ฝันดี 🌸
-
ห้องพอร์ช
-
ณิษา
-
ท่านผู้หญิง วรรณภา
ณิษา
-
ณิษา
..........
-
ท่านผู้หญิง วรรณภา
ใจเย็นก่อนนะลูก
-
ณิษา
ณิษาอยากไปหาคุณพ่อคุณแม่ค่ะ
-
ท่านผู้หญิง วรรณภา
เอาอย่างนี้ไหม ไว้แม่จะพาไปแต่ตอนนี้หนูต้องใจเย็นแล้วคุยกับพอร์ชได้ไหมลูก
-
ณิษา
............
-
ท่านผู้หญิง วรรณภา
หรือว่าจะพักก่อนก็ได้นะลูก
-
ณิษา
ณิษาจะนอนค่ะ บอกพี่พอร์ชห้ามเข้ามานะคะ
-
ท่านผู้หญิง วรรณภา
จ๊ะๆ
-
ฉันถอนหายใจออกมาด้วยความเหนื่อยล้า ปวดเท้าไปหมดเลยแฮะ วิ่งมาได้ยังไงกันนะเรา
-
เวลา 07:00 น.
-
ท่านผู้หญิง วรรณภา
ณิษาใสบาตรแล้วสบายใจขึ้นไหมลูก
-
ณิษา
นิดหน่อยค่ะคุณแม่
-
ฉันเดินพยุงแขนคุณแม่เดินเข้าไปในบ้าน วันนี้เราสองคนตื่นแต่เช้าเพราะจะใส่บาตรเพื่อทำให้ฉันสบายใจขึ้น
-
ท่านผู้หญิง วรรณภา
เดี๋ยวทานข้าวเช้าแล้วเราไปช็อปปิ้งกันนะลูก
-
ณิษา
ได้ค่ะ
-
ห้องอาหาร
-
ฉันนั่งลงข้างๆคุณแม่โดยไม่สนใจคนตัวสูงตรงหน้าที่นั่งอยู่ตรงข้าม เมื่อคืนฉันนอนที่ห้องและล็อกประตูไว้อย่างหนาแน่นเพราะกันพี่พอร์ชเข้ามาในห้อง
-
พอร์ช
แม่จะไปซื้อของเหรอครับ
-
ท่านผู้หญิง วรรณภา
ใช่ แม่ว่าจะไปหาซื้อผ้ามาตัดชุดด้วย
-
พอร์ช
งั้นให้ผมไปช่วยนะครับ
-
ณิษา
งั้นถ้าพี่พอร์ชไปช่วยถือของแล้ว ณิษาขอตัวอยู่บ้านนะคะ จะได้เตรียมของให้พร้อม
-
พอร์ช
จะไปไหน
-
ณิษา
ณิษาจะไปอยู่ต่างจังหวัดไปหาคุณพ่อคุณแม่ค่ะ
-
พอร์ช
!!!!!!
-
ท่านผู้หญิง วรรณภา
เอ่อ....
-
ณิษา
.........
-
ท่านชาย ธนา
ณิษาวันนี้อย่าพึ่งไปเลยนะ พ่อว่าคงไม่เหมาะ
-
ณิษา
.........
