ตาม 🔥
-
Story : Pheem 🔥🔥
-
เวลา 10:00 น.
-
ผมตื่นมาก่อนจะลงไปชั้นล่างทันที ป่านนี้ยัยตัวเล็กคงกำลังทำของว่างอยู่ในครัวแน่ๆ
-
คุณหญิง กันยา
ตื่นแล้วเหรอ
-
คุณแม่ที่นั่งอ่านหนังสืออยู่บนโซฟาห้องโถงกลางเอ่ยถามปมทันทีที่เดินลงมาจากชั้นสอง
-
ภีมร์
อือออ หิวจังเลยครับ
-
ผมเข้าไปนอนตักคุณแม่อย่างออดอ้อน
-
คุณหญิง กันยา
อ้อนอะไรน่ะ โตแล้วนะ
-
ภีมร์
ต่อให้อายุ 50-60 ผมก็ยังจะนอนตักแม่แบบนี้แหละครับ
-
คุณหญิง กันยา
เราเนี่ยนะ แบบนี้ไงไม่โตสักที
-
ภีมร์
อือออ ก็ผมอยากอ้อนนี่นา
-
คุณหญิง กันยา
เฮ้อออ แต่งงานสักทีสิแม่อยากมีหลานมาอ้อนแล้วนะ
-
ภีมร์
หิวแล้วครับ มีอะไรทานบ้าง
-
ผมรีบเปลี่ยนเรื่องทันทีที่คุณแม่พูดถึงเรื่องแต่งงาน
-
คุณหญิง กันยา
หนูบัวทำโจ๊กไว้ เดี๋ยวแม่ให้คนไปอุ่นให้นะ
-
ภีมร์
แล้วคนทำละครับ ไปไหนทำไมไม่ใช่เค้า
-
คุณหญิง กันยา
หนูบัวออกไปทำรายงาน ตั้งแต่เช้าแล้ว
-
ภีมร์
ทำรายงาน...อะไรนะครับ!!!!
-
ผมลุกขึ้นยืนเต็มความสูงเมื่อได้ยินว่าหนูบัวของผมออกไปข้างนอก ทำรายงานงั้นเหรอ!!! ไปกับไอ้ติณณ์แน่ๆ
-
คุณหญิง กันยา
ตกใจหมดเลย!! ทำไมต้องเสียงดังด้วย
-
ภีมร์
ขอโทษครับ แล้วหนูบัวไปกับใครครับ
-
คุณหญิง กันยา
ไปกับติณณ์
-
ภีมร์
........
-
ผมกัดฟันแน่นเพื่อข่มอารมณ์ไม่ให้ระเบิดออกมาต่อหน้าคุณแม่ กล้ามากนะ!!! ใยบัว
-
คุณหญิง กันยา
เดี๋ยวแม่ให้คนไปอุ่นโจ๊กให้นะ
-
ภีมร์
แม่ครับ รู้ไหมว่าหนูบัวไปทำรายงานที่ไหน
-
คุณหญิง กันยา
เห็นว่าชื่อบ้านจันทร์หอมนี่แหละ
-
ภีมร์
ผมขอตัวก่อนนะครับ
-
คุณหญิง กันยา
อ้าว!! จะไปไหนละ ไม่ทานข้าวแล้วเหรอ
-
ผมเดินออกจากบ้านก่อนจะตรงไปที่โรงจอดรถและขับออกจากบ้านทันที
-
จบ Story : Pheem 🔥🔥
-
เวลา 12:00 น.
