บุก 😰
-
เวลา 07:00 น.
-
บ้านหิรัญกนก
-
เรย์นิน
-
แม่
ตื่นได้แล้ว!!!
-
เรย์นิน
อือออ
-
แม่
นิน!! แม่บอกให้ตื่น
-
เรย์นิน
วันนี้วันหยุดนะแม่
-
แม่
รู้แล้วแต่แม่ต้องไปต่างจังหวัด ลงมาคุยกันก่อน
-
ฉันจำเป็นต้องลุกขึ้นจากเตียงนุ่มแล้วลงไปชั้นล่าง
-
มิรา
ลืมตาด้วยเวลาเดินน่ะ
-
เรย์นิน
😑😑😑
-
แม่
แม่จะต้องไปดูงานที่ต่างจังหวัดหนึ่งอาทิตย์
-
เรย์นิน
หนึ่งอาทิตย์!!!! ทำไมนานจัง
-
ตาฉันสว่างทันทีที่ได้ยินสิ่งที่แม่พูด
-
แม่
แม่ซื้อของมาตุนในตู้เย็นให้แล้วหรือถ้าไม่อยากทำเองก็ออกไปทานข้างนอกกับพี่นะ
-
เรย์นิน
แล้วจะไปวันไหน
-
แม่
วันนี้
-
เรย์นิน
วันนี้!!!!
-
มิรา
ทำไมกระทันหันจังเลยคะ
-
แม่
ทางบริษัทพึ่งแจ้งมาเหมือนกัน
-
คุณแม่พูดพร้อมทำท่าคิดหนัก พ่อกับแม่ฉันหย่ากันตั้งแต่ที่ฉันอยู่ในท้องตอนนั้นแม่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีฉัน แต่ฉันก็เติบโตมาโดยที่ไม่ขาดอะไรเลย
-
เพราะคุณแม่เป็นซิงเกิ้ลมัมที่เก่ง ท่านทำงานบริษัทออกแบบบ้านและได้เลื่อนตำแหน่งงานเร็วเพราะท่านเป็นหญิงแกร่ง ท่านดูแลลูกสาวสองคนด้วยตัวคนเดียว
-
เรย์นิน
นานอะ รับไม่ได้
-
แม่
อย่าเวอร์ เดี๋ยวแม่ซื้อขนมมาฝาก
-
เรย์นิน
อืออออ
-
ฉันขยับเข้าไปกอดแม่เพราะไม่อยากห่างท่าน
-
มิรา
อ้อนอะไรโตแล้วนะแก
-
เรย์นิน
ก็ไม่อยากให้แม่ไปนานนี่ ตั้งหนึ่งอาทิตย์
-
แม่
อย่างอแง...แล้วแม่จะโทรหานะ
-
เรย์นิน
ก็ได้ค่ะ ต้องโทรมาทันทีนะ
-
แม่
จ้าา ไปทานข้าวกันแม่จะออกไปตอนสิบโมง
-
เรย์นิน
ค่ะ
-
ฉันรีบขึ้นไปอาบน้ำก่อนจะลงมาทานข้าวฝีมือแม่
-
เวลา 10:00 น.
-
แม่
ไปละนะ อยู่กันดีๆละสองพี่น้อง
-
มิรา
ขับรถดีๆนะคะแม่
-
เรย์นิน
อือออ อย่าลืมโทรหาลูกนะ
-
แม่
อือออ อย่าอ้อนน่าเดี๋ยวแม่ก็ไม่กล้าไปหรอก
-
คุณแม่ลูบหัวฉันเบาๆเมื่อฉันเข้าไปกอดจากนั้นพี่มิราก็เดินเจ้ามากอดแม่บ้าง
-
เรย์นิน
เอ้ออออ
-
มิรา
เข้าบ้านเถอะ หนาว
-
เรย์นิน
ค่ะ
-
ฉันมองรถของแม่ที่ขับออกไปจนลับตาก่อนจะเข้าบ้านไปพร้อมพี่มิราทันที
-
เวลา 11:00 น.
-
เรย์นิน
อือออออ ทำไมมันหนาวแบบนี้เนี่ย!!
-
ฉันพูดขณะก้มตัวลงนอนบนตักพี่มิราที่นั่งดูทีวีอยู่ตรงโซฟา
-
มิรา
อยากกินอะไรไหมพี่ทำให้ หรือจะออกไปกินข้างนอก
-
เรย์นิน
ไม่ไปอะ หนาวจะตาย
-
มิรา
งั้นอยากกินอะไร
-
เรย์นิน
อยากกินสุกี้ร้อนๆ
-
มิรา
งั้นพี่ไปเตรียมของนะ
-
เรย์นิน
ค่ะ
-
พี่มิราลุกขึ้นไปเตรียมของทำสุกี้ทันที
-
ปิ๊งป่องๆ
-
มิรา
เรย์ไปดูสิว่าใครมา
-
เรย์นิน
จ้าาาา
-
ฉันลุกขึ้นไปดูตามที่พี่มิราสั่ง
-
ดิน
สวัสดี
-
เรย์นิน
!!!!
