อ่อนโยน ♥️
-
Story: Porsche 🤴🏻
-
เฮดีส
ไอ้ชิบหาย
-
คิณณ์
ทำงอนเป็นผู้หญิงไปได้นะมึง
-
ขุนพล
สัส
-
โรม
😒😒😒😒😒
-
พอร์ช
......
-
เหล่าพลพรรคคนรักเมียเดินเข้ามาในห้องแล้วสาดคำหยาบให้กับเพื่อนรักที่นั่งงอนอยู่ที่โซฟา
-
คิณณ์
หัดกลับบ้านกลับช่องบ้างเถอะมึง
-
โรม
ไม่
-
เฮดีส
ประโยชน์ของการมีเมียมันดี มึงต้องลอง
-
ขุนพล
จริง
-
โรม
พวกมึงอย่าพูดมากได้ไหมวะ ไอ้ขุนไปเอาเหล้ามา
-
ขุนพล
ครับคุณชาย
-
ไอ้ขุนพลลุกขึ้นไปสั่งเหล้าให้กับเพื่อนๆก่อนจะกดโทรศัพท์โทรหาแฟนทันที
-
คิณณ์
ดูท่าทางเมื่อคืนนอนนี่ละสิมึง
-
โรม
เออ
-
เฮดีส
รำคาญวะ
-
พอร์ช
เดี๋ยวกูมานะ
-
โรม
ขึ้นไปหาเมียละสิ
-
พอร์ช
เปล่า
-
โรม
ไอ้ขี้โกหก
-
ขุนพล
ณิษาอยู่ข้างบนเหรอวะ
-
พอร์ช
เออ
-
เฮดีส
แล้วยังไง ตกลงจะแต่งจริงเหรอวะ
-
ไอ้เฮดีสเปิดประเด็นถามถึงเรื่องแต่งงานกับผม จริงๆพวกมันรู้อยู่แล้วว่าสาเหตุที่ผมต้องแต่งงานกับณิษานั้นเป็นเพราะอะไร
-
พวกผมไม่เคยมีเรื่องปิดบังกัน และพวกมันก็ไม่คิดที่จะเอาไปพูดที่ไหนด้วย
-
ขุนพล
ดูหน้าคงจะจริง
-
คิณณ์
ดูนิ่งๆไม่ทุกข์ร้อนเมื่อตอนรู้เรื่องใหม่ๆ
-
โรม
กูยังจำได้เลยตอนมันรู้ว่าต้องแต่งงานกับณิษาเพราะพ่อเค้าติดหนี้
-
เฮดีส
แทบจะระเบิดห้อง
-
พอร์ช
เฮ้อออ คิดว่ากูอยากให้มันเป็นแบบนี้เหรอวะ
-
ขุนพล
ถ้าเป็นไปได้จะจับเค้าตามขั้นตอนว่างั้น
-
พอร์ช
...........
-
เฮดีส
สวยขนาดนั้นต่อให้แต่งหลอกๆเป็นกูก็เอา
-
คิณณ์
เดี๋ยวๆ มึงมีเมียแล้ว
-
เฮดีส
สมมุติ
-
โรม
มึงคิดจริง
-
เฮดีส
เออ กูอยากได้
-
พอร์ช
เมียกูไอ้สัส
-
ขุนพล
เรียกเมียซะเต็มปากเต็มคำ
-
พอร์ช
.......
-
ผมเบือนหน้าหนีเพราะรู้ตัวว่าหลุดปากอะไรแบบนั้นออกไป
-
เฮดีส
ยินดีต้อนรับสู่พลพรรคคนรักเมีย
-
โรม
😒😒😒😒
-
ขุนพล
มองแรงนะมึง
-
โรม
หมั่นไส้
-
คิณณ์
อย่าติดเมียบ้างนะมึง
-
โรม
ไม่มีวัน
-
ผมเดินขึ้นไปหาณิษาที่นอนอยู่ชั้นบนทันทีโดยไม่อยู่ฟังไอ้หมอขี้งอนบ่นอีกต่อไป
-
จบ Story: Porsche 🤴🏻
-
ณิษา
........
-
ฉันกดโทรศัพท์โทรหาคุณแม่ครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่แน่ใจ แต่ไม่ว่าฉันจะโทรไปเท่าไหร่ท่านก็ไม่ยอมรับสายเลย
-
พอร์ช
ทำอะไร?
-
ณิษา
พี่พอร์ชพาณิษาไปหาคุณแม่ได้ไหมคะ ท่านไม่ยอมรับโทรศัพท์ณิษาเลย
-
พอร์ช
.........
-
ณิษา
นะคะพี่พอร์ช
-
พอร์ช
แม่ณิษาอยู่กับแม่พี่
-
ณิษา
แล้ว....
-
พอร์ช
ท่านไปสปาด้วยกัน
-
ณิษา
แล้วคุณพ่อละคะ
-
พอร์ช
อยู่ด้วยกัน
-
ณิษา
........
-
พอร์ช
เดี๋ยวพี่จะพาเราไปเองไม่ต้องกังวลหรอก
-
ฉันนิ่งเงียบเพราะไม่รู้ว่าควรทำเช่นไรดี ใจของฉันคิดถึงแต่คุณแม่ ตั้งแต่ที่ฉันมาอยู่กับพี่พอร์ช ท่านไม่เคยโดนหาฉันเลยสักครั้ง
-
ณิษา
จริงนะคะ
-
พอร์ช
อื้ม
-
ณิษา
พี่ห้ามหลอกณิษานะคะ!!
-
ฉันดีใจจนลืมตัวว่ากำลังจับมือเอาอยู่ก่อนจะรีบปล่อยทันที
-
พอร์ช
ลงไปข้างล่างเถอะ เพื่อนพี่อยู่ข้างล่าง
-
ณิษา
ณิษาอยากนอนพัก
-
พอร์ช
ลงไปกินข้าวก่อน
-
ณิษา
........
-
ฉันมองเสื้อตัวเองก่อนจะคิดหนัก ก็ตอนที่พี่พอร์ชรังแกฉันเค้าเผลอดึงเสื้อของฉันจนขาดนิดหน่อยแต่ก็เห็นชัด
-
พอร์ช
ใส่เสื้อพี่ไปก่อน
-
ณิษา
ค่ะ
-
พอร์ช
........
-
ณิษา
ก็ออกไปสิคะ
-
พอร์ช
ไม่ต้องอายหรอกน่า มากกว่านี้ก็เห็นมาแล้ว
-
ณิษา
คนบ้า!! ออกไปเดี๋ยวนี้นะ!!
-
ฉันรีบผลักคนเจ้าเล่ห์ที่ยืนยิ้มหน้าตาทะลึ่งให้ออกไปจากห้อง
-
พอร์ช
หึหึหึ
-
ณิษา
ว้าย!!!
-
คนตัวสูงกดฉันลงไปนอนบนเตียงก่อนจะขึ้นมาคร่อมตัวฉันเอาไว้แน่น
-
พอร์ช
จะเล่นใช่ไหม
-
ณิษา
ปล่อยนะ!!!
-
พอร์ช
หืม? อยากให้ปล่อยต้องพูดดีๆก่อน
-
ณิษา
ไม่!!
-
พอร์ช
ได้
-
ณิษา
อืออออออ
-
ริมฝีปากร้อนก้มลงมาบดขยี้ริมฝีปากของฉันอย่างร้อนแรงก่อนจะกดมือของฉันเอาไว้แน่นกว่าเดิม
-
พอร์ช
อืออออ หวานจัง
-
ณิษา
พี่พอร์ช!!!
-
พอร์ช
พี่ไม่ชอบเด็กดื้อ
-
ณิษา
อืออออ อย่านะ!!
-
พอร์ช
พูดดีๆก่อนสิ
-
ณิษา
พี่พอร์ชขาาา อย่าทำอะไรณิษาเลยนะคะ
-
พอร์ช
..........
-
ณิษา
ปล่อยณิษาก่อนนะคะ
-
พอร์ช
พูดสิว่าณิษาเป็นของพี่
-
ณิษา
อือออออ
-
ริมฝีปากร้อนก้มลงมาคลอเคลียบริเวณต้นคอของฉันอย่างอ่อนโยน ความร้อนจากลมหายใจปะทะเข้ากับผิวหนังของฉันบวกกับน้ำเสียงอ่อนโยนของคนตัวสูงยิ้งทำให้ฉันอ่อนแรง
-
พอร์ช
ณิษา
-
ณิษา
ณิษาเป็นของพี่ค่ะ
-
พอร์ช
ของพี่ไหน
-
ณิษา
พี่พอร์ชค่ะ
-
พอร์ช
ณิษาเป็นของพี่แต่คนเดียวเข้าใจไหม
-
ณิษา
อืออออ พี่พอร์ช
-
พอร์ช
เข้าใจไหมครับ
-
ณิษา
เข้าใจค่ะ....พี่พอร์ช
-
พอร์ช
ดีมากครับคนดี
-
ณิษา
ยะ อย่าค่ะพี่พอร์ช
-
พอร์ช
ตอนนี้พี่จะปล่อยไปก่อน แล้วพี่จะมาเก็บคืนทีหลัง
-
ณิษา
..........
-
พอร์ช
อือออออ
-
ณิษา
!!!!!
-
คนตัวสูงก้มลงมาคลอเคลียบริเวณต้นคอของฉันอย่างอ่อนโยนก่อนจะเลื่อนมือลงมาถอดเสื้อของฉันออกอย่างรวดเร็ว
-
พอร์ช
อยู่เฉยๆ
-
ณิษา
ไหนว่าจะไม่ทำไงคะ
-
พอร์ช
พี่จะเปลี่ยนเสื้อให้
-
พี่พอร์ชดึงฉันให้อยู่ในท่านั่งก่อนจะกอดฉันเอาไว้มือหนาค่อยๆติดกระดุมเสื้อเชิ้ตให้กับฉัน ทำไมกันนะ หัวใจของฉันถึงได้เต้นแรงขนาดนี้ ฉันอยากให้เค้าเป็นแบบนี้ตลอดไป อยากให้เค้าอ่อนโยนกับฉันแบบนี้แค่คนเดียว
-
ผลส้ม สีชมพู 🌸
โปรดติดตามตอนต่อไป.....🌸🌸🌸🌸
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น