-
บ้านจันทร์หอม
-
ใยบัว
-
ติณณ์
เก็บข้อมูลถึงไหนแล้ว
-
ใยบัว
ได้เยอะแล้วละ
-
ติณณ์
พักก่อนไหม ไปทานข้าวกัน
-
ใยบัว
ก็ดีเหมือนกัน
-
ติณณ์
ไปกินที่ห้องอาหารโรงแรมเรานะ ใกล้ๆนี่เอง
-
ใยบัว
อื้ม
-
โรงแรม K&K
-
ใยบัว
-
ติณณ์พาฉันมาที่ห้องอาหารที่โรงแรมของเขา
-
ติณณ์
ทานอะไรดี
-
ใยบัว
อะไรก็ได้
-
ติณณ์
งั้นขอกุ้งแม่น้ำเผา แกงเขียวหวาน หมูทอดพริกไทยดำ
-
ติณณ์หันไปสั่งอาหารกับพนักงานก่อนจะหันมายิ้มให้กับฉัน
-
ใยบัว
ทำไมสั่งแต่ของชอบเราละ สั่งที่ติณณ์อยากกินบ้างสิ
-
ติณณ์
บัวชอบอะไรเราก็ชอบหมดแหละ
-
ฉันหลบสายตาของคนตรงหน้า เพราะรู้สึกเกรงใจยิ่งติณณ์ทำดีกันฉันมากเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งลำบากใจ
-
ที่ผ่านมาฉันรู้ดีว่าติณณ์คิดยังไงกับฉันแต่ฉันก็เห็นเขาเป็นแค่เพื่อนคนนึ่งเท่านั้น
-
คิณณ์
ไง
-
ติณณ์
เฮีย!!!
-
ใยบัว
!!!!
-
ฉันกันไปมองชายร่างสูงในชุดสูทเนียบเดินเข้ามาทักทายติณณ์
-
คิณณ์
พาสาวมากินข้าวอีกแล้วเหรอ
-
ติณณ์
พูดอะไรของเฮียเนี่ย!!
-
คิณณ์
สวัสดีครับสาวน้อย 😏
-
ติณณ์
บัว...นี่เฮียคิณณ์ พี่ชายเราเอง เฮียนี่ใยบัวเพื่อนผม
-
คิณณ์
บัว? อ่าาา คนนี้นี่เอง ปกติได้ยินแต่ชื่อไม่คิดว่าตัวจริงจะสวยขนาดนี้
-
ใยบัว
สวัสดีค่ะคุณคิณณ์
-
คิณณ์
สวัสดีครับ ตามสบายนะครับ
-
ใยบัว
ค่ะ
-
ติณณ์
ไปเลย!! ไม่ได้มาทำตาเจ้าชู้ใส่เพื่อนผม
-
คิณณ์
ป่าวนี่ ก็แค่อยากทำความรู้จักเท่านั้นเอง
-
ติณณ์
บัวทานเถอะอาหารมาแล้ว
-
ใยบัว
ค่ะ...คุณคิณณ์ทานด้วยกันไหมคะ
-
คิณณ์
ขอตัวดีกว่าครับ ว่างๆค่อยหาเวลามาทานกับคุณสองคนดีกว่า
-
ติณณ์
เฮีย!! 😠
-
คิณณ์
หึหึหึ ว่างๆก็เข้ามาช่วยงานบ้างเข้าใจไหม
-
ติณณ์
รู้แล้วๆ 😒
-
ใยบัว
สวัสดีค่ะ
-
คิณณ์
สวัสดีครับ
-
ฉันยกมือไหว้เพื่อลาคุณคิณณ์ตามมารยาทก่อนจะหันไปมองติณณ์ที่นั่งถอนหายใจอยู่ตรงหน้า
-
ติณณ์
โทษทีนะ ที่พี่เราทำเสียมารยาทกับบัว
-
ใยบัว
ไม่เห็นจะเสียมารยาทตรงไหนเลย
-
ติณณ์
ทานเถอะ บัวจะได้ไปทำงานต่อ
-
ใยบัว
อื้ม 😊
-
เราสองคนนั่งทานข้าว อยู่พักใหญ่ก็กลับไปที่บ้านจันทร์หอมอีกครั้งเพื่อเก็บข้อมูล
-
ติณณ์
บัวครับ
-
ใยบัว
คะ?
-
ติณณ์เดินมาหาฉันที่นั่งจดข้อมูลของขนมอยู่ตรงโต๊ะไม้ใต้ถุนบ้าน
-
ติณณ์
ข้างหลังบ้านมีสระบัวด้วยนะ เราไปดูกันไหม
-
ใยบัว
ไปสิ แต่ขอจดตรงนี้แปปนะ
-
ติณณ์
ครับ
-
เวลา 15:00 น.
