เหมาะสม? 🔥
-
ดาว
อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณภีมร์
-
ใยบัว
!!!!
-
ภีมร์
!!!!
-
ฉันหันไปมองคุณดาวที่เดินเข้ามาพร้อมทักทายด้วยน้ำเสียงหวานสดใส
-
ดาว
กำลังจะทานอาหารเช้าเหรอคะ
-
ภีมร์
คุณดาวมาได้ยังไงครับ
-
ดาว
ให้คนรถมาส่งค่ะ ได้ยินคุณป้าบอกว่าคุณภีมร์มาอยู่บ้านสวน ดาวก็เลยทำอาหารมาให้ค่ะ
-
ใยบัว
......
-
ภีมร์
จริงๆไม่ต้องลำบากก็ได้นะ
-
ดาว
แค่นี้ไม่ลำบากหรอกค่ะ
-
ภีมร์
......
-
คุณดาววางกล่องอาหารไว้ที่โต๊ะก่อนจะนั่งลงข้างๆ
-
ดาว
คุณบัวข่วยเก็บโจ๊กไปได้ไหมคะ บัวทำอาหารเช้ามาอยากให้คุณภีมร์ได้ทาน
-
ใยบัว
......
-
ฉันมองคุณภีมร์แล้วลุ้นว่าเค้าจะตัดสินใจยังไง
-
ภีมร์
เก็บไปซะ
-
ใยบัว
!!!!!
-
ดาว
งั้นดาวไปเตรียมใส่จานเลยนะคะ
-
ฉันเก็บชามโจ๊กตามที่คุณภีมร์สั่งก่อนจะเดินหนีออกไปทางระเบียงหลังบ้านทันที
-
ใยบัว
คนบ้า
-
ดาว
คุณบัว
-
ใยบัว
!!!
-
ในขณะที่ฉันกำลังทำความสะอาดระเบียงหลังบ้านอยู่นั้นคุณดาวก็เดินมาหาฉัน
-
ดาว
ดาวอยากคุยกับคุณค่ะ
-
ใยบัว
มีอะไรหรือเปล่าคะ
-
ดาว
ที่จริงคุณบัวกลับไปอยู่ที่บ้านก็ได้นะคะ
-
ใยบัว
คะ?
-
ดาว
เรื่องดูแลคุณภีมร์ ให้ดาวจัดการเองเถอะนะคะ
-
ใยบัว
แต่...
-
ดาว
ดาวว่าคุณบัวมาอยู่สองต่อสองแบบนี้กับคุภีมร์คงจะไม่เหมาะเท่าไหร่นะคะ
-
ใยบัว
บัวทำตามคำสั่งของคุณท่านค่ะ
-
ดาว
งั้นดาวจะคุยกับคุณป้าให้ดีไหมคะ ว่าคุณบัวจะกลับไปอยู่ที่บ้าน
-
ใยบัว
.......
-
ดาว
หน้าที่ดูแลคุณภีมร์ควรจะเป็นว่าที่แฟนมากกว่าเด็กรับใช้ในบ้าน คุณบัวว่าไหมคะ
-
รอยยิ้มหวานที่คุณดาวส่งมาให้เปรียบเเหมือนยาพิษที่ผสมอยู่ในน้ำผึ้ง ที่ดูอ่อนหวานหน้าลิ้มลองแต่ก็เป็นอันตรายถึงชีวิตได้
-
คำพูดสวยหรูแต่เต็มไปด้วยการดูถูกฉันไม่หยุดของคุณดาว ทำให้ฉันเริ่มเจ็บใจและเกิดโทสะ
-
ใยบัว
คุณถามความคิดเห็นของคุณภีมร์หรือยังคะ?
-
ดาว
คะ?
-
ฉันมองคุณดาวด้วยสีหน้าเรียบเฉย
-
ใยบัว
บัวเป็นเด็กรับใช้ในบ้านอยู่แล้วคงไม่เป็นไรถ้าบัวจะมาดูแลคุณภีมร์ แต่คุณดาวเป็นคนอื่นบัวคิดว่าที่ไม่เหมาะจะมาอยู่ที่นี่คงเป็นคุณดาวมากกว่านะคะ
-
ดาว
ว่าไงนะ!!!
-
ใยบัว
บัวขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ
-
ดาว
!!!!!!
-
ฉันหยิบไม้กวาดแล้วเดินเข้าไปในตัวบ้านทันที
-
ภีมร์
บัวเอาน้ำส้มให้หน่อย
-
ใยบัว
ค่ะ
-
ทันทีที่ฉันเข้ามาคุณภีมร์ที่นะ่งทำงานอยู่ก็เรียกใช้ฉัน
-
ดาว
คุณภีมร์ทำงานอยู่เหรอคะ
-
คุณดาวเดินเข้าไปนั่งข้างๆคุณภีมร์ ฉันวางแก้วน้ำส้มใกล้คุณภีมร์ก่อนจะนั่งจัดเอกสารที่กระจายอยู่บนโต๊ะให้เรียบร้อย
-
ภีมร์
ครับ
-
ดาว
ดาวว่าให้คุณบัวกลับไปอยู่ที่บ้านดีไหมคะ
-
ใยบัว
!!!!!!
-
ภีมร์
คุณดาวหมายความว่ายังไงครับ
-
ดาว
ดาวอยากมาดูแลคุณภีมร์ค่ะ เลยอยากให้คุณบัวกลับไปอยู่ที่บ้าน
-
ฉันชะงักมือที่จัดเอกสารแล้วหันไปมองคุณภีมร์แล้วรอฟังคำตอบจากเค้า
-
ภีมร์
ผมว่าคงไม่เหมาะมั้งครับคุณดาวจะมาอยู่กับผมสองต่อสองแบบนี้
-
ดาว
แล้วคุณบัวละคะ เหมาะสมที่จะอยู่ที่นี่ได้หรือเปล่า
-
ใยบัว
......
-
ภีมร์
บัวเค้าเป็นคนรับใช้ไม่ต้องดูความเหมาะสมหรือครับ เพราะความสัมพันธ์ของผมกับเค้าไม่มีทางพัฒนาไปมากกว่านี้แล้วครับ
-
ดาว
งั้นเหรอคะ 😊
-
ใยบัว
ค่ะ ไม่มีทางพัฒนาได้แล้ว งั้นบัวกลับเลยนะคะ
-
ภีมร์
เดี๋ยว!!!
-
ดาว
!!!!!!!!!!
-
ทันทีที่ฉันจะลุกขึ้นคุณภีมร์ก็รีบดึงมือฉันอย่างแรงจนฉันล้มลงไปใกล้เค้า
-
ภีมร์
อยู่นี้แหละ คุณดาวอย่าลำบากเลยนะครับ เรื่องงานบ้านให้บัวทำดีกว่า
-
ฉันมองคุณภีมร์ก่อนจะแอบยิ้มออกมาด้วยความดีใจที่เค้าเลือกฉันมากกว่าคุณดาว
-
ดาว
ก็ได้ค่ะ งั้นวันนี้ดาวของค้างที่นี่สักคืนนะคะ
-
ใยบัว
!!!!
-
ภีมร์
เอ่อ...
-
ดาว
ฝนตกหนักแบบนี้คุณภีมร์คงไม่ใจร้ายไล่ดาวกลับหรอกนะคะ
-
คนตัวสูงหันไปมองบรรยากาศข้างนอกที่ท้องฟ้ามืดครึ้มและเต็มไปด้วยเม็ดฝนน้อยใหญ่
-
ภีมร์
ก็ได้ครับ
-
ดาว
คิกๆ งั้นดาวไปเตรียมอาหารเที่ยงไว้รอเลยนะคะ
-
คุณดาวทำท่าดีใจแล้วรีบเดินไปที่ห้องครัวทันที
-
ใยบัว
คุณจะให้คุณดาวนอนห้องไหนคะ ห้องคุณวาเหรอ
-
ภีมร์
ฉันบอกแล้วไงว่าจะไม่ให้ใครแตะต้องห้องของวา
-
ใยบัว
งั้นก็หมายความว่า....
-
ภีมร์
คุณดาวจะนอนห้องของฉัน
-
ใยบัว
!!!!!
-
ฉันอึ้งกับคำพูดของคุณภีมร์ ก่อนจะพยายามแกะข้อมือออกจากมือของเค้าแต่ก็ไม่เป็นผล
-
ภีมร์
หึ คืนนี้ฉันคงจะมีความสุขมากเลยแหละ
-
ใยบัว
ปล่อยบัวค่ะ บัวจะไปทำงานต่อ
-
ภีมร์
ทำงานอะไร? หน้าที่ของเธอคุณดาวเค้าก็ทำหมดแล้ว
-
ใยบัว
!!!!
-
ฉันมองไปที่ประตูห้องครัวที่มีคนทำแทนหน้าที่ของฉันไปหมดแล้ว ฉันก็คงไม่จำเป็นอีกต่อไปแล้ว
-
ภีมร์
แต่ยังมีหน้าที่อีกอย่างหนึ่งนะที่เหลืออยู่
-
ใยบัว
คุณภีมร์....
-
ภีมร์
เอ...แต่คืนนี้ก็คงจะมีคนทำแทนเหมือนกัน
-
ใยบัว
.........
-
ฉันนิ่งและปล่อยให้คนตัวสูงบีบข้อมือของฉันอยู่แบบนั้นเพราะไม่มีแรงพอจะต่อกรกับเขาอีกแล้ว มันเจ็บทั้งหัวใจเมื่อคิดว่าคืนนี้เค้าจะมีความสุขกับคนอื่น
-
ภีมร์
คงไม่มีอะไรให้เธอทำแล้ว อยากไปไหนก็เชิญ
-
คนตัวสูงผลักตัวฉันอย่างแรงก่อนจะหันกลับไปทำงานต่อโดยไม่สนใจฉันอีก
-
ใยบัว
อึก
-
ฉันเดินหนีขึ้นมาบนห้องก่อนจะล้มตัวลงนอนบนที่นอนนุ่มด้วยหัวใจที่แตกสลาย คนใจร้ายคอยแต่จะไล่ฉันไปให้พ้นหน้าเค้าและมองฉันเป็นแค่เศษส่วนเกินในชีวิต
-
ถ้าเราหายไป....เค้าคงมีความสุขมากกว่านี้
-
เวลา 19:00 น.
-
ฉันขยับตัวตื่นเพราะความรู้สึกหิว ตั้งแต่เมื่อวานตอนมาถึงฉันยังไม่ได้ทานอะไรเลยจนถึงตอนนี้
-
แต่ฉันก็ยังไม่กล้าลงไปเพราะไม่อยากเห็นภาพบาดตา
-
เวลา 22:00 น.
-
ไฟในบ้านปิดสนิทหมดแล้วฉันจึงลงไปข้างล่างก่อนจะตรงไปยังห้องครัวเพื่อหาอะไรรองท้อง
-
ภีมร์
ทำอะไร
-
ใยบัว
ว้าย!!!
-
ฉันตกใจเมื่อคนตัวสูงที่อยู่ๆก็โผล่มาจากความมืดเอ่ยขึ้นเสียงดัง
-
ภีมร์
ตกใจอะไร
-
ใยบัว
.......
-
ภีมร์
นี่ เงียบทำไมฉันถามได้ไม่ได้ยินเหรอ
-
ใยบัว
บัวมาหาอะไรทานค่ะ
-
ภีมร์
นั้นสิ เธอยังไม่ได้กินอะไรเลยนี่
-
ใยบัว
บัวจะทานแค่น้ำส้มแล้วจะรีบกลับขึ้นห้องค่ะ
-
ภีมร์
คุณดาวทำกับข้าวเอาไว้ ทานสิ
-
ใยบัว
ไม่ค่ะ
-
ภีมร์
ทำไม?
-
ใยบัว
บัวไม่อยากทานข้าว
-
ภีมร์
หรือว่าไม่อยากทานฝีมือคุณดาวกันแน่
-
ใยบัว
.......
-
ฉันเปิดตู้เย็นก่อนจะหยิบน้ำส้มกับคุกกี้ออกมาแล้วหมุนตัวเดินหนีคนตัวสูงทันที
-
ภีมร์
จะไปไหน
-
ใยบัว
คุณภีมน์
-
ภีมร์
งั้นทำข้าวต้มให้หน่อยฉันจะกิน
-
ใยบัว
ค่ะ
-
ฉันวางของในมือก่อนจะหันไปทำข้าวต้มให้กับเค้า
-
20 ผ่านไป
-
ภีมร์
ทานสิ
-
ใยบัว
คะ?
-
คนตัวสูงผลักชามข้าวต้มมาให้ฉันเบาๆก่อนจะดึงตัวฉันลงมานั่งข้างๆ
-
ภีมร์
ฉันไม่อยากกินแล้วเธอทานซะ ฉันจะไปนอนแล้ว
-
ใยบัว
......
-
ฉันนั่งทานข้าวต้มเงียบๆในหัวก็คิดว่าอยากจะลุกขึ้นไปรั้งคนตัวสูงเอาไว้ไม่ให้เดินไปที่ห้อง....ที่มีคุณดาวนอนอยู่
-
เวลา 22:35 น.
-
ฉันเดินกลับขึ้นไปบนห้องด้วยความนู้สึกเจ็บปวด ป่านนี้เค้าคงมีความสุขด้วยกันแล้ว
-
ใยบัว
-
ใยบัว
คะ คุณภีมร์!!!!
-
ภีมร์
หืม?
