โกรธ 😡😡
-
บรื้นนนนน
-
ใยบัว
ว้าย!!!
-
ฉันต้องรีบควานหาเข็มขัดนิรภัยขึ้นมาคาดทันทีเมื่อคนตัวสูงเหยียบคันเร่งออกตัวรถอย่างรวดเร็ว
-
ภีมร์
......
-
ใยบัว
คะ คุณภีมร์!! ขับช้าๆหน่อยสิคะ
-
ภีมร์
มีสิทธิ์อะไรมาสั่งฉัน!!!
-
ใยบัว
!!!!!!
-
คุณภีมร์ตะคอกใส่ฉันเสียงดัง ก่อนจะเหยียบคันเร่งอีกครั้ง
-
เอี๊ยดดดดด
-
คุณภีมร์ขับเข้ามารถจอดที่ลานจอดรถชั้นใต้ดินของห้างสรรพสินค้า
-
ภีมร์
......
-
ใยบัว
เฮ้อออออ
-
ฉันถอนหายใจเมื่อรถจอดสนิท
-
ภีมร์
ไหนบอกไม่มีแฟนไง
-
ใยบัว
คะ?
-
ภีมร์
ก็เธอบอกว่าไม่มีแฟน แล้วไอ้คนนั้นละมันเป็นใคร
-
ใยบัว
ติณณ์น่ะเหรอคะ เค้าเป็นเพื่อนที่เรียนคณะเดียวกันค่ะ ไม่ใช่แฟน
-
ภีมร์
งั้นเหรอ?
-
คนตัวสูงลดเสียงลง ก่อนจะเอนตัวลงบนเบาะรถด้วยท่าทางผ่อนคลาย
-
ใยบัว
ค่ะ
-
ภีมร์
แต่ดูท่ามันจะชอบเธอนะ
-
ใยบัว
ไม่หรอก....ค่ะ
-
ภีมร์
......
-
ใยบัว
แล้วเรามาที่นี่กันทำไมคะ
-
ภีมร์
เฮ้ออ คุณแม่ให้ฉันซื้อของขวัญวันเกิดให้คุณหญิงกิตติ เธอไปช่วยฉันเลือกหน่อยนะ
-
ใยบัว
ได้ค่ะ
-
ฉันลงจากรถตามคุณภีมร์ไปทันทีที่เขาเดินลงไปจากรถ
-
ร้านอาหาร
-
ภีมร์
ไปเถอะ
-
ใยบัว
เดี๋ยวค่ะ!!
-
คนตัวสูงดึงข้อมือของฉันตรงไปที่ร้านอาหาร
-
ภีมร์
มีอะไร
-
ใยบัว
เราจะไปซื้อของขวัญไม่ใช่เหรอคะ แล้วมาที่นี่ทำไม
-
ภีมร์
กินข้าวก่อนสิ ฉันหิวข้าว
-
ใยบัว
เอาไว้กลับไปทานที่บ้านดีไหมคะ บัวต้องกลับไปทำอาหารเที่ยงให้คุณหญิงนะคะ
-
ภีมร์
แม่ฉันไม่อยู่บ้านหรอก เข้ามาเถอะน่า
-
คุณภีมร์จับมือฉันเข้าไปในร้านอาหารทันที
-
ใยบัว
.....
-
ภีมร์
อยากทานอะไร
-
ใยบัว
อะไรก็ได้ค่ะ
-
ภีมร์
งั้นขอชุดซูชิถาดใหญ่ 1 ชุดครับ แล้วก็น้ำชามะนาว2
-
คุณภีมร์สั่งอาหารกับพนักงานบริกรร้านอาหาร ก่อนจะหันมาจ้องหน้าฉัน
-
ใยบัว
😊😊
-
ภีมร์
ยิ้มอะไร
-
ใยบัว
ป่าวค่ะ
-
ภีมร์
ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่น ยิ้มให้ฉันแบบคงโดนจูบไปแล้วละ
-
ใยบัว
!!!!!