-
สระบัวบ้านจันทร์หอม
-
ใยบัว
-
ใยบัว
ว้าววว
-
ติณณ์
สวยใช่ไหม
-
ใยบัว
สวยมากเลย
-
ติณณ์พาฉันเข้าไปนั่งตรงศาลาริมน้ำหลังบ้านที่แสนจะร่มรื่น บริเวณแถวนี้เต็มไปด้วยต้นไม้และวิวดอกบัวในสระน้ำสวยงาม
-
ติณณ์
ดอกบัวเป็นดอกไม้ที่ดูแล้วสบายใจ ทั้งสวยงามและอ่อนโยน อยากเด็ดมาเชยชมแต่ก็กลัวช้ำ
-
ใยบัว
จะแต่งกลอนเหรอ 😊
-
ติณณ์
เรากำลังเปรียบดอกไม้ที่อ่อนโยนและสวยงามเหมือนผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าของเราตอนนี้ไง
-
ใยบัว
......
-
คนตัวสูงพูดพร้อมขยับเข้ามาใกล้ฉันแล้วเอื้อมมือมาจับมือฉันอย่างแผ่วเบา
-
ติณณ์
บัวครับ
-
ใยบัว
ติณณ์...อย่า
-
ฉันเบือนหน้าหนีคนตัวสูงที่เอื้อมมือมากอดตัวฉันเอาไว้แน่นก่อนจะพยายามก้มลงมาจูบฉัน
-
ติณณ์
เรารักบัวนะ รักมานานแล้วด้วย
-
ใยบัว
😖😖
-
ติณณ์
บัว...ได้โปรด...หันมามองเราหน่อยได้ไหม
-
ใยบัว
ติณณ์
-
มือหนาเอื้อมมาประคองใบหน้าของฉันให้หันไปมองหน้าเขาตรงๆ
-
ติณณ์
เรารักบัวนะ
-
ใยบัว
ยะ อุบ~
-
ริมฝีปากร้อนก้มลงมาจุมพิตริมฝีปากบางของฉันอย่างอ่อนโยนและแผ่วเบา คนตัวสูงกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นกว่าเดิมเพื่อให้ตัวฉันเข้ามาแน่บชิดกับตัวเขา
-
ติณณ์
เป็นแฟนกับเรานะ
-
ใยบัว
เรา....
-
ติณณ์
นะครับ
-
ฉันมองหน้าคนตัวสูงด้วยความอ่อนไหวและรู้สึกผิดที่ฉันไม่สามารถคิดกับเขาได้มากกว่านี้อีกแล้ว
-
ใยบัว
ปล่อยเราเถอะนะติณณ์
-
ติณณ์
ไม่!! เรารักบัวมากนะ
-
ใยบัว
ติณณ์...อย่า
-
คนตัวสูงไม่ยอมปล่อยฉันง่ายๆ แต่กลับก้มลงมาหอมแก้มฉันอย่างอ่อนโยนและยังคงกอดฉันเอาไว้แน่น
-
ติณณ์
มองหน้าเราสิบัว อย่าหลบตาเรา
-
ใยบัว
ติณณ์เดี๋ยวมีคนมาเห็นนะ
-
ติณณ์
ไม่มีหรอกน่า
-
ใยบัว
อืออ อย่า
-
ติณณ์
บัวเรา...
-
ภีมร์
ใยบัว!!!
-
ใยบัว
คุณภีมร์ !!!!!!
-
ฉันรีบผลักตัวของติณณ์ให้ออกห่าง ก่อนจะลุกขึ้นยืนมองคนตรงหน้าด้วยความตกใจ
-
ร่างสูงยืนมองฉันด้วยสีหน้าที่โกรธจัด ก่อนจะเดินเข้ามากระชากแขนฉันอย่างแรง
-
ภีมร์
มึงทำอะไรบัว!!!!
-
ใยบัว
!!!!!
-
ติณณ์
ผมไม่ได้ทำอะไร!!
-
ภีมร์
ก็กูเห็นอยู่ว่ามึงกำลังจูบบัว!!!
-
ติณณ์
ก็ผมรักบัว!!!
-
ภีมร์
!!!!!!
-
ใยบัว
😰😰😰
-
ภีมร์
กลับบ้าน!!!
-
ใยบัว
โอ๊ย!!
-
ติณณ์
พี่ภีมร์!!! ปล่อยบัวนะ
-
ภีมร์
ฉันไม่ใช่พี่แก!!!
-
ติณณ์
แต่บัวมากับผม
-
ติณณ์เข้ามาเึงแขนฉันอีกข้างเอาไว้เพื่อไม่ให้คุณภีมร์กระชากฉันไปอีก
-
ภีมร์
ปล่อยแขนบัวเดี๋ยวนี้!!!
-
ติณณ์
ผมสัญญากับคุณท่านและคุณหญิงไว้แล้วว่าผมจะกลับไปส่งบัวเอง
-
ภีมร์
มึงไม่ปล่อยใช่ไหม!!!
-
ติณณ์
ไม่ปล่อย!!
-
ผัวะ !!!
-
ใยบัว
ติณณ์!!!
-
ภีมร์
มานี่!!
-
คนโมโหร้ายกระชากตัวฉันให้เดินตามไปที่รถ
-
ติณณ์
บัว!!
-
ใยบัว
โอ๊ย!!
-
ติณณ์กระชากตัวฉันกลับไปยืนข้างเขา
-
ภีมร์
ไอ้ติณณ์!!!!
-
ติณณ์
ทำไมต้องทำรุนแรงกับบัวด้วย!!
-
ภีมร์
ใยบัว!!!
-
ใยบัว
พอทั้งสองคนเลยค่ะ บัวเจ็บแขนนะคะ
-
ติณณ์
ผมจะไปส่งบัวเอง!! พี่ไม่ต้องห่วง
-
ภีมร์
ไม่ต้อง!! ฉันจะพาบัวกลับเอง!!
-
ติณณ์
ไม่!!
-
ภีมร์
อย่างแกจะดูแลอะไรได้
-
ติณณ์
อย่างน้อยผมก็ไม่ทำรุนแรงกับเธอแบบนี้
-
ภีมร์
มึงจะลองดีกับกูใช่ไหม!!
-
ใยบัว
อย่าค่ะ!!
-
ภีมร์
ถอยไป!!
-
ใยบัว
อย่ามีเรื่องกันเลยนะคะคุณภีมร์
-
ภีมร์
......
-
ติณณ์
ผมเข้าใจนะว่าพี่หวง “น้องสาว” แต่บัวมากับผม
-
ภีมร์
บัวไม่ใช่น้องสาวฉัน!!!
-
ติณณ์
พี่ไม่ได้คิดกับบัวแค่น้องสาวงั้นเหรอ
-
ภีมร์
!!!!!
-
ใยบัว
!!!!
-
ภีมร์
ฉันก็แค่ไม่อยากให้คนใช้บ้านฉัน มาทำเรื่องเสียหายแบบนี้
-
ใยบัว
......
-
ติณณ์
งั้นสบายใจได้ครับ เพราะผมกับบัวไม่ทำอะไรเสียหายแน่นนอน
-
ภีมร์
กลับบ้าน!!
-
ใยบัว
โอ๊ย!!
-
ติณณ์
ผมจะไปส่งบัวเอง!!!
-
ติณณ์รีบดึงตัวฉันไว้ก่อนจะตรงไปที่รถของเขา แต่ก็ต้องชะงักเมื่อคุณภีมร์ตามมาดึงตัวฉันไว้
-
ใยบัว
!!!!
-
ติณณ์
อย่าให้ผมคิดมากไปกว่านี้เลยนะว่าพี่เองก็รักใยบัวแบบผู้หญิงคนนึ่งไม่ใช่น้องสาว
-
ภีมร์
!!!!!
-
ใยบัว
คุณภีมร์....
-
ภีมร์
เธอจะไปกับฉันหรือไปกับมัน!!
-
ใยบัว
.....
-
ภีมร์
ตอบ!!!
-
ใยบัว
บัวสัญญากับคุณท่านไว้แล้วว่าจะกลับกับติณณ์
-
ภีมร์
.....
-
ติณณ์
ว่าไงละครับ หรือจะให้ผมคิดแบบนั้นจริงๆ
-
ภีมร์
ฉันไม่ได้รักยัยนี่และไม่มีวันรักเด็ดขาด!!!
