ง้องอน ❤️
-
เวลา 17:00 น.
-
ใยบัว
บัวช่วยนะคะ
-
ฉันเดินเข้าไปหาพี่วีนัสที่กำลังจะยกถาดเนื้อออกไปที่สวนหน้าบ้าน
-
วีนัส
ตื่นแล้วเหรอ
-
ใยบัว
ค่ะ
-
วีนัส
แล้วภีมร์ละ
-
ใยบัว
ยังไม่ตื่นค่ะ
-
ฉันวางถาดเนื้อไว้ที่โต๊ะข้างเตาย่างที่มีพี่ตะวันกำลังจุดเตาอยู่
-
ตะวัน
ตื่นแล้วเหรอ
-
ใยบัว
ค่ะ
-
ตะวัน
นั่งรอเฉยๆก็ได้นะที่เหลือพี่จัดการเอง
-
ใยบัว
พี่ตะวันคะ บัวขอโทษนะคะที่คุณภีมร์ต่อยพี่
-
ตะวัน
ไม่เป็นไรหรอก ภีมร์ก็ขอโทษพี่แล้ว
-
ใยบัว
เฮ้อออ คุณภีมร์เค้าเป็นคนอารมณ์ร้อนน่ะค่ะ สวนหมัดก่อนพูดตลอด
-
ตะวัน
ฮ่าๆๆ ผู้ชายเวลาหึงเมียก็เป็นแบบนี้ทุกคนแหละ
-
ใยบัว
.......
-
วีนัส
ได้พักแล้วดูสีหน้าดีขึ้นนะ
-
ใยบัว
ค่ะ พอได้นอนเต็มอิ่มก็ดีขึ้นเยอะเลย
-
วีนัส
ดีแล้วพี่ก็เป็นห่วงกลัวว่าบัวจะป่วย
-
ใยบัว
😊😊
-
ภีมร์
บัวตื่นแล้วทำไมไม่ปลุกกันบ้างละ
-
ใยบัว
.....
-
วีนัส
มาพอดีเลย
-
ตะวัน
มาช่วยกันจุดไฟหน่อย
-
ภีมร์
ได้ๆ
-
ฉันเดินไปห้องครัวเพื่อยกถาดอาหารที่เหลือ
-
ใยบัว
.....
-
ภีมร์
เดี๋ยวฉันยกเองบัวไปพักเถอะ
-
ใยบัว
ไม่ต้องค่ะ บัวยกเอง
-
ภีมร์
อือออ อย่าดื้อสิ
-
ใยบัว
คุณภีมร์!! ปล่อยนะคะ
-
ภีมร์
ก็บัวดื้อนี่นา
-
ใยบัว
โอเคค่ะ!! บัวไปข้างนอกก็ได้
-
ภีมร์
แต่ก่อนไป...
-
ใยบัว
มะ ไม่!! อุ๊บ~
-
คนเจ้าเล่ห์ดึงตัวฉันเข้าไปประกบริมฝีปากอย่างอ่อนโยน
-
ภีมร์
หึหึหึ
-
ใยบัว
คนบ้า!!
-
ภีมร์
ออกไปรอข้างนอกนะ
-
ใยบัว
ชิ
-
ฉันเดินออกไปจากห้อวครัวทันที คนบ้า!! คนฉวยโอกาส
-
วีนัส
เนื้อสุกพอดีเลยบัว
-
ใยบัว
ทานเยอะๆนะคะ
-
วีนัส
จ้า
-
ตะวัน
ภีมร์ตัดเนื้อให้บัวสิ
-
ภีมร์
บัวอ้าาาา
-
ใยบัว
บัวทานเองได้ค่ะ
-
ฉันเบือนหน้าหนีเมื่อคนตัวสูงคีบเนื้อย่างมาป้อนฉัน
-
ภีมร์
....
-
ตะวัน
ทานเถอะน่า ภัมร์ปวดแขนหมดแล้ว
-
ใยบัว
.....
-
ภีมร์
😊😊😊😊
-
ฉันยอมกินเนื้อที่คนตัวสูงป้อนให้อย่างช่วยไม่ได้เพราะความสบายใจของพี่ๆทั้งสองคน
-
ตะวัน
เดือนหน้าก็ฝึกงานเสร็จแล้ว บัวมีแผนต่อไหม
-
ใยบัว
ฝึกงานเสร็จก็ทำวิจัยส่ง..แล้วรอรับปริญญาค่ะ
-
ตะวัน
แล้วเรื่องทำงานละ
-
ใยบัว
ยังไม่ได้คิดไว้เลยค่ะ
-
ตะวัน
มาทำที่โรงแรมพี่เหมือนเดิมไหม พี่มีตำแหน่งว่างให้
-
ภีมร์
ไกลไปไหม
-
ใยบัว
ก็ดีนะคะ จะได้หนีความวุ่นวายในเมืองด้วย
-
ภีมร์
😒😒😒
-
วีนัส
ฮ่าๆ ดูหน้าภีมร์ก่อนไหม
-
ใยบัว
ไม่เกี่ยวกันนี่คะ
-
ภีมร์
เฮ้อออ
-
ตะวัน
ทำใจนะของแบบนี้ต้องค่อยๆง้อ
-
ภีมร์
ช่วยหน่อยสิ ฉันเหนื่อย
-
ใยบัว
เหนื่อยก็กลับไปสิคะ
-
ภีมร์
ไปย่างเนื้อให้นะ
-
วีนัส
เห็นแล้วคิดถึงตอนสมัยเรียนเลยเนอะ
-
ตะวัน
นั้นสิ
-
ฉันนั้งฟังพี่วันัสเล่าวีรกรรมตอนสมัยเรียนของทั้งสองคน เลือกได้ว่าพีคและสุดหลุดโลกจริงๆ
-
เวลา 21:00 น.
-
วีนัส
อือออ
-
ตะวัน
ง่วงเหรอ
-
วีนัส
อื้ม
-
ใยบัว
งั้นเราเก็บของแล้วแยกย้ายกันดีกว่านะคะ
-
ตะวัน
อืม งั้นบัวไปอาบน้ำเลยที่เหลือพี่เก็บเอง
-
ใยบัว
แต่...
-
ภีมร์
ไปเถอะ...ฉันเก็บเอง
-
วีนัส
ปะบัวเราไปอาบน้ำนอนดีกว่า
-
ใยบัว
ค่ะ
-
ฉันเดินเข้าไปในห้องแล้วอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อเตรียมตัวนอน เฮ้อออ วันนี้มีแต่เรื่องวุ่นวายจนฉันรู้สึกเพลียมากจริงๆ
-
ภีมร์
บัว
-
ใยบัว
คุณภีมร์!!!
-
ฉันมองคนตัวสูงที่ตอนนี้อยู่ในชุดนอนที่น่าจะเป็นของพี่ตะวัน นั่งมองฉันอยู่บนเตียง
-
ภีมร์
มานอนสิ
-
ใยบัว
คุณทำไมยังอยู่นี่คะ
-
ภีมร์
ก็ตะวันบอกให้อยู่
-
ใยบัว
ออกไป
-
ภีมร์
ไล่อีกละ!!
-
ใยบัว
ออกไปจากห้องบัวนะคะ
-
ภีมร์
นี่บ้านตะวันนะ ทำไมฉันต้องไปในเมื่อเจ้าของบ้านเค้าอนุญาต
-
ใยบัว
งั้นบัวไปเองค่ะ
-
ภีมร์
จะไปไหน!!!
-
ใยบัว
อืออออ ปล่อยนะ
-
คนตัวสูงรีบลุกขึ้นมาดึงตัวฉันลงไปนอนบนเตียงนอนแล้วกอดตัวฉันเอาไว้แน่น
-
ภีมร์
นอนได้แล้วน่า
-
ใยบัว
ปล่อย!!
-
ภีมร์
ไม่ปล่อย!!
-
ใยบัว
นี่!!!
-
ภีมร์
อืออออออ
-
ใยบัว
!!!!
-
ฉันกัดแขนคนเจ้าเล่ห์อย่างแรงแต่ก็ไม่สามารถทำอะไรเค้าได้เลยเมื่ออ้อมแขนแกร่งยังคงกอดรัดตัวฉันเอาไว้แน่นไม่ยอมปล่อย
-
ภีมร์
ต่อให้กัดจนเนื้อหลุดฉันก็ไม่ปล่อยหรอก
-
ใยบัว
......
-
ภีมร์
บัว
-
ใยบัว
ปล่อยค่ะ บัวจะนอนแล้ว
-
ภีมร์
อือออ
-
ใยบัว
คุณภีมร์!!!
-
คนตัวสูงก้มลงมาคลอเคลียบริเวณต้นคอของฉันอย่างอ่อนโยนก่อนจะขบเม้มเบาๆที่เนินอกของฉัน
-
ภีมร์
ตามมาง้อขนาดนี้แล้วยังไม่หายโกรธอีกเหรอ
-
ใยบัว
บัวไม่ได้อยากให้คุณมาง้อนี่คะ
-
ภีมร์
ใจแข็งแบบนี้คงต้องจัดให้หนักซะแล้วสิ
-
ใยบัว
อย่านะคะ!!!
