนตัวสูงดึงฉันให้ตามเค้าไปที่ห้องเก็บอุปกรณ์ก่อนจะผลักฉันติดกับผนังห้อง
-
ฌอน
ณิษาลืมพี่ไปแล้วเหรอ
-
ณิษา
พี่จะทำอะไร!! ณิษาไม่เคยรู้จักพี่มาก่อนเลยนะ
-
ฌอน
นั้นสินะ ตอนนั้นเราสองคนยังเด็กมาก
-
ณิษา
หืม?
-
ฌอน
ณิษาลืมแต่พี่ไม่ลืม
-
ณิษา
อืออออออ
-
ริมฝีปากร้อนก้มลงมาบดขยี้ริมฝีปากของฉันอย่างร้อนแรงมือหนาเอื้อมมากอดเอวฉันเอาไว้แน่นไม่ยอมปล่อย
-
ฌอน
พี่รักณิษานะ รักมากด้วย!!!
-
ณิษา
พี่ฌอน!!
-
เพี๊ยะ!!!!
-
ฉันผลักคนตัวสูงให้ออกห่างก่อนจะตบหน้าเรียกสติเค้าให้กลับมา
-
ฌอน
......
-
ณิษา
รู้ไหมว่าตอนนี้พี่มีสภาพแบบไหน ณิษาไม่รู้ว่าเรารู้จักกันตอนไหนแต่ที่แน่ๆ พี่ฌอนที่ณิษาคุ้นเคยเค้าไม่ได้เป็นแบบนี้
-
ฌอน
.......
-
ณิษา
ณิษาแต่งงานแล้วนะคะพี่ฌอน
-
ฌอน
พี่รู้
-
ณิษา
ตัดใจเถอะค่ะ
-
ฌอน
พยายามอยู่
-
ณิษา
พี่ไม่ต้องเลิกรักณิษาก็ได้.....แค่รักณิษาเหมือนน้องสาวก็พอค่ะ
-
ฌอน
น้องสาว....นั้นสินะ ณิษาก็เคยพูดแบบนั้น
-
ฉันยิ่งงงเข้าไปใหญ่กับคำพูดของพี่ฌอน เค้าดูเจ็บปวดมากจนฉันไม่กล้าจะต่อว่าอะไร ทำไมฉันถึงจำอะไรเกี่ยวกับพี่ฌอนไม่ได้สักอย่างเลยนะ ทำไมกัน
-
ณิษา
พี่ฌอน
-
ฌอน
สงสัยเราจะไม่ได้คู่กันจริงๆ
-
ณิษา
.........
-
ฌอน
ลาก่อนนะ ยัยเป็ดขี้เหร่ของพี่
-
ณิษา
!!!!!!!!!!!!!
-
ฉันถึงกับอึ้งเมื้อได้ยินคำนี้จากปากของพี่ฌอน ภาพในอดีตทุกอย่างวนกลับเข้ามาในหัวของฉันทันที!!!!
-
ผลส้ม สีชมพู 🌸
โปรดติดตามตอนต่อไป....🙊🙊🙊
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น