-
ใยบัว
!!!!!!
-
ติณณ์
......
-
ใยบัว
ไปกันเถอะติณณ์
-
ภีมร์
ใยบัว!!!!
-
ฉันเดินไปที่รถติณณ์ก่อนจะขึ้นไปนั่งทันที โดยไม่สนใจคุณภีมร์ที่เรียกฉันเสียงดัง บัวได้ยินชัดเจนแล้วค่ะ ได้ยินแล้วว่าคุณภีมร์รู้สึกอย่างไรกับบัว
-
เรามันบ้า!! บัวผิดเองที่ให้ความหวังตัวเองแบบนี้
-
ติณณ์
บัว
-
ฉันเบือนหน้าออกไปทางหน้าต่างเพื่อหลีกเลี่ยงการพูดคุยกับติณณ์ที่กำลังขับรถอยู่
-
ใยบัว
จอดทำไมเหรอ
-
ฉันถามเมื่อคนขับรถเลี้ยวเข้าไปจอดข้างทาง
-
ติณณ์
เราอยากคุยกับบัวให้รู้เรื่อง
-
ใยบัว
เราเหนื่อยแล้วอยากกลับบ้าน
-
ติณณ์
แต่ยังไม่ถึงเวลากลับเลยนะ
-
ใยบัว
ติณณ์...ปล่อยเรานะ
-
ฉันขยับตัวหนีเมื่อคนตัวสูงเริ่มขยับเข้ามาใกล้ฉันอีกครั้ง
-
ติณณ์
ทำไม!! หรือว่าบัวรักพี่ภีมร์ถึงได้เศร้าทีาเขาบอกว่าไม่ได้รักบัว
-
ใยบัว
ปล่อยนะ!!
-
ติณณ์
!!!!
-
ฉันตะคอกเสียงดังใส่ติณณ์ด้วยความเจ็บปวด
-
ใยบัว
เราขอโทษ...
-
ติณณ์
.......
-
ใยบัว
ว้าย!!! ตะ ติณณ์!!!
-
คนตัวสูงดึงตัวฉันเข้าไปนั่งบนตักก่อนจะโน้มใบหน้าของฉันเข้าไปบดขยี้ริมฝีปากอย่างร้อนแรง
-
ติณณ์
มองเราบ้างสิ!! เราตามจีบบัวมาสามปีแล้วนะ สามปี!!
-
ใยบัว
เราเจ็บนะติณณ์!!
-
ติณณ์
หรือว่าบัวมองเราเป็นไอ้โง่!!! เลยไม่สนความรู้สึกของเรา
-
ใยบัว
อย่า!! ปล่อยนะ อุบ
-
ริมฝีปากร้อนก้มลงมาบดขยี้ริมฝีปากของฉันอีกครั้งอย่างร้อนแรง มือหนาเอื้อมมากอดตัวฉันเอาไว้แน่นไม่ยอมปล่อย
-
ติณณ์
เราก็เจ็บเป็นนะ
-
ใยบัว
ปล่อยเราเถอะนะ เรากลัวแล้ว
-
ติณณ์
เราตามใจบัวมามากพอแล้ว ถึงเวลาที่บัวต้องตามใจเราบ้าง!!
-
ใยบัว
โอ๊ย!!
-
คนตัวสูงผลักตัวฉันไปที่เบาะหลังก่อนจะตามมาคร่อมร่างของฉันเอาไว้อย่างรวดเร็ว
-
ติณณ์
บัว...
-
ใยบัว
อย่า!!
-
คนตัวสูงก้มลงมาคลอเคลียต้นคอของฉันอย่างร้อนแรง มือหนาเอื้อมมารวบแขนฉันเอาไว้ทั้งสองข้างก่อนจะก้มลงมาบดขยี้ริมฝีปากของฉันอย่างรุนแรง
-
ติณณ์
เรารักบัวนะ รักมาตลอด
-
คนตัวสูงก้มลงมาคลอเคลียบริเวณต้นคอของฉันอย่างอ่อนโยน มือหนาเลื่อนลงมาลูบไล้สะโพกของฉันอย่างร้อนแรง
-
ใยบัว
อึก
-
ติณณ์
......