-
ทันทีที่ฉันขึ้นมาบนห้องก็พบว่าคุณภีมร์เอนหลังอ่านหนังสืออยู่บนที่นอนของฉัน
-
ใยบัว
ทำไมมาอยู่ที่นี่คะ
-
ภีมร์
ก็ห้องฉันคุณดาวนอนอยู่
-
ใยบัว
แล้ว...ทำไม...
-
ภีมร์
ฉันไม่ไปนอนห้องวาหรอกนะ เพราะงั้นก็เหลือห้องนี่ห้องเดียว
-
ใยบัว
งั้นบัวไปนอนโซฟาข้างล่างก็ได้ค่ะ
-
ฉันเดินไปหยิบผ้าห่มเพื่อจะเตรียมลงไปนอนข้างล่าง
-
ภีมร์
จะไปไหนละ!!
-
ใยบัว
ว้าย!!!
-
ภีมร์
นอนด้วยกันนี่แหละ
-
คนตัวสูงดึงตัวฉันเข้าไปกอดเอาไว้แน่น
-
ใยบัว
คุณภีมร์!!
-
ภีมร์
อือออ
-
ใยบัว
แล้วคุณดาวละคะ
-
ภีมร์
ฉันล็อกประตูห้องวาแล้วเค้าคงคิดว่าฉันนอนห้องนั้น
-
ใยบัว
.......
-
มือหนาดึงผ้าห่มเข้ามาคลุมตัวของเรามันสองคนเอาไว้ก่อนจะขยับเข้ามาหอมแก้มฉันอย่างอ่อนโยน
-
ภีมร์
มองอะไร
-
ใยบัว
มองคนใจร้ายค่ะ
-
ภีมร์
หืม?
-
ใยบัว
คุณภีมร์ใจร้าย
-
คนตัวสูงยิ้มเยาะกับสิ้งที่ฉันพูดก่อนจะดันไหล่ฉันให้นอนหงายแล้วตามขึ้นมาคร่อมร่างฉันเอาไว้
-
ภีมร์
ใจร้ายมากไหม
-
ใยบัว
มากค่ะ
-
ภีมร์
งั้นฉันจะใจดีกับเธอตอนอยู่บนเตียงแล้วกันนะ
-
ใยบัว
อุ๊บ อือออออ
-
ริมฝีปากร้ายกาจก้มลงมาบดขยี้ริมฝีปากบางของฉันอย่างเร้าร้อนมือหนาก็เริ่มซุกซนเลื่อนลงมาปลดกระดุมเสื้อของฉันออกอย่างรวดเร็ว
-
ภีมร์
อือออออ
-
ริมฝีปากร้อนเลื่อนลงมาคลอเคลียบริเวณต้นคอของฉันก่อนจะขบเม้มแรงๆจนเกิดเป็นรอยแดงช้ำๆ
-
ใยบัว
บัวเจ็บค่ะ
-
ภีมร์
งั้นจะทำเบาๆนะ
-
ใยบัว
อึก ~ อืออออออ
-
คนตัวสูงก้มลงมาบดขยี้ริมฝีปากของฉันอีกครั้ง ก่อนจะขยับเข้ามามอบสัมผัสอันลึกซึ้งและอ่อนโยนให้กับฉันในที่สุด
-
ภีมร์
อืออออ
-
ใยบัว
.....
-
หลังจากที่ฉันปล่อยให้คนใจร้ายทำการตามใจชอบแล้วฉันก็นอนนิ่งในอ้อมกอดของเค้าที่ไม่ยอมปล่อยฉัน คนตัวสูงคอยก้มลงมาหอมแก้มฉันเป็นระยะๆ คอยกวนฉันไม่ให้นอนง่ายๆ
-
ภีมร์
ง่วงเหรอ
-
ใยบัว
ค่ะ
-
ภีมร์
แต่ฉันยังไม่ง่วง!!!
-
ใยบัว
ว้าย!!!
-
ภีมร์
หึหึหึ
-
ใยบัว
อย่าค่ะ!! บัวจะนอนแล้ว
-
ภีมร์
ไม่ให้นอน คืนนี้เธอต้องเจอศึกหนักอีกเยอะที่รัก
-
ใยบัว
อืออออ
-
ภีมร์
ที่รักของผม...
-
คนจอมดื้อทำอย่างที่พูดจริงๆเมื่อเค้าก้มลงมาคลอเคลียฉันไม่ยอมหยุดและเริ่มรุกฉันอีกครั้งและไม่มีท่าทีว่าจะหยุดลงง่ายๆ
-
ผลส้ม สีชมพู 🍊🍊
โปรดติดตามตอนต่อไป...🌸🌸🌸
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น