ยังไม่พร้อม 🌸
-
เวลา 17:00 น.
-
บ้านหิรัญกนก
-
เรย์นิน
-
เรย์นิน
เฮ้อออ
-
ฉันล้มตัวลงนอนบนโซฟานุ่มหลังจากที่อาบน้ำเสร็จ วันนี้พี่มิราประชุมกลับช้าฉันจึงขอตัวกลับมาก่อน
-
ปิ๊งป่องๆ
-
เรย์นิน
ค่ะๆๆ
-
ฉันลุกขึ้นไปเปิดประตูรั้วบ้านหลังจากได้ยินสัญญาณดัง สังสัยพี่มิรากลับมาแล้ว
-
ริว
.......
-
เรย์นิน
พี่ริว!!
-
คนหน้ายิ่งยืนอยู่หน้าบ้านไม่ทักทายอะไรฉันนอกจากยืนมองเฉยๆ
-
ริว
พี่ซื้อข้าวมาให้
-
เรย์นิน
หืม?
-
ริว
มิราคงเลิกประชุมดึง พี่เลยซื้อข้าวมาให้
-
เรย์นิน
พี่มิราบอกให้พี่ซื้อมาเหรอคะ
-
ริว
เปล่า พี่ซื้อมาเอง
-
ขอบคุณค่ะที่รักษาน้ำใจ เรย์รู้ว่าพี่ไม่ได้เต็มใจ
-
เรย์นิน
ขอบคุณค่ะ
-
ริว
......
-
เรย์นิน
ขอบคุณค่ะ...
-
ฉันกล่าวขอบคุณเค้าอีกครั้งเมื่อพี่ริวยืนนิ่งไม่ยอมขยับฉันก็ปิดประตูรั้วไม่ได้
-
ริว
ไม่คิดจะเชิญพี่เข้าบ้านหน่อยเหรอ
-
เรย์นิน
เอ่อ...พี่ไม่รีบไปประชุมเหรอคะ
-
ริว
เค้าพักหนึ่งชั่วโมง
-
เรย์นิน
.......
-
ริว
พี่ซื้อมาสองกล่อง
-
เรย์นิน
เชิญค่ะ
-
พี่ริวยิ้มเบาๆก่อนจะเดินเข้าบ้านทันที
-
ริว
มีข้าวผัดปูกับผัดไทยกุ้งสด จะกินอะไร
-
เรย์นิน
.......
-
ริว
เรย์!!
-
เรย์นิน
คะ?
-
ริว
เหม่อลอยอะไร
-
เรย์นิน
เปล่าค่ะ
-
ริว
หรือว่าไม่สบายอีก
-
เรย์นิน
!!!!
-
คนตัวสูงเดินเข้ามาใกล้ฉันก่อนจะเอื้อมมือมาเตะหน้าผากฉันเบาๆ
-
ริว
ตัวก็ไม่ร้อน
-
เรย์นิน
เอ่อ...เรยไม่เป็นไรค่ะ
-
ริว
นี่พี่ทำอะไรให้เราโกรธจริงๆใช่ไหม
-
เรย์นิน
เปล่าค่ะ
-
ริว
เปล่าแล้วทำไมไม่เหมือนเดิม
-
เรย์นิน
พี่ริวแคร์เรย์ด้วยเหรอคะ
-
ริว
ทำไมพูดแบบนั้นละ
-
เรย์นิน
เรย์ขอตัวก่อนนะคะ
-
ฉันเดินหนีคนตัวสูงก่อนที่จะทนไม่ไหวเผลอร้องไห้ออกมาต่อหน้าเค้า
-
ริว
เดี๋ยว
-
เรย์นิน
พี่ริวปล่อยเรย์ก่อนค่ะ
-
ริว
เป็นอะไรทำไมไม่พูดตรงๆ
-
เรย์นิน
พี่ริว
-
ริว
อย่าเดินหนีพี่ ถ้าไม่พอใจอะไรก็พูดออกมา
-
เรย์นิน
เรย์ไม่ได้เป็นอะไรจริงๆค่ะ
-
คนตัวสูงไม่ยอมปล่อยฉันไปง่ายๆก่อนจะลากฉันไปนั่งที่โซฟา
-
ริว
พี่คาใจที่เรย์เป็นแบบนี้
-
เรย์นิน
........
-
ริว
อย่าเป็นแบบนี้เลยนะ
-
เรย์นิน
เรย์แค่เครียดเรื่องเรียนน่ะค่ะ
-
ริว
แล้วทำไมต้องหลบหน้าพี่ละ
-
เรย์นิน
เรย์เปล่า
-
ริว
แต่พี่รู้สึกได้
-
เรย์นิน
พี่ริว
-
ริว
เป็นเหมือนเดิมเถอะ ไม่ร่าเริงไม่ใช่เรย์นินเลย
-
เรย์นิน
พี่เป็นห่วงเรย์เหรอคะ
-
ริว
ห่วงสิ
-
เรย์นิน
......