-
ใยบัว
ปล่อยเราเถอะนะ เราไว้ใจติณณ์นะ เราถึงได้กล้ามากับติณณ์แค่สองคน
-
ติณณ์
บัว
-
ใยบัว
ติณณ์อย่าทำลายความเชื่อใจที่เรามีต่อติณณ์ไปเลยนะ
-
ติณณ์
เราขอโทษ....
-
ใยบัว
ปล่อยเราก่อนนะ
-
ติณณ์
ก็ได้
-
ติณณ์ยอมปล่อยตัวฉันก่อนจะนั่งลงข้างๆ แล้วดึงฉันให้ลุกขึ้นนั่งพร้อมขยับเข้ามากอดอย่าอ่อนโยน
-
ใยบัว
ติณณ์
-
ติณณ์
เราขอโทษที่โมโหใส่บัวนะ เราไม่ได้ตั้งใจ
-
ใยบัว
ไม่เป็นไร
-
ติณณ์
เราขอไถ่โทษโดยการพาบัวไปเลี้ยงของหวานนะ
-
ใยบัว
แต่....
-
ติณณ์
อย่าปฏิเสธเราเลยนะ แค่นี้เราก็รู้ผิดมากพอแล้ว
-
ใยบัว
อื้ม ก็ได้
-
ร้านคาเฟ่แห่งหนึ่ง
-
ใยบัว
-
ติณณ์
เราสั่งเค้กให้แล้วนะ บัวจะทานเครื่องดื่มอะไร
-
ใยบัว
ชาเขียวปั้น
-
ติณณ์
ได้ครับ
-
ติณณ์เดินไปสั่งเครื่องดื่มให้กับฉันที่เค้าน์เตอร์
-
ใยบัว
หืม!!!
-
ทันทีที่ฉันมองออกไปที่หน้าต่างร้านก็พบรถพอร์ชสีขาว จอดอยู่ถนนตรงข้ามพร้อมกับเจ้าของรถที่ลดกระจกลงมาจ้องมองฉันด้วยสายตาโกรธเคือง
-
ติณณ์
บัวครับ...
-
ใยบัว
มาแล้วเหรอ?
-
ฉันรีบหันไปมองติณณ์ที่ยกแก้วน้ำกล้วยของเขากับแก้วชาเขียวปั่นของฉันมาให้
-
ติณณ์
มองอะไร
-
ใยบัว
ป่าวค่ะ
-
ติณณ์
เราขอโทษอีกทีนะ
-
ใยบัว
ไม่เป็นไรหรอก แต่อย่าทำอีกได้ไหม
-
ติณณ์
ได้สิ ถ้าเราไม่โกรธนะ
-
ใยบัว
.......
-
ติณณ์
คุณภีมร์เขาดูหวงบัวมากเลยนะ
-
ใยบัว
หยุดพูดถึงเค้าเถอะ
-
ติณณ์
.......
-
ใยบัว
เราแค่ไม่อยากให้ติณณ์เครียดน่ะ
-
ติณณ์
ก็ได้...เราจะไม่พูดถึงเค้าอีก
-
ใยบัว
รีบทานเถอะเราต้องขับรถกลับนะ
-
ติณณ์
ครับ
-
ฉันนั่งทานเค้กสักพักก่อนจะพากันกลับไปที่บ้านเพื่อให้ถึงตามเวลาที่ของอนุญาตคุณท่านเอาไว้
-
เวลา 17:00 น.
-
คุณท่าน
ตรงเวลาเป๊ะ
-
ติณณ์
ผมพาลูกสาวของคุณท่านมาส่งแล้วครับ
-
ใยบัว
บัวซื้อขนมชั้นสูตรโบราณมาฝากด้วยนะคะ
-
คุณท่าน
ชอบใจๆ
-
คุณหญิง กันยา
วันนี้ฉันสั่งอาหารจากโรงแรมมาน่ะ เราไปทานกันนะ
-
ใยบัว
ค่ะคุณหญิง
-
คุณท่าน
อยู่ทานข้าวด้วยกันก่อนสิ ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย
-
ติณณ์
ได้ครับคุณท่าน
-
ฉันขอตัวไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนจะลงมาช่วยเด็กในบ้านจัดโต๊ะอาหาร
-
คุณหญิง กันยา
เชิญนั่งตามสบายนะ
-
ติณณ์
ขอบคุณครับ
-
คุณท่านและคุณหญิงนั่งประจำที่ส่วนติณณ์ก็นั่งลงข้างๆฉัน
-
ภีมร์
มาทำอะไรที่นี่!!