-
ภีมร์
ชู่ว์ อยากให้คนในบ้านตื่นกันหรือไงเสียงดังขนาดนี้
-
ใยบัว
คุณก็ปล่อยสิคะ
-
ภีมร์
ไม่ปล่อย
-
ใยบัว
คุณภีมร์!! อุ๊บ!!
-
ภีมร์
อืออออ
-
คนตัวสูงก้มลงมาบดขยี้ริมฝีปากของฉันอย่างร้อนแรง มือหนาก็เอื้อมลงมาปลดประดุมเสื้อของฉันออกอย่างรวดเร็ว
-
ใยบัว
อย่านะ!! ไม่งั้นบัวโกรธจริงๆด้วย
-
ภีมร์
เดี๋ยวค่อยง้อ
-
ใยบัว
อือออออ
-
ริมฝีปากร้อนเลื่อนลงมาคลอเคลียบริเวณต้นคอของฉันอย่างอ่อนโยน คนตัวสูงไม่ยอมปล่อยฉันไปง่ายๆ ไม่ว่าฉันจะพยายามดิ้นรนยังไงก็ไม่สามารถสู้แรงของเขาได้เลย
-
ภีมร์
บัว...
-
ใยบัว
อุ๊บ ~
-
คนตัวสูงก้มลงมามอบสัมผัสอันลึกซึ้งและอ่อนโยนให้กับฉันในที่สุด
-
เวลา 07:00 น.
-
ภีมร์
บัว
-
ใยบัว
อือออ
-
ภีมร์
บัวครับ
-
ใยบัว
มีอะไรคะ
-
ฉันลืมตาขึ้นไปมองคนตัวสูงทีาพยายามปลุกฉันให้ตื่น
-
ภีมร์
ฉันซื้อโจ๊กมาให้ ออกไปทานนะ
-
ใยบัว
บัวไม่หิวค่ะ
-
ภีมร์
ทานหน่อยนะ
-
ใยบัว
บัวง่วงค่ะ
-
ภีมร์
ปกติบัวไม่ตื่นสายนี่นา
-
ใยบัว
แล้วใครทำให้เพลียคะ
-
ภีมร์
อืออออ ก็ใครบอกให้น่ารักละ
-
ใยบัว
ปล่อยเลยค่ะ บัวจะไปอาบน้ำแล้ว
-
ภีมร์
ครับ
-
ฉันลุกขึ้นไปอาบน้ำก่อนที่คนตัวสูงจะทำอะไรฉันไปมากกว่านี้
-
วีนัส
ตื่นแล้วเหรอ
-
ใยบัว
ค่ะ พี่นัส
-
ภีมร์
บัวทานเยอะๆนะจะได้บำรุงกำลัง
-
ใยบัว
😒😒😒
-
วีนัส
นั้นสิ ทานเยอะๆนะ
-
ใยบัว
ค่ะ
-
วีนัส
โอ๊ะ!!
-
ใยบัว
เป็นอะไรคะ!!!
-
วีนัส
ลูกดิ้นนิดหน่อยน่ะ ไม่เป็นไรหรอก
-
ใยบัว
ใกล้คลอดแบบนี้ยิ่งดิ้นแรงนะคะ
-
วีนัส
อื้ม พี่ก็กลัวว่าตอนปวดท้องจะไม่มีใครอยู่
-
ใยบัว
งั้นถ้าพี่ตะวันไม่อยู่บัวจะมาอยู่เป็นเพื่อนนะคะ
-
วีนัส
ขอบใจนะ แบบนี้ค่อยหายห่วงหน่อย
-
ใยบัว
ไม่เป็นไรค่ะ บัวเต็มใจ
-
ภีมร์
บัวรีบทานเถอะเดี๋ยวโจ๊กเย็นแล้วจะไม่อร่อย
-
ใยบัว
ค่ะ
-
ฉันตักโจ๊กเข้าปากพร้อมมองพี่วันัสด้วยความเป็นห่วง หากเด็กน้อยลืมตาดูโลกแล้วครอบครัวของทั้งสองคงสมบูรณ์มากขึ้นกว่านี้มากเลยละ....ความสุขเล็กที่ยิ่งใหญ่ฉันจะมีโอกาสแบบนี้บ้างไหมนะ
-
ภีมร์
.....
-
ผลส้ม สีชมพู 🍊🍊
โปรดติดตามตอนต่อไป....💓💓💓
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น