-
พอร์ช
คุณพ่อครับ
-
พี่พอร์ชหันไปมองหน้าคุณพ่อที่นั่งหัวโต๊ะเพือขอความช่วยเหลือ
-
ท่านชาย ธนา
เอาไว้พ่อไม่มีงานเราค่อยไปด้วยกัน พ่อก็อยากเจออนันเหมือนกัน
-
ณิษา
ค่ะคุณพ่อ
-
ฉันจำเป็นต้องรับคำสั่งเพราะเกรงใจผู้ใหญ่หากท่านไม่ขอไว้ฉันคงไปนานแล้ว
-
ท่านชาย ธนา
รีบทานข้าวเถอะ เดี๋ยวแม่ต้องไปซื้อของอีก
-
ณิษา
ค่ะ
-
ห้างสรรพสินค้า K
-
พอร์ช
คุณแม่จะไปสปาไหมครับ
-
ท่านผู้หญิง วรรณภา
ก็ดีนะ แม่ไม่ได้เข้าสปานานแล้ว
-
พอร์ช
ผมให้ไอ้ขุนจองสปาไว้ให้แม่แล้วนะครับ
-
ท่านผู้หญิง วรรณภา
แหมม ทำไมเอาใจแม่เป็นพิเศษล่ะ
-
พอร์ช
นะครับ 😔
-
ท่านผู้หญิง วรรณภา
ครับๆ ณิษาไปดื่มกาแฟรอแม่ก่อนนะ
-
ณิษา
ณิษาไปสปาด้วยได้ไหมคะ
-
พอร์ช
พี่จองแค่ที่เดียว
-
ณิษา
..........
-
พอร์ช
ไปร้านอาหารกับพี่
-
ณิษา
ดะ เดี๋ยว!!!
-
พี่พอร์ชดึงแขนฉันออกมาทันทีโดยไม่นอให้ฉันพูดอะไรอีก
-
พอร์ช
..........
-
ณิษา
ปล่อยนะคะ!!
-
ห้องทำงานขุนพล
-
ขุนพล
เฮ้ย!!!
-
พอร์ช
ยืมห้องแป๊บ
-
ณิษา
โอ๊ย!!!
-
คนตัวสูงลากฉันเข้าไปในห้องหลังกำแพงชั้นหนังสือก่อนจะผลักฉันไปนอนที่เตียงนอนของพี่ขุนพล
-
พอร์ช
อือออออ คิดถึงจัง
-
ณิษา
หยุดนะ!!!
-
พอร์ช
ผัวอุตส่าห์มาง้ออย่าเล่นตัวมาก
-
ณิษา
นี่ง้อแล้วเหรอคะ!!
-
พอร์ช
ใช่สิ ง้อ
-
ณิษา
ปล่อยเลย!! ณิษาไม่อยากคุยกับพี่แล้ว
-
พอร์ช
งั้นก็ไม่ต้องคุยกัน ทำอย่างอื่นก็ได้
-
ณิษา
กรี๊ดดดดดดด
-
คนตัวสูงก้มลงมามอบสัมผัสอันลึกซึ้งและร้อนแรงให้กับฉันในที่สุด
-
เวลา 11:00 น.
-
พอร์ช
อืออออออ
-
ณิษา
อึก
-
พอร์ช
ณิษาครับ
-
ณิษา
ปล่อย อึก
-
พอร์ช
ไม่ครับ พี่ไม่ปล่อย
-
ณิษา
พี่ไม่รักณิษาแล้วทำแบบนี้ทำไม ฮือๆ
-
พอร์ช
พี่ขอโทษ....ขอโทษที่รุนแรง
-
ณิษา
อึก ฮือๆ
-
คนใจร้าย ทำเรื่องรุนแรงกับฉันแล้วคิดว่าแค่กอดแค่จูบจะหายงั้นเหรอ
-
พอร์ช
ลงไปทานข้าวกันนะครับ
-
ณิษา
.........
-
พี่พอร์ชกอดเอวฉันแล้วลงไปข้างล่างก่อนจะหอมแก้มฉันเบาๆ
-
พอร์ช
อย่าทำให้แม่พี่เป็นห่วงได้ไหมณิษา
-
ณิษา
.........
-
พอร์ช
เราสองคนงอนกันท่านเสียใจนะรู้ไหม
-
ณิษา
.........
-
พอร์ช
ดีกันนะครับ คนดี
-
พี่พอร์ชยิ้มก่อนจะก้มลงหอมแก้มฉันเบาๆแล้วพาฉันเดินเข้าไปในร้านอาหาร
-
ณิษา
..........
-
ท่านผู้หญิง วรรณภา
มาแล้วเหรอลูก
-
พอร์ช
ครับ
-
ณิษา
........
-
พอร์ช
ณิษาทานข้าวนะครับ
-
ณิษา
ค่ะ
-
คนตัวสูงกอดเอวฉันก่อนจะตักข้าวเข้าปากอย่างมีความสุข ฉันได้แต่เงียบเพราะไม่อยากทำให้คุณแม่เป็นห่วง
-
เวลา 20:00 น.
-
ก๊อกๆ
-
ณิษา
ใครคะ
-
ท่านชาย ธนา
พ่อเองลูก
-
ณิษา
.........
-
ฉันเปิดประตูห้องทันทีเมื่อรู้ว่าใครคือเจ้าของเสียง
-
ท่านชาย ธนา
ขอพ่อเข้าไปได้ไหมลูก
-
ณิษา
แค่คุณพ่อคนเดียวนะคะ
-
พอร์ช
........
-
ฉันมองคนตัวสูงที่ยืนอยู่ด้านหลังคุณพ่อด้วยสายตาเจ็บปวด
-
ท่านชาย ธนา
เข้ามาทั้งสองคนนะ พ่อมีเรื่องจะคุยด้วย
-
ณิษา
........
-
พอร์ช
ครับคุณพ่อ
-
พี่พอร์ชเข้ามาในห้องโดยที่ไม่สนใจฉันก่อนจะนั่งลงบนพื้นฉันที่ไม่มีทางเลือกจึงเดินไปนั่งข้างๆเค้า
-
ท่านชาย ธนา
พ่ออยากให้ลูกสองคนเข้าใจกันนะลูก
-
พอร์ช
.........
-
ณิษา
.........
-
ท่านชาย ธนา
พ่อขอถามอะไรสักอย่าง
-
พอร์ช
ครับคุณพ่อ
-
ท่านชาย ธนา
พอร์ชรักน้องไหมลูก
-
ณิษา
!!!!!!!
-
พอร์ช
รักครับ
-
ณิษา
!!!!!!
-
พี่พอร์ชพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย ฉันหันไปมองเค้าด้วยสายตาอึ้งๆ นี่เค้าพูดคำนี่ออกมาเพราะโกหกหรือความจริงกันแน่
-
ท่านชาย ธนา
แล้วณิษาล่ะ
-
ณิษา
..........
-
พอร์ช
.........
-
ณิษา
ณิษา....รักพี่พอร์ชค่ะแน่พี่พอร์ชรักคุณมีมี่
-
พอร์ช
พี่ไม่ได้รักเค้า
-
ณิษา
..........
-
ท่านชาย ธนา
เอาเป็นว่าต่างคนต่างรัก
-
ณิษา
......
-
พอร์ช
......
-
ท่านชาย ธนา
พ่อไม่อยากให้สองคนทะเลาะกันนะ คืนนี้ก็ดูแลน้องดีๆนะพอร์ช
-
ณิษา
!!!!!
-
พอร์ช
ครับพ่อ
-
ณิษา
ดะ เดี๋ยวค่ะ!!
-
พอร์ช
ณิษาครับ อย่าขัดใจท่านสิครับ
-
ณิษา
........
-
ท่านชาย ธนา
พ่อไปนอนก่อนนะ
-
พอร์ช
ครับ
-
คุณพ่อเดินออกไปจากห้องและทิ้งฉันไว้กับปีศาจร้าย
-
ณิษา
ปล่อยนะคะ
-
พอร์ช
เราอย่าทะเลาะเลยนะคะ
-
ณิษา
.......
-
พอร์ช
พี่ผิดไปแล้ว
-
คนตัวสูงขยับเข้ามากอดฉันเอาไว้แน่นไม่ยอมปล่อย และยิ่งแน่นกว่าเดิม
-
ณิษา
ปล่อยค่ะ ณิษาอึดอัดนะคะ
-
พอร์ช
อือออออ
-
ณิษา
อย่านะ!!