-
ใยบัว
!!!!!!
-
คุณภีมร์ที่กลับเข้ามาถึงก็โวยวายเสียงดัง
-
คุณหญิง กันยา
เสียงดังอะไร
-
ภีมร์
ทำไมไอ้นี่มาอยู่ที่นี่!!
-
คุณหญิง กันยา
อย่าเสียมารยาทกับแขกของหนูบัวได้ไหม
-
ภีมร์
แขกของหนูบัว?
-
คุณท่าน
มานั่งสิ พวกเรากำลังจะกินข้าว
-
ภีมร์
ไม่ครับ ผมกินไม่ลง!!
-
คุณภีมร์เดินขึ้นไปชั้นสองทันที โดยไม่สนคำเรียกของคุณหญิง
-
ใยบัว
.......
-
คุณหญิง กันยา
เป็นอะไรของเค้านะ
-
คุณท่าน
ช่างมันเถอะคุณ มันก็เพี้ยนแบบนี้แหละ
-
ฉันนั่งทานข้าวเงียบๆ โดยไม่สนใจคุณภีมร์อีก พอเสร็จจากทานข้าวฉันก็เดินไปส่งติณณ์ที่หน้าบ้าน
-
ติณณ์
ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ
-
คุณหญิง กันยา
ขับรถกลับดีๆนะ ทางมันมืด
-
ติณณ์
ครับคุณหญิง
-
คุณท่าน
ถ้าจะมารับหนูบัวไปไหนต้องมาขออนุญาตก่อนนะเข้าใจไหม
-
ติณณ์
เข้าใจครับ
-
ใยบัว
กลับดีๆนะ
-
ติณณ์
เราไปก่อนนะบัว 😊
-
ใยบัว
ค่ะ 😊
-
ฉันยืนมองรถของติณณ์ขับออกไปทางออกหน้าบ้านก่อนจะเดินกลับเข้าไปที่ห้องนอนของตัวเอง
-
ห้องนอน ใยบัว
-
ใยบัว
-
ใยบัว
เฮ้ออออ
-
ฉันนั่งลงบนเตียงนุ่มด้วยความเหนื่อยล้าก่อนที่จะลุกขึ้นไปแปรงฟันล้างหน้าก่อนจะกระโดดขึ้นเตียงพร้อมนอน
-
ฉันปิดไฟแล้วนอนลงบนเตียงช้าๆ ความเหนื่อยล้าจากการออกไปข้างนอกทำให้ฉันเพลียและเริ่มเข้าสู่ห้วงนิทราได้อย่างง่ายดาย
-
เวลา 01:00 น.
-
ใยบัว
อือออออ
-
ฉันขยับตัวเองบนที่นอนนุ่มด้วยความอึดอัดและรู้สึกว่าตัวถูกตัวอะไรสักอย่างรัดกุมจนขยับตัวลำบาก
-
ใยบัว
อะไรน่ะ ใคร!!!!!
-
ฉันสะดุ้งตื่นเมื่อรู้ว่าสิ่งที่รู้สึกไม่ใช่ความฝันแต่ตัวฉันถูกใครบางคนกอดรัดเอาไว้ด้วยอ้อมแขนแข็งแกร่ง
-
ภีมร์
โวยวายทำไม
-
ใยบัว
คะ คุณภีมร์!!!
-
ฉันหันไปมองคนที่นอนกอดฉันเอาไว้แน่น ไม่ยอมปล่อย บ้าจริง!! นี่คุณภีมร์เข้ามาในห้องของฉันได้ยังไง!!!!
-
ผลส้ม สีชมพู 🍊🍊
โปรดติดตามตอนต่อไป.....
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น