-
ฉันมองหน้าคนตัวสูงอย่างไม่อยากจะเชื่อหูนี่เค้าเป็นห่วงฉันงั้นเหรอ
-
ริว
พี่เราก็เป็นห่วงนะ
-
เรย์นิน
!!!!!
-
ริว
ประชุมไม่รู้เรื่องเลย
-
แบบนี้นี่เอง.....ที่พี่ริวมาดูแลฉันเพราะเป็นห่วงความรู้สึกของพี่มิรานี่เอง
-
เรย์นิน
งั้นเหรอคะ
-
ริว
อืม
-
เรย์นิน
อย่าเป็นห่วงเลยค่ะเรย์ก็แค่เครียดเรื่องเรียนเท่านั้น
-
ริว
จริงเหรอ
-
เรย์นิน
ค่ะ
-
ริว
........
-
เรย์นิน
งั้นเราไปกินข้าวกันนะคะ ซื้อมาสองกล่องใช่ไหม
-
ริว
ครับ
-
ฉันลุกขึ้นไปที่ห้องทานอาหารก่อนจะเปิดกล่องข้าวผัดปูออกมา
-
เรย์นิน
.....
-
ริว
เรย์
-
เรย์นิน
หืม
-
ริว
😘
-
เรย์นิน
!!!!!!
-
คนตัวสูงก้มลงมาจุ๊บริมฝีปากของฉันเร็วๆโดยที่ฉันไม่ทันตั้งตัว
-
ริว
อารมณ์ดีได้แล้ว
-
เรย์นิน
ทำอะไรคะ
-
ริว
ก็เห็นปกติทำแบบนี้แล้วจะอารมณ์ดี
-
เรย์นิน
.....
-
ริว
หรือต้องให้ทำมากกว่านี้
-
เรย์นิน
อย่าค่ะ!!
-
ฉันผลักแผงอกกว้างให้ออกห่าง เมื่อคนตัวสูงขยับเข้ามาใกล้ฉัน
-
ริว
ตอนเขินก็น่ารักไปอีกแบบนะ
-
เรย์นิน
.....
-
ริว
กินข้าวเถอะพี่ต้องรีบไปประชุม
-
เรย์นิน
ค่ะ
-
คนตัวสูงเตรียมช้อนให้กับฉันก่อนจะเปิดกล่องอาหารแล้วทานทันที
-
ริว
วันเสาร์นี้พี่ว่าง เราไปเดทกันนะ
-
เรย์นิน
ไม่ต้องเตรียมงานเหรอคะ
-
ริว
วันศุกร์คงจะเสร็จ แค่ตรวจรายชื่อร้านค้าทีาจะเอามาขายในงานก็เท่านั้น
-
เรย์นิน
ค่ะ
-
ริว
ห้องเรย์ทำอะไรเหรอ
-
เรย์นิน
เปิดคาเฟ่เมดค่ะ
-
ริว
พี่ไปกินได้ไหม
-
เรย์นิน
เปิดต้อนรับทุกคนค่ะ
-
ริว
นักเรียนชายคงไปกันเยอะ ยังไงไปไหนก็ระวังด้วยละ
-
เรย์นิน
อืม
-
ริว
......
-
เรย์นิน
.......
-
ริว
เรย์....
-
เรย์นิน
คะ?
-
ริว
เปล่า...ไม่มีอะไร
-
ฉันตักข้าวเข้าปากเงียบๆเพราะไม่รู้ว่าจะพูดอะไรจริงๆ ในใจมีแต่ความน้อยใจคนตัวสูงอยู่เต็มไปหมด
-
เรย์นิน
เรย์เก็บเองค่ะ พี่รีบไปประชุมเถอะ
-
ริว
ทำไมชอบไล่พี่จัง
-
เรย์นิน
......
-
ริว
พี่สังเกตตั้งแต่มาถึงแล้วนะ
-
เรย์นิน
ไม่ได้ไล่ค่ะ
-
ริว
นี่คงโกรธกันจริงๆใช่ไหม
-
เรย์นิน
.....
-
ริว
เรย์
-
ฉันพยายามเดินหนีพี่ริวแต่เค้าก็ตามมาดึงแขนฉันเอาไม่ให้หนี
-
เรย์นิน
เรย์ขอร้องนะคะพี่ริว กลับไปก่อนเรย์อยากอยู่คนเดียว
-
ริว
......
-
คนตัวสูงยอมปล่อยตัวฉันเมื่อเห็นว่าฉันพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังแบบที่ไม่เคยพูดกับเค้ามาก่อน
-
เรย์นิน
เจอกันวันเสาร์นะคะ
-
ริว
โอเค แล้วพี่จะโทรหานะ
-
เรย์นิน
ค่ะ
-
ฉันเดินขึ้นห้องไปทันทีโดยไม่บอกลาเค้าอีก ได้โปรด...อย่าทำดีกับเรย์เพราะพี่มิราอีกเลย เรย์ไม่อยากเจ็บปวดอีกแล้ว
-
ผลส้ม สีชมพู 🍊🍊
โปรดติดตามตอนต่อไป...🌷🌷
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น