-
พี่พอร์ชกดตัวฉันนอนลงที่เตียงก่อนจะกอดฉันเอาไว้เหมือนเดิม
-
พอร์ช
ณิษา
-
ณิษา
พี่ไปนอนห้องนอนรับแขกเถอะค่ะ ณิษาอยากพักแล้ว
-
พอร์ช
นอนด้วยนะ
-
ณิษา
ไม่ค่ะ
-
พอร์ช
อือออออ นะครับ
-
ณิษา
ออกไปค่ะ ณิษาอยากนอนคนเดียว
-
พอร์ช
..........
-
ณิษา
ถ้าแฟนพี่รู้ เค้าคงไม่พอใจ
-
พอร์ช
ใครแฟนพี่
-
ณิษา
ก็มีมี่ไงคะ รอหย่าไม่ใช่เหรอ
-
พอร์ช
ประชดเก่งนะเรา
-
ณิษา
..........
-
พอร์ช
ที่พูดกับคุณพ่อเมื่อกี้ จริงเหรอ
-
ณิษา
ไม่จริงค่ะ
-
พอร์ช
..........
-
ณิษา
ก็เหมือนกันกับพี่ไงคะ
-
พอร์ช
แต่พี่พูดความจริงนะ
-
ณิษา
!!!!!!!!
-
ฉันมองหน้าพี่พอร์ชด้วยความตกใจ นี่เค้าหมายความว่ายังไง!!
-
พอร์ช
ความจริงทุกอย่างที่พี่พูดกับคุณพ่อ
-
ณิษา
หมายความว่า.....
-
พอร์ช
ครับ พี่รักณิษา
-
ณิษา
!!!!!!!
-
พอร์ช
รักมากด้วย
-
ณิษา
พี่พอร์ช
-
พอร์ช
แล้วที่ณิษาพูดล่ะ จริงไหม
-
ณิษา
........
-
พอร์ช
หรือแค่พูดให้พ่อพี่สบายใจ
-
ฉันหลบสายตาคมที่จ้องมองมาที่ฉันอย่างจริงจังก่อนจะค่อยๆหลับตาลงโดยไม่ตอบคำถามเค้าอีก
-
ณิษา
อืออออ
-
ริมฝีปากร้อนก้มลงมาบดขยี้ริมฝีปากของฉันอย่างร้อนแรงทำให้ฉันต้องรีบลืมตาขึ้นมาทันที
-
พอร์ช
พี่รอฟังอยู่นะครับ
-
ณิษา
ณิษาพูดความจริงค่ะ
-
พอร์ช
!!!!!!!
-
ณิษา
ณิษารักพี่พอร์ช รักมาก รักอยู่ข้างเดียว ทั้งๆที่พี่รักคนอื่น
-
พอร์ช
พี่มีคนรักแค่คนเดียวครับ
-
ณิษา
อึก
-
พอร์ช
นั้นก็คือผู้หญิงที่จดทะเบียนสมรสกับพี่
-
ณิษา
อึก ฮือๆ
-
พอร์ช
คือณิษาแค่คนเดียวครับ
-
ณิษา
ฮือๆ จริงเหรอคะ
-
พอร์ช
จริงครับ
-
มือหนากอดฉันเอาไว้แน่นก่อนจะก้มลงมาหอมแก้มฉันเบาๆ
-
ณิษา
คนใจร้าย
-
พอร์ช
ครับพี่รู้ต่อไปพี่จะใจเย็นมากกว่านี้นะครับ
-
ร่างสูงกอดฉันไว้แบบนี้แน่นก่อนจะก้มลงมาหอมแก้มฉันเบาๆเพื่อกล่อมให้ฉันสงบนิ่งคืนนี้ฉันคงหลับฝันดีแน่ๆ
-
ผลส้ม สีชมพู 🌸
โปรดติดตามตอนต่อไป.....🌸🌸🌸🌸
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น