-
ฉันตกใจเมื่อมีชายแปลกหน้ายืนอยู่ที่ประตูบ้าน ร่างสูงหลาอเหล่าสวมเสื้อยืดสีดำคลุมแจ๊คเก็ตสีน้ำเงินเข้ม ใครอะ? ท่าทางหน้ากลัวจังเลย
-
ดิน
มิราอยู่ไหม
-
เรย์นิน
ใครอะ
-
ฉันถอยหลังสามก้าวเพราะกลัวสายตาที่เค้ามองมา
-
ดิน
แฟนมิรา
-
เรย์นิน
แฟน!!!
-
ดิน
พี่สาวเธออยู่ไหม
-
เรย์นิน
......
-
ดิน
ฉันถามว่าอยู่ไหม!!
-
เรย์นิน
อยู่!!
-
ฉันเผลอบอกด้วยความตกใจเมื่อเค้าเริ่มตะคอกใส่ฉันเสียงดัง
-
ดิน
ดี
-
เรย์นิน
ดะ เดี๋ยว!!!
-
ฉันรีบร้องห้ามเมื่อคนตัวสูงเดินเข้ามาในเขตบ้านอย่างถือวิสาสะ ก่อนจะเปิดประตูเจ้าไปในบ้านทันที
-
มิรา
ใครมาเหรอเรย์
-
ดิน
ฉันเอง
-
มิรา
ดิน!!!
-
ดิน
หึ
-
เรย์นิน
พี่!! เค้าเข้ามาเองนะ
-
มิรา
นายมาทำไม
-
ดิน
ก็เธอไม่รับสายฉัน
-
มิรา
ออกไป ไม่งั้นฉันจะเรียกแม่นะ
-
ดิน
แม่เธอไม่อยู่บ้านนี่
-
มิรา
!!!!!
-
เรย์นิน
!!!!!
-
คนตัวสูงกระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะมองไปรอบๆบ้าน
-
ดิน
คิดว่าไม่ออกไปข้างนอกแล้วฉันจะเจอเธอไม่ได้งั้นสิ
-
เรย์นิน
พี่!!
-
ฉันตกใจเมื่ออยู่ๆพี่ดินก็เข้าไปกระชากแขนพี่มิราเข้าไปใกล้อย่างแรง
-
มิรา
ดิน!! อย่ามาทำกับฉันแบบนี้นะ นี่บ้านฉันถ้านายไม่หยุดฉันจะแจ้งตำรวจ
-
ดิน
หึหึ กลัวจังเลย
-
เรย์นิน
ปล่อยพี่มิรานะ!!!
-
ฉันเข้าไปดึงตัวพี่ดินเอาไว้ไม่ให้เค้าทำร้ายพี่มิรา
-
ดิน
เธอสองคนจะทำอะไรได้!! ถ้าเธอไม่ยอมคุยกับฉันดีๆนะมิรา ฉันจะไม่ทนอีก
-
มิรา
นายจะทำอะไร
-
เรย์นิน
ว้าย!!
-
คนตัวสูงปล่อยตัวพี่มิราแต่ดึงฉันเข้าไปใกล้ชิด
-
มิรา
ปล่อยน้องฉันนะ!!
-
ดิน
เลือกเอาว่าจะขัดใจฉันหรือให้ฉันทำอะไรน้องสาวเธอแทน
-
มิรา
นายมันบ้า!!! ปล่อยน้องฉันนะ
-
ดิน
เอาไงละมิรา
-
เรย์นิน
พี่!!
-
ฉันพยายามดันตัวพี่ดินให้ออกห่างเมื่อเค้ายื่นหน้าเข้ามาใกล้
-
ดิน
น่ารักจริงๆยัยตัวเล็ก หึหึหึ
-
เรย์นิน
กรี๊ดดดดด
-
มิรา
เข้าใจแล้ว!!! ปล่อยน้องฉันเถอะ ฉันยอมแล้ว
-
เรย์นิน
อึก
-
ดิน
งั้นไปคุยกับฉันที่ห้องของเธอ!!!
-
เรย์นิน
!!!!!
-
มิรา
ว้าย!!
-
เรย์นิน
พี่มิรา!!!
-
ดิน
หยุด!! ถ้าไม่อยากให้พี่สาวเธอเป็นอะไรก็อยู่เฉยๆ
-
เรย์นิน
อึก
-
มิรา
พี่ไม่เป็นไรเรย์ อยู่ข้างล่างนี่แหละเดี๋ยวพี่ลงมา
-
ฉันได้แต่ยืนสั่นเมื่อเห็นพี่ดินดึงแขนพี่มิราขึ้นไปข้างบน ทำยังไงดี!!! แม่ก็ไม่อยู่ซะด้วยสิ ฉันจะทำยังไงดี
-
เรย์นิน
พี่ริว!! 📱
-
ริว
(......)
-
คนที่ฉันคิดถึงตอนนี้ก็คือพี่ริว เค้าเป็นผู้ชายคนที่ฉันรู้จักและเค้าน่าจะช่วยฉันได้
-
เรย์นิน
ช่วยด้วยค่ะ!! พี่มิราแย่แล้ว 📱
-
ริว
(มิราเป็นอะไร!!)
-
เรย์นิน
พี่ดินมาที่บ้านค่ะ!! แล้วก็ลากพี่มิราขึ้นไปบนห้อง📱
-
ริว
(พี่จะไปเดี๋ยวนี้แหละ)
-
พี่ริวกดวางสายทันที เร็วๆนะคะพี่ริว!! ช่วยพี่มิราด้วย
-
15 นาทีผ่านไป
-
เรย์นิน
พี่ริว!!
-
ริว
มิราละ
-
เรย์นิน
อยู่บนห้องกับพี่ดินค่ะ
-
ริว
ไปเถอะ
-
เรย์นิน
ค่ะ!!
-
ฉันรีบพาพี่ริวขึ้นไปทีชั้นบนทันที
-
ริว
ไอ้ดิน!!! ไอ้ดิน!!
-
พี่ริวเคาะประตูเสียงดังสนั่นแต่ก็ไร้เสียงคนทั้งสองตอบรับ
-
เรย์นิน
ทำไงดีคะ
-
ริว
มีกุญแจสำรองไหม
-
เรย์นิน
มีค่ะอยู่ชั้นล่าง
-
ริว
รีบไปเอามาสิ
-
เรย์นิน
ค่ะ
-
ฉันรีบลงไปที่ชั้นล่างแล้วเข้าไปเอากุญแจสำรองมาเพื่อจะเปิดห้องพี่มิราทันที
-
ดิน
เอะอะโวยวายอะไร
-
มิรา
......
-
เรย์นิน
พี่มิรา!!!
-
ฉันที่ขึ้นมาชั้นสองก็พบว่าพี่ดินเปิดประตูออกมาแล้ว ฉันจึงรีบเข้าไปให่พี่มิราที่นั่งเงียบอยู่บนเตียงทันที
-
มิรา
พี่ไม่เป็นไร
-
ริว
มึงทำอะไรของมึงวะไอ้ดิน!!
-
ดิน
เฮ้อออ แล้วมึงจะโววายทำไม
-
ริว
มึงเข้าบ้านผู้หญิงแล้วทำให้เค้ากลัวเนี่ยนะ จะให้กูยิ้มหรือไง
-
ดิน
กูแค่จะมาเคลียร์กับเมีย ผิดเหรอวะ
-
มิรา
ดิน!!!
-
ริว
.......
-
เรย์นิน
พี่
-
มิรา
ไม่มีอะไรแล้ว ดินเค้าจะกลับแล้ว
-
ริว
......
-
ดิน
ใครบอกว่าฉันจะกลับ
-
มิรา
ดิน!! เราคุยกันแล้วนะ
-
ดิน
ฉันจะอยู่กับเธอก่อน ถ้าจะกลับฉันจะกลับเอง
-
ริว
มึงนี่มันจริงๆเลยนะไอ้ดิน รู้ว่ามิราเค้าไม่ชอบมึงทำแบบนี้ทำไม
-
ดิน
ถ้ามึงจะง้อเมีย มึงก็ทำแบบนี้แหละ
-
ริว
ไอ้ดิน!!
-
มิรา
พอๆๆ ลงไปข้างล่างเถอะ
-
เรย์นิน
......
-
พี่มิราเดินออกไปจากห้องทันที ดูท่าว่าพี่ดินคงไม่กลับไปง่ายๆแน่ จะทำยังไงดีละทีนี่ พี่ดินหน้ากลัวอะ 😰
-
ผลส้ม สีชมพู 🍊🍊
โปรดติดตามตอนต่อไป...🤕
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น