-
ฉันหลบสายตาทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของคุณภีมร์
-
ภีมร์
หึหึ เธอไม่ต้องรีบหลบตาฉันขนาดนั้นก็ได้ 😏
-
ใยบัว
พูดอะไรของคุณคะ
-
ภีมร์
เขินเหรอ หน้าแดงเชียว
-
ใยบัว
ป่าวค่ะ
-
ฉันยกมือขึ้นมาปิดหน้าเอาไว้เพื่อไม่ให้เค้ามองหน้าฉันได้
-
ภีมร์
เธอนี่มันอ่อนจริงๆ 😏
-
ใยบัว
.......
-
ภีมร์
รีบกินสิ ฉันจะรีบไปซื้อของ
-
ใยบัว
ค่ะ
-
ฉันคีบซูชิเข้าปากตามคำสั่งของคุณภีมร์
-
เวลา 12:30 น.
-
ภีมร์
ปะ
-
คุณภีมร์จับมือฉันเดินออกมาจากร้านอาหารทันทีที่เราทานเสร็จ
-
ใยบัว
เอ่อ...คุณภีมร์คะ
-
ภีมร์
ว่าไง
-
ใยบัว
ไม่ต้องจับมือบัวก็ได้ค่ะ
-
คนตัวสูงไม่ยอมปล่อยแต่กลับบีบมือของฉันไว้แน่นกว่าเดิม
-
ร้าน เครื่องเพรช
-
ภีมร์
เอาชิ้นไหนดี
-
ใยบัว
คุณหญิงกิตติ น่าจะมีเครื่องเพรชเยอะแล้วนะคะบัวว่า
-
ภีมร์
งั้นเหรอ แล้วเธอว่าฉันควรซื้ออะไรดี
-
ใยบัว
ได้ยินมาว่าคุณหญิงกิตติชอบผ้าไหมมากเลยนะคะ บัวว่าเราไปดูผ้าไหมกันดีกว่าค่ะ
-
ภีมร์
ผ้าไหมเหรอ
-
ใยบัว
ใช่ค่ะ
-
ภีมร์
แล้วจะเอาอะไรละ ชุดเหรอ
-
ใยบัว
เอาเป็นผ้าซิ้นดีไหมคะ บัวรู้จักร้านที่เขารับมาจากชาวบ้านที่ทอมือน่ะค่ะ ขอดีและมีน้อยไปกันไหมคะ
-
ภีมร์
งั้นเธอก็ช่วยบอกทางฉันนะแล้วช่วยฉันเลือกด้วย
-
ใยบัว
ได้ค่ะ
-
ร้านผ้าไหม
-
ภีมร์
สีฟ้าไหม
-
ใยบัว
สีแดงเลือดหมูดีกว่าค่ะ คุณหญิงกิตติเกิดวันอาทิตย์
-
ภีมร์
งั้นก็ได้ เธอนี่เลือกเก่งนะ
-
ใยบัว
ก็พอได้ยินคุณหญิงพูดถึงท่านอยู่บ่อยๆน่ะค่ะ
-
ภีมร์
งั้นขอผืนนี้ครับ
-
คุณภีมร์ยื่นผ้าซิ่นสีแดงเลือดหมูให้กับพนักงานขายที่ร้าน
-
ใยบัว
คุณหญิงกิตติต้องชอบแน่นๆค่ะ เพราะลายสวยและทอมือด้วย
-
ภีมร์
เธอนี่เลือกเก่งนะ รู้ได้ยังไงว่าร้านนี้รับของชาวบ้านมา
-
ใยบัว
บัวเคยทำรายงานเรื่องนี้น่ะค่ะ ร้านเค้าอยากจะช่วยให้ชาวบ้านในหมู่บ้านเลี้ยงไหมได้มีรายได้ เลยรับซื้อมาขายค่ะ
-
ภีมร์
งั้นเหรอ แล้วมันต่างจากของโรงงานยังไง
-
ใยบัว
การทอผ้าซิ้นเนี่ยใช้เวลาทำนานนะคะเพราะเป็นงานละเอียด บ้านไหนๆก็ทำได้แค่สองผืน
-
ภีมร์
งั้นเงินที่ได้จะพอใช้เหรอ
-
ใยบัว
ราคาแพงเพราะเป็นของหายากและดีค่ะ ถือว่าเราได้ช่วยชาวบ้านด้วยนะคะ
-
ภีมร์
ฟังแล้วเหมือนฉันเป็นคนดีขึ้นมาเลย
-
ใยบัว
คุณภีมร์ก็เป็นคนดีอยู่แล้วนี่คะ 😊
-
ภีมร์
.........
-
ฉันส่งยิ้มให้คุณภีมร์ที่ยืนมองฉันอยู่ก่อนจะหันไปถือถุงกระดาษที่พนักงานยื่นมาให้
-
ใยบัว
เดี๋ยวบัวห่อของขวัญให้นะคะ
-
ภีมร์
อื้ม
-
ฉันซื้อกระดาษห่อของขวัญ ริบบิ้นและกล่องขนาดกระดาษเอสี่มาก่อนจะห่อให้คุณภีมร์
-
ใยบัว
นี่ค่ะ เสร็จแล้ว
-
ภีมร์
เธอนี่เก่งไปซะทุกเรื่องเลยนะ
-
ใยบัว
ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ บัวแค่เคยเรียนมาน่ะค่ะ
-
ภีมร์
หึหึ
-
ใยบัว
งั้นเรากลับกันเลยดีไหมคะ
-
ภีมร์
งั้นเหรอ แต่ฉันยังไม่อยากกลับเลยนี่
-
ใยบัว
บัวต้องกลับไปทำอาหารเย็นนะคะ
-
ภีมร์
งั้นก็ได้
-
บ้าน สมบูรณ์ทรัพย์วัฒธนสุข
-
ใยบัว
-
พลอยฝัน
หนูบัววววววว
-
ใยบัว
คุณพลอยมีอะไรคะ
-
พอฉันก้าวลงจากรถของคุณภีมร์ คุณพลอยฝันก็เข้ามากอดฉันทันที
-
พลอยฝัน
ทำไมกลับเอาป่านนี้ละ หนูบัวไม่เคยแวะเที่ยวเล่นที่ไหนไม่ใช่เหรอ
-
ใยบัว
วันนี้บัวไปช่วยคุณภีมร์เลือกของขวัญให้คุณหญิงกิตติน่ะค่ะ ก็เลยกลับช้า
-
พลอยฝัน
อ๋อ ที่แท้ก็พี่ภีมร์นี่เองที่ลักพาตัวหนูบัวไป
-
ภีมร์
พูดอะไรของแก
-
ใยบัว
แล้วคุณพลอยมีอะไรคะ
-
พลอยฝัน
เค้าหิวอะ อยากกินข้าวฝีมือหนูบัว
-
ใยบัว
แล้วอาหารกลางวันในตู้เย็นที่บัวเตรียมไว้ให้ละคะ
-
พลอยฝัน
ก็พี่ภีมร์ไง!! แอบเอาไปกินน่ะ
-
ใยบัว
หืม?
-
ฉันหันไปมองคุณภีมร์ด้วยหน้าตาที่ตกตะลึง ไหนบอกกับฉันว่ายังไม่ได้ทานข้าวไง แล้วซูชิเป็นถาดคุณภีมร์ยัดเข้าไปได้ยังไงเนี่ย
-
พลอยฝัน
หัวขโมย 😠
-
ภีมร์
ฉันเอาไปทานกับเพื่อนน่ะ พอดีมันนัดเจอ แต่ฉันก็ได้ทานแค่นิดเดียวเองนะ
-
ใยบัว
งั้นเดี๋ยวบัวไปทำอาหารให้นะคะ
-
พลอยฝัน
อื้ม 😭
-
ภีมร์
แกโตแล้วนะหัดทำกินเองสิ ใช้แต่หนูบัวอยู่ได้
-
พลอยฝัน
ก็อยากกินอาหารฝีมือหนูบัวนี่นา พี่ผิดเองนะที่แย่งเอาไปกิน
-
ภีมร์
.....
-
ใยบัว
เอาละค่ะๆ คุณพลอยอยากทานอะไรคะ
-
พลอยฝัน
ข้าวต้มกุ้ง เห็นเด็กในบ้านบอกว่าเมื่อเช้าหนูบัวทำข้าวต้มกุ้ง เค้าเลยอยากกิน
-
ภีมร์
ก็หัดตื่นเช้าๆสิ
-
พลอยฝัน
เงียบไปเลย!!
-
ใยบัว
งั้นเดี๋ยวบัวไปทำให้นะคะ
-
พลอยฝัน
ฮิฮิฮิ 😁
-
เวลา 13:30 น.
-
ใยบัว
ข้าวต้มกุ้งมาแล้วค่ะ
-
พลอยฝัน
เย้ๆๆ 🙌
-
ภีมร์
เด็กน้อยเอ้ย
-
คุณภีมร์ที่นั่งอยู่ข้างๆ บ่นขึ้นอย่างหมั่นไส้
-
พลอยฝัน
มาบ่นทำไม จะไปไหนก็ไปสิ
-
ภีมร์
ฉันจะรอพูดธุระกับหนูบัว
-
ใยบัว
คุณภีมร์มีอะไรเหรอคะ
-
ภีมร์
เอาของว่างไปให้ฉันในห้องหน่อยนะ
-
พลอยฝัน
ใช้หนูบัวทำไม!! ใช้คนอื่นสิ
-
ภีมร์
ทีแกยังใช้หนูบัวทำกับข้าวให้เลย
-
พลอยฝัน
ก็ในบ้านหนูบัวทำอร่อยที่สุดนี่!!
-
ภีมร์
แล้วฉันจะให้หนูบัวยกของว่างไปให้ผิดหรือไง
-
พลอยฝัน
ใครจะยกก็ได้เหมือนกันนั้นแหละ
-
ภีมร์
ไม่เหมือน
-
ใยบัว
เอ่อ..เดี๋ยวบัวยกไปให้นะคะ
-
ภีมร์
ขอบใจ
-
พลอยฝัน
ชิ 😒
-
คุณภีมร์ยิ้มก่อนจะเดินกลับไปที่ห้องทันที
-
ห้องคุณภีมร์
-
ใยบัว
-
ใยบัว
ขนมวุ้นมะพร้าวค่ะคุณภีมร์
-
ภีมร์
ขอบใจนะ ทำเองเหรอ
-
ใยบัว
ทำตอนเช้าแล้วค่ะ กะว่าจะเอาไว้เป็นของว่างเย็นนี้
-
ภีมร์
เดี๋ยวสิ...
-
คุณภีมร์ดึงข้อมือของฉันให้นั่งลงข้างๆ
-
ใยบัว
เอ่อ...มีอะไรเหรอคะ
-
ภีมร์
นั่งรอเก็บจานด้วย ฉันจะทำงานแล้วกินด้วยเลย
-
ใยบัว
ได้ค่ะ
-
ฉันขยับตัวออกห่างจากคุณภีมร์เล็กน้อย ก่อนจะใช้ส้อมตัดวุ่นมะพร้าวเป็นคำๆให้คุณภีมร์
-
ภีมร์
ป้อนด้วยสิ
-
ใยบัว
คะ!!!
-
คุณภีมร์พูดขณะที่ตายังคงมองหน้าจอโน้ตบุ๊ค
-
ภีมร์
จะได้ทานด้วยทำงานด้วยไง
-
ใยบัว
แต่....
-
ภีมร์
นะ....
-
คุณภีมร์หันมาจ้องหน้าฉันด้วยสายตาจริงจัง
-
อืออออ ทำยังไงดี!! ฉันเขินเขาจะแย่อยู่แล้วแล้ว
-
ใยบัว
กะ ก็ได้ค่ะ
-
ฉันจิ้มวุ้นมะพร้าวก่อนจะยื่นให้คุณภีมร์
-
ภีมร์
อืออ อร่อยจังเลย
-
ใยบัว
😖😖😖
-
ภีมร์
หนูบัว....
-
ใยบัว
คะ?
-
ภีมร์
ทำไมเธอถึงยังไม่มีแฟน
-
ใยบัว
!!!!
-
คุณภีมจับข้อมือของฉันเอาไว้ก่อนจะดึงเข้าไปใกล้ๆแล้วถามเสียงแผ่วเบา
-
ภีมร์
หืม? ว่าไง
-
ใยบัว
บัวยังไม่ได้คิดเลยนั้นค่ะ
-
ภีมร์
ทำไมละ...หรือว่าเธอมีใครในใจอยู่แล้ว
-
ใช่ค่ะ....บัวมีคนในใจอยู่แล้ว และบัวก็รักเขามาตลอด บัวเปิดใจให้ใครไม่ได้อีกแล้วล่ะค่ะ
-
ใยบัว
.....
-
ภีมร์
ว่าไง
-
ใยบัว
คุณภีมร์ !!!
-
คนตัวสูงดึงตัวฉันเข้าไปใกล้กว่าเดิมก่อนจะเอื้อมมือมาโอบเอวฉันเอาไว้แน่น
-
ภีมร์
ตอบมาสิ
-
ใยบัว
มะ ไม่มีค่ะ
-
ภีมร์
........
-
ใยบัว
คุณภีมร์จะทำอะไรคะ
-
ฉันเบือนหน้าหนีเมื่ออยู่คนตัวสูงก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้
-
ภีมร์
ป่าวสักหน่อย
-
ใยบัว
เอ่อ..คุณภีมร์ปล่อยบัวก่อนนะคะ
-
ฉันเอนตัวไปข้างๆเพราะเห็นว่าริมฝีปากของคนข้างๆจะโดนแก้มฉันอยู่แล้ว
-
ภีมร์
ฉันก็แค่.....
-
ก๊อกๆ
-
พลอยฝัน
หนูบัว!!
-
ฉันรีบลุกขึ้นเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูก่อนที่คุณพลอยฝันจะเข้ามาในห้อง
-
ภีมร์
อะไรของแกนักหนาห๊ะ ยัยพลอย 😠
-
พลอยฝัน
โมโหอะไร!! ทำไมต้องขึ้นเสียงใส่น้องแบบนี้ด้วย
-
คุณพลอยฝันพูดเมื่อเห็นคุณภีมร์เสียงดังพร้อมทำหน้าหงุดหงิด
-
ภีมร์
ก็แกไม่มีมารยาท
-
พลอยฝัน
อะไรของพี่เนี่ย 😠
-
ใยบัว
คุณพลอยมีอะไรคะ
-
พลอยฝัน
คนชื่อติณณ์โทรมาน่ะ
-
ใยบัว
อ๋อค่ะ
-
ภีมร์
โทรมาทำไม?
-
พลอยฝัน
ไม่รู้เพราะเดี๋ยวจะเสียมารยาท 😏
-
ภีมร์
ลำใย 😒
-
ใยบัว
งั้นบัวขอตัวไปรับสายก่อนนะคะ
-
ฉันรีบเดินไปชั้นล่างเพื่อไปรับโทรศัพท์บ้านที่ฉันเคยให้เบอร์กับติณณ์และเพื่อนๆที่ต้องการจะติดต่อฉันเอาไว้
-
ใยบัว
ติณณ์ ☎️
-
ติณณ์
(ดีจังที่บัวอยู่บ้าน)
-
ใยบัว
มีอะไรหรือป่าว ☎️
-
ติณณ์
(บัวขออนุญาตหรือยัง)
-
ใยบัว
ยังเลย คุณหญิงยังไม่กลับมาน่ะ ☎️
-
ติณณ์
(งั้นเหรอ แล้วคุณหญิงของบัวเค้าจะกลับเมื่อไหร่เหรอ)
-
ใยบัว
เราไม่รู้เหมือนกัน น่าจะตอนเย็นๆแหละ ไว้ถ้าเราขอได้เมื่อไหร่เราจะโทรไปบอกนะ☎️
-
ติณณ์
(อื้ม แล้วตอนนี้ทำอะไรอยู่เหรอ)
-
ใยบัว
เรากำลังจะไปเตรียมอาหารเย็นน่ะ ☎️
-
ติณณ์
(เฮ้ออออ ได้คุยกับบัวแล้วรู้สึกมีความสุขจังเลย)
-
ใยบัว
เวอร์จังเลย คิกๆ ☎️
-
ภีมร์
😠😠😠😠😠
-
ใยบัว
!!!!!!
-
ฉันหุบยิ้มทันทีที่เมื่อฉันรู้สึกว่ามีใครมองอยู่พอฉันเงยหน้าขึ้นไปชั้นบนแล้วก็พบว่าคุณภีมร์กำลังยืนจ้องหน้าฉันที่คุยโทรศัพท์อยู่ชั้นล่าง
-
ติณณ์
(บัว...ได้ยินไหม)
-
ใยบัว
เอ่อ..ไว้เราจะโทรไปบอกนะ ตอนนี้เราต้องวางแล้วละ ☎️
-
ติณณ์
(โหหหห ได้คุยแค่แปปเดียวเอง)
-
ใยบัว
เราต้องไปทำงานแล้ว ไว้จะโทรกลับนะ ☎️
-
ติณณ์
(โอเคครับ....งั้นบอกฝันดีเผื่อไว้เลยนะ)
-
ใยบัว
ค่ะ คิกๆ ☎️
-
ติณณ์
(ฝันดีนะครับ)
-
ใยบัว
ฝันดีค่ะ ☎️
-
ฉันวางสายก่อนจะหมุนตัวหันหลังเพื่อจะเดินไปในห้องครัวแต่ก็ต้องตกใจเมื่อคุณภีมร์ยืนอยู่ด้านหลังเงียบๆ
-
ภีมร์
😠😠😠😠
-
ใยบัว
ตกใจหมดเลยค่ะ มายืนตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่คะ
-
ภีมร์
โทรศัพท์บ้านฉันไม่ได้มีไว้ให้เธอมาคุยกับผู้ชายนะ
-
ใยบัว
บัวแค่คุยธุระกับเพื่อนนะคะ
-
ภีมร์
ธุระอะไรบอกฝันดีกันด้วย
-
ใยบัว
.......
-
ภีมร์
คุณแม่จะผิดหวังขนาดไหนกันถ้ารู้ว่าหนูบัวสุดที่รักทำตัวน่าเกียจแบบนี้
-
ใยบัว
น่าเกียจ? บัวไม่ได้ทำแบบนั้นนะคะ
-
ภีมร์
แล้วคุยเสียงอ้อนเสียงหวานกับผู้ชายมันหน้ารักตรงไหน
-
ใยบัว
คุณภีมร์!!!
-
ภีมร์
ทำไม!! หรือที่ฉันพูดมันผิดตรงไหน
-
ใยบัว
บัวขอตัวนะคะ
-
ฉันเดินหนีคนไม่มีเหตุผลทันที เพราะไม่อยากจะต่อปากต่อคำกับเขาอีก
-
ภีมร์
จะไปไหน!!
-
ใยบัว
โอ๊ย!! ทำอะไรคะ!!
-
คนตัวสูงดังแขนของฉันเอาไว้อย่างแรงเพื่อไม่ให้เดินหนี
-
ภีมร์
กล้าดียังไงเดินหนีฉันแบบนี้!!!
-
ใยบัว
ปล่อยบัวนะคะ
-
ภีมร์
ฉันยังพูดไม่จบ!! เธอเดินหนีฉันแบบนี้ได้ยังไง
-
ใยบัว
บัวเจ็บนะคะ
-
ภีมร์
ดี!! โทษฐานที่เดินหนีฉันไง
-
ใยบัว
บัวแค่จะไปเตรียมของทำกับข้าวค่ะ
-
ภีมร์
แต่ฉันยังพูดไม่จบ!!!
-
ใยบัว
คุณภีมร์!!
-
ภีมร์
มานี่เลย!!!
-
ใยบัว
โอ๊ย!!
-
คนตัวสูงกระชากแขนฉันเข้าไปในห้องเก็บหนังสือของคุณท่านที่อยู่ลึกเข้าไปในตัวบ้าน
-
ห้องเก็บหนังสือ
-
ใยบัว
-
ใยบัว
โอ๊ย!!!
-
ตัวฉันถูกเหวี่ยงลงไปกองกับพื้นที่รายล้อมไปด้วยชั้นวางหนังสือเป็นกำแพงห้องอย่างแรง
-
ภีมร์
....
-
คนตัวสูงขึ้นมาคร่อมร่างฉันเอาไว้ไม่ให้ตัวฉันลุกขึ้นเดินหนีเขาได้อีก
-
ใยบัว
คุณภีมร์!! คุณจะทำอะไรคะ ปล่อยบัวนะ
-
ภีมร์
ก็ลงโทษคนที่กล้าเดินหนีฉันไง
-
ใยบัว
อย่านะ!! ยะ อุบ ~ !!!!!
-
ไวกว่าความคิดเมื่อคนตัวสูงก้มลงบดขยี้ริมฝีปากของฉันอย่างรุนแรง ทั้งๆที่ฉันไม่ทันตั้งตัว
-
ด้วยความตกใจทำให้ฉันทำอะไรไม่ถูกได้แต่นอนเกร็งตัวนิ่งไม่ขยับเขยื้อน
-
สัมผัสร้อนที่ฉันไม่คุ้นเคยตวัดเข้ากับปลายลิ้นของฉันอย่างชำนาญ
-
ผิดกับฉันที่ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ปล่อยให้คนตัวสูงทำตามใจชอบ
-
ริมฝีปากร้อนยังคงจูบฉันอยู่แบบนั้นไม่ยอมหยุด มือหนาเอื้อมมาจับมือฉันไว้แน่นไม่ยอมปล่อย
-
ภีมร์
อือออ
-
ใยบัว
อื้ออออ 😖
-
ภีมร์
หนูบัว
-
ใยบัว
อึก ฮือๆ
-
ภีมร์
!!!!!!
-
น้ำตาแห่งความตกใจไหลรินลงมาเป็นสายจนอาบเต็มแก้มของฉันไม่หยุด
-
ใยบัว
อย่าทำอะไรบัวเลยนะคะ บัวกลัวแล้ว
-
ภีมร์
ฉะ ฉันขอโทษ!! อย่าร้องนะ ฉันขอโทษ
-
คุณภีมร์รีบผละออกจากตัวฉันก่อนจะดึงตัวฉันให้ลุกขึ้น
-
ใยบัว
อึก ฮือๆ
-
ภีมร์
ขอโทษ ฉันทำให้ตกใจเหรอ
-
คนตัวสูงขยับเข้ามากอดฉันเพื่อปลอบโยน มือหนาลูบศีรษะของฉันอย่างแผ่วเบา
-
ใยบัว
ปล่อยค่ะ
-
ภีมร์
ไม่ปล่อย
-
ใยบัว
คุณภีมร์....อย่าค่ะ
-
คุณภีมร์นั่งลงบนเก้าอี้ตัวเล็กในห้องก่อนจะดึงฉันให้นั่งลงบนตักเค้า
-
ภีมร์
ขอโทษที่ทำรุนแรง และก็ขอโทษที่ทำให้ตกใจ
-
ใยบัว
.....
-
มือหนาเอื้อมมาเช็ดน้ำตาของฉันอย่างแผ่วเบาก่อนจะจับปลายคางของฉันให้กันไปมองหน้าเขาตรงๆ
-
ภีมร์
จูบแรกเหรอ?
-
ใยบัว
......
-
ฉันหลบสายตาของคุณภีมร์ที่จ้องฉันแล้วยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดี
-
ภีมร์
ใช่จริงๆด้วย 😏
-
ใยบัว
ปล่อยบัวค่ะ บัวจะไปทำกับข้าวแล้ว
-
ภีมร์
ไม่ปล่อยจนกว่าเธอจะบอกว่าไม่โกรธฉัน
-
ใยบัว
บัว...
-
ภีมร์
ฉันไม่คิดว่าหนูจะกลัวขนาดนี้
-
ใยบัว
ปล่อยค่ะ
-
ภีมร์
ไม่ปล่อย!! มองหน้าฉันสิอย่าหลบตา
-
ใยบัว
ก็บัวอายนี่คะ อึก ฮือๆ
-
ภีมร์
หนูบัว....อยากโดนจูบอีกรอบไหม
-
ใยบัว
อึก!!!!!!
-
คนตัวสูงกระซิบเสียงแผ่วเบาก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์ส่งมาให้ฉัน
-
ภีมร์
หึหึหึ ถ้าไม่อยากโดนก็หยุดร้องไห้ก่อน
-
ใยบัว
ไม่ค่ะ!! คุณภีมร์ปล่อยบัวก่อนนะคะ
-
ภีมร์
ไม่ต้องตัวสั่นขนาดนี้ก็ได้น่า
-
ใยบัว
ปะ ป่าวนี่คะ
-
ภีมร์
หืม? นี่นะเหรอป่าวของเธอ
-
ถึงปากฉันจะบอกว่าไม่ได้ตัวสั้นแต่มันก็ปกปิดคนตรงหน้าไม่ได้เลยจริงๆ เพราะตอนนี้ฉันทั้งกลัวทั้งเขินที่โดนขโมยจูบแรกไป
-
ใยบัว
......
-
ภีมร์
ฉันจะปล่อยก็ได้ แต่หนูบัวต้องหอมแก้มฉันก่อน
-
ใยบัว
คะ!!!
-
ภีมร์
เร็วสิไม่งั้นไม่ปล่อยนะ
-
ใยบัว
......
-
ฉันนิ่งไปสักพักก่อนจะก้มลงไปหอมแก้มคนตัวสูงอย่างรวดเร็ว ก่อนจะยกมือขึ้นปิดหน้าตัวเองเพราะทนความเขินไม่ไหว
-
ภีมร์
ดีมาก...งั้นต่อไปฉันหอมหนูบัวคืนบ้างนะ
-
ใยบัว
นะ ไหนบอกว่าหอมแล้วจะปล่อยไงคะ
-
ภีมร์
ก็ฉันต้องหอมคืนก่อนไง 😏
-
ใยบัว
อืออออ
-
มือหนาจับใบหน้าของฉันเข้าไปหอมแรงๆด้วยความหมั่นเขี้ยว
-
ภีมร์
งั้นไปกันเถอะ
-
ใยบัว
อื้อออ 😖
-
คนตัวสูงเดินจูงมือฉันออกไปจากห้องหนังสือทันที
-
เฮ้อออ ทำไมคุณภีมร์ต้องทำแบบนี้กับเราด้วยนะ หรือคุณภีมร์จะจูบทุกคนที่ทำให้เขาโกรธ?
-
ผลส้ม สีชมพู 🍊🍊
โปรดติดตามตอนต่อไป......
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น