เพื่อนใหม่ที่ซวยที่สุด 😖
-
3 วันผ่านไป
-
หอพักหญิง
-
อันญา
-
ตั้งแต่วันนั้น ฉันก็ไม่เคยรับโทรศัพท์หรือเจอพี่โซลอีกเลย ฉันหลีกเลี่ยงการออกไปข้างนอกเพราะกลัวว่าจะเจอหน้าเค้าอีก
-
ตลอดสามวันที่ผ่านมาโทรศัพท์ของฉันไม่เคยหยุดดังเลยแม้แต่วินาทีเดียว จนฉันต้องปิดระบบสั้นเอาไว้
-
เอมมี่
อ้าว คุณหนูอันญาวันนี้ไม่ไปไหนเหรอคะ
-
ทันทีที่ฉันลงมาจากชั้นสอง พี่เอมมี่ที่นั่งอยู่ที่ห้องโถงกลางก็แซวขึ้นมาทันที
-
อันญา
ไม่อะ ร้อน
-
เอมมี่
แปลกนะ ปกติเห็นออกไปก็หลายวันถึงจะกลับ
-
อันญา
นี่จะกวนประสาทกันแต่เช้าเลยใช่ไหม
-
เอมมี่
ฮ่าๆๆ ก็สนุกดีนี่
-
อันญา
แล้วมานั่งทำอะไรตรงนี้อะ
-
เอมมี่
กำลังจะออกไปข้างนอก เดี๋ยวจะมีนักศึกษาใหม่มา รอต้อนรับเพื่อนใหม่ด้วยนะ
-
อันญา
ทำไมมาก่อนวันเปิดเทอมแบบนี้อะ
-
เอมมี่
ไม่รู้สิ เห็นคุณมาเรียบอกว่าจะมาส่งนะ
-
เรย์นิน
อันญา
-
อันญา
ว่าไง
-
เรย์นินที่เดินลงมาจากชั้นสองทักฉันขึ้น
-
เรย์นิน
หิวอะ ไปทานข้าวกัน
-
อันญา
กินในหอได้ไหม
-
เรย์นิน
อีกแล้วเหรอ แกไม่ได้ออกไปไหนสามวันติดแล้วนะ
-
อันญา
ก็มันร้อน
-
เรย์นิน
แต่วันนี้ไม่ร้อนนี่
-
อันญา
แกไม่ร้อนแต่ฉันร้อนนี่นา
-
เอมมี่
หลบหน้าใครป่าว 😏
-
อันญา
ป่าวนะ!!
-
เอมมี่
ไอ้โซลมายืนรอหน้าหอทุกวันเลย พี่ต้องไล่มันกลับทุกวันนะรู้ไหม
-
อันญา
ช่างเค้าสิ
-
เอมมี่
หึหึหึ
-
เรย์นิน
งั้นสั่งมากินก็ได้ ตอนนี้ฉันหิวมากถึงมากที่สุดดดด
-
อันญา
โอเค
-
เอมมี่
ค่ำๆพี่จะนัดรวมตัวเด็กปี1 เตรียมตัวด้วยนะ ไปละ แล้วเจอกันสาวๆ
-
พี่เอมมี่เดินออกไปข้างนอกทันที อีกพักใหญ่ก็มีรถตู้เข้ามาจอดพร้อมกับผู้หญิงในชุดสูทสีดำน่าจะเป็นคุณมาเรียและผู้หญิงวัยกลางคนนึ่งที่เดินจับมือมากับร่างบาง สวยและดูอ่อนหวาน
-
ฉันเดินเข้าไปในห้องครัวพร้อมกับสังเกตร่างบางในชุดเสื้อครอปเปิดไหล่สีชมพูกับกระโปรงสีขาวเรียบร้อย
-
เรย์นิน
น่ารักดีเนอะแก
-
อันญา
อื้ม แต่ทำไมรู้สึกว่าเค้ากำลังฝืนยิ้มอยู่นะ
-
เรย์นิน
จริงเหรอ?
-
ฉันมองใบหน้าสะสวยที่เปื้อนรอยยิ้มแน่แววตากลับมีแต่ความเศร้าหมอง....เหมือนกับฉันที่มาถึงที่นี่วันแรก เพียงแต่ฉันแสดงอารมณ์ว่าฉันไม่พอใจจริงๆ
-
แต่สำหรับเธอคนนี้ เธอกำลังฝืนยิ้มอยู่เพื่อไม่ให้คนข้างๆสังเกตเห็น
-
อันญา
สั่งข้าวเถอะ อย่าสนใจเลย
-
เรย์นิน
แกจะกินอะไร
-
อันญา
อาหารญี่ปุ่น
-
เรย์นิน
โอเค
-
เรย์นินโทรสั่งเซตซูชิถาดใหญ่มาทันที
-
อันญา
แล้ววันนี้แกไม่ไปไหนเหรอ
-
เรย์นิน
ไม่อะ
-
อันญา
ปกติเห็นออกไปตั้งแต่เช้าเลยนี่ ไปไหนมาเหรอ
-
เรย์นิน
ไปเที่ยวสิ
-
อันญา
หืม? แล้วทำไมต้องหน้าแดง
-
เรย์นิน
ปะ ป่าว!!
-
ฉันแซวเมื่อเห็นหน้าของเรย์นินเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดง
-
อันญา
ไปหาแฟนละสิ
-
เรย์นิน
ยังไม่ใช่แฟนหรอก แต่ฉันชอบเค้านะ
-
อันญา
ตรงจริงเลยนะเธอ
-
เรย์นิน
ก็ฉันชอบนี่นา ตั้งแต่สมัยมัธยมแล้ว
-
อันญา
จริงดิ!! ใครอะ
-
เรย์นิน
อยากรู้เหรอ?
-
อันญา
อยากดิ!!
-
เรย์นิน
เล่าเรื่องพี่โซลมาก่อนดิ 😁
-
อันญา
ไม่อยากรู้แหละ 😒
-
เรย์นิน
ฮ่าๆๆๆ
-
อันญา
ไปรอรับอาหารเลยไป๊!!
-
เรย์นิน
ครับๆ 😁
-
ฉันไล่เตะก้นยัยคนกวนประสาทให้ออกไปรอรับอาหารข้างนอกหอด้วยความหมั่นไส้
-
ริต้า
ทำไรน่ะ
-
พี่ริต้าเดินเข้ามาทักฉันที่นั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารในห้องครัว
-
อันญา
มารอกินข้าว เลี้ยงหน่อยดิ
-
ริต้า
เดี๋ยวต้มมาม่าให้
-
อันญา
โด่ 😒😒😒
-
ริต้า
สั่งซูชิมาตั้งถาดเท่าบ้าน ยังจะให้ฉันเลี้ยงอีก
-
อันญา
กับน้องกับนุ่งนี่ขี้เหนี่ยวจริ๊ง
-
ริต้า
ชิ 😒
-
เรย์นิน
อ้าวพี่ต้า กินด้วยกันไหม
-
ริต้า
กินสิ 😁
-
อันญา
ทีงี้ละรีบเลยนะ
-
ริต้า
เอ้า!! ก็คนมันหิวนี่
-
พี่ริต้านั่งลงตรงข้ามฉันแล้วคีบซูชิเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย
-
อันญา
เห็นมีนักศึกษาใหม่มา ทำไมมาเอาเวลานี้ละ
-
ริต้า
เห็นว่าย้ายมากระทันหันนะ แม่เค้าจะไปอยู่ต่างประเทศ
-
เรย์นิน
โหหห เป็นเรย์นี่ไปต่างประเทศแล้วไม่อยู่หรอก
-
อันญา
เค้าอาจจะไม่อยากไปก็ได้...และก็คงไม่ค่อยอยากมาที่นี่เท่าไหร่
-
เรย์นิน
รู้ดี!! รีบกินเลยฉันจะออกไปข้างนอกแล้ว
-
อันญา
เอ้า!! จะไปไหนละ
-
เรย์นิน
ไปธุระสิ
-
ฉันมองบนใส่เรย์นินที่รีบคีบซูชิเข้าปากอย่างรีบร้อน
-
ริต้า
เดี๋ยวก็ติดคอตายหรอก
-
เรย์นิน
ไออ่อนอะ (ไปก่อนนะ)
-
เรย์นินดื่มน้ำก่อนจะรีบวิ่งออกไปข้างนอกทันที
-
อันญา
รีบไปไหนวะ
-
ริต้า
ไม่รู้ แต่ที่รู้คือที่เหลือเสร็จฉัน
-
อันญา
ค่ะๆ ขอตัวไปนอนก่อนนะ หนังท้องตึงหนังตาก็หย่อน
-
ฉันเดินขึ้นไปบนห้องทันที ก่อนจะหยุดชะงักเมื่อเห็นว่าคุณมาเรียยืนคุยอยู่กับผู้หญิงคนนั้นที่หน้าห้อง
-
อันญา
อยู่ห้องใกล้กันซะด้วยสิ 😏
-
ฉันโค้งตัวให้คุณมาเรียที่เดินกลับออกมาหลังจากที่ร่างบางกลับเข้าห้องไปแล้ว
-
ก๊อกๆ
-
ฉันเคาะประตูห้องตรงข้าม ก่อนจะยืนรอคนในห้องเดินมาเปิด
-
อันญา
สวัสดี 👋
-
ลลิน
สวัสดีจ๊ะ 😊
-
อันญา
เราชื่ออันญานะ อยู่ห้องตรงข้ามเธอนี่เอง
-
ลลิน
เราลลินจ้า
-
อันญา
ดีจังเลยเธอช่วยดูแลฉันด้วยนะ ฮ่าๆๆ
-
ลลิน
ยินดีจ๊ะ 😊
-
อันญา
พรุ่งนี้เราไปเรียนด้วยกันนะ 😁
-
ลลิน
ดีเลย ฉันยังไปไหนไม่ถูกเลย
-
อันญา
ไปไหนก็ได้ยกเว้นบริเวณหอพักชายที่นั่นมีแต่คนน่ากลัวๆ
-
ลลิน
น่ากลัวยังไงเหรอ
-
อันญา
นี่เธอมาที่นี่ด้วยไม่รู้อะไรเลยหรอ
-
ลลิน
อะไรหรอ?
-
อันญา
ได้ข่าวว่ารุ่นพี่หัวหน้าหอพักหญิงของเราไม่ถูกกับรุ่นพี่หัวหน้าหอพักชายน่ะ
-
ลลิน
แล้ว?
-
อันญา
ก็ถ้านักศึกษาหญิงคนไหนหลงเข้าไปก็จะเจอแต่เรื่องน่ากลัวไง
-
ลลิน
เอาเป็นว่าอย่าเข้าใกล้หอพักชายเป็นพอใช่ไหม
-
อันญา
ถูก!!!!
-
ลลิน
ท่าจะยาวนะ เข้ามาก่อนสิ
-
ลลินเปิดประตูห้องให้กว้างแล้วเชิญฉันเข้าไปในห้อง
-
อันญา
ทำไมเธอพึ่งมาก่อนวันเปิดเทอมแค่วันเดียวล่ะฉันมาอยู่นี่ตั้งเกือบเดือนแล้วนะ
-
ลลิน
พอดีฉันตัดสินใจกระทันหันน่ะ
-
อันญา
แสดงว่าเธอไม่ได้ตั้งใจมาเรียนที่นี่หรอ?
-
ลลิน
ก็ประมาณนั้นแหละ 😁
-
ฉันก็เหมือนกัน....😢
-
อันญา
งั้นมีอะไรสงสัยถามฉันได้นะถ้าฉันรู้ฉันจะแนะนำให้
-
ลลิน
อื้ม 😊
-
อันญา
มีเด็กใหม่เข้ามาแบบนี้ตอนทุ่มหนึ่งเตรียมตัวนะพี่เอมมี่คงจะนัดรวมตัวเด็กปี1
-
ลลิน
พี่เอมมี่?
-
อันญา
หัวหน้าหอพักหญิงน่ะ
-
ลลิน
อ่อ ได้ๆ
-
ฉันนั่งพูดคุยกับลลินอย่างถูกคอ ยัยนี่มีอะไรหลายอย่างเหมือนฉันนะ แต่แคาเธอเป็นคนไม่เหวี่ยงวีบแบบฉันก็เท่านั่นเอง
-
เวลา 19:00 น.
-
อันญา
ลลิน นี่เรย์นิน เพื่อนที่อยู่ห้องข้างๆเธอ
-
เรย์นิน
สวัสดี เราเรย์นินนะ เรียกเรย์เฉยๆก็ได้
-
ลลิน
เราลลิน เรียกลินเฉยๆก็ได้จ๊ะ
-
อันญา
รู้จักกันไว้นะ เราสามคนเรียนตารางเดียวกัน พรุ่งนี้เราไปเรียนด้วยกันนะ
-
ลลิน
😊😊😊
-
พวกฉันลงมาตามที่พี่เอมมี่นัดหมายก่อนจะนั่งคุยกัยสักพักก็โดนพี่ริต้าไล่ขึ้นมาข้างบน
-
เวลา 09:00 น.
-
วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกของมหาวิทยาลัย อาจารย์เลยปล่อยเร็วกว่าปกติ
-
พวกเราเลยตัดสินใจว่าจะไปทานอาหารกันก่อนกลับหอพัก
-
ลลินแยกตัวออกไปทำเรื่องเกี่ยวกับเอกสารการเรียนที่ห้องธุรการ ส่วนฉันกับเรย์นินก็มารอที่ร้านอาหาร
-
ร้าน Zu คาเฟ่
-
อันญา
-
เรย์นิน
กินไร?
-
อันญา
สปาเกตตี้คาโบนาร่า
-
ฉันสั่งอาหารก่อนจะนั่งรอแล้วกดโทรศัพท์เล่น Joystagram แบบเพลินๆ
-
เรย์นิน
ดีจังร้านใกล้ตึกเรียนเราไม่ต้องไปไหนไกล
-
อันญา
นั้นดิ มีแอร์ด้วย 🤣
-
ลลิน
แฮ่กๆ 😰😰😰
-
เรย์นิน
ลิน เป็นอะไรวิ่งหน้าตาตื่นมาเชียว
-
อันญา
ใจเย็นก่อน หายใจเข้าลึกๆ
-
ฉันตกใจเมื่อเห็นเพื่อนวิ่งเข้าร้านมาหน้าตาตื่นตระหนกตกใจ
-
อันญา
ตกลงเป็นอะไร วิ่งมาหยั่งกับเห็นผี
-
ลลิน
สิ่งที่ฉันหนีมา น่ากลัวยิ่งกว่าผีอีก 😰
-
เรย์นิน
แล้วมันคืออะไร?
-
ลลิน
มันคือ....
-
ธาม
ไง 👋
-
ลลิน
!!!!
-
อันญา
พี่ธาม!!
-
คนตัวสูงเดินเข้ามาทักทายพร้อมส่งยิ้มเจ้าเล่ห์มาให้กับลลิน
-
ลลิน
นะ นาย!!
-
ธาม
ไม่พูดต่อละ ฉันอยากฟังต่อนะ 😏
-
ลลิน
มะ ไม่!!
-
อันญา
ทั้งสองคนรู้จักกันเหรอ?
-
ลลิน
มะ ไม่ ไม่รู้จัก
-
เรย์นิน
ลิน แกรู้จักกับพี่ธามด้วยเหรอ
-
ธาม
ลิน ? 😏
-
อันญา
ใช่ค่ะ ลลิน พี่รู้จักเพื่อนอันเหรอ
-
ธาม
ลลิน...หึหึหึ ฉันจะจำชื่อเธอไว้นะ 😏
-
ลลิน
ปะ ไปกันเถอะ!!
-
ลลินเดินออกหนีทันที แต่ก็ต้องหยุดเพราะพี่ธามจับแขนเอาไว้ก่อนจะกระซิบอะไรสักอย่างกับเธอ จนลลินหน้าซีดทันทีที่ได้ฟัง ติดตามเรื่องราวของ ธาม❤️ลลิน ได้ใน “หยุดหัวใจ นายแบดบอย”
-
หอพักหญิง
-
อันญา
-
ฉันแวะห้องของลลินก่อนเพื่อถามถึงเรื่องที่เกิดขึ้น เพราะดูท่าทางแล้วพี่ธามเหมือนจะ จ้องจับผิดยัยลลินอยู่
-
หลังจากนั้นเราก็แยกย้ายกันไปพักผ่อน
-
ห้องอันญา
-
อันญา
-
อันญา
เฮ้อออ
-
ฉันล้มตัวลงนอนบนเตียงด้วยความเหนื่อยล้า
-
สายเข้า โซล
-
ฉันยกโทรศัพท์ขึ้นมาดู ก่อนจะวางไว้ที่เดิมเมื่อเห็นว่าใครโทรมา
-
อันญา
โทรมาทำไมหนักหนา น่ารำคาญจริง
-
โซล
ก็รับหน่อยมันจะตายหรือไง
-
อันญา
กรี๊ดดดดดด อุบ
-
ฉันสะดุ้งเฮือกเมื่ออยู่ๆ คนตัวสูงก็พุ่งพรวดออกมาจากตู้เสื้อผ้าของฉัน แล้ววิ่งตรงเข้ามาอุดปากฉันไว้เมื่อเห็นฉันกรี๊ด
-
โซล
เดี๋ยวคนก็แห่กันมาทั้งหอหรอก
-
อันญา
อือออออ
-
โซล
หึหึหึ
-
มือหนายังคงปิดปากฉันอยู่แบบนั้นไม่ยอมปล่อย จนฉันต้องรีบตีแขนของเขาเพื่อเตือนว่าฉันหายใจไม่ออก เขาจึงยอมปล่อยตัวฉัน
-
อันญา
ทำบ้าอะไรของพี่เนี่ย!! ออกไปนะ
-
โซล
อันผิดเองนะที่หลบหน้าพี่
-
อันญา
อันไม่ได้หลบ แต่อันไม่อยากเจอหน้าพี่
-
โซล
แต่พี่อยากคุยกับอัน
-
อันญา
ปล่อยนะ!! ถ้าพี่ทำอะไรบ้าๆกับอัน อันจะร้องให้คนช่วยจริงๆด้วย
-
โซล
ก็เอาสิ คนที่เข้ามาจะได้เห็นว่าเรากำลังมีอะไรกัน
-
อันญา
อือออออ
-
มือหนาเอื้อมมาจับใบหน้าของฉันก่อนจะดึงเข้าไปจูบอย่างดูดดื่ม คนตัวสูงดันไหล่ฉันให้นอนลงกับเตียงแล้วขึ้นมาคร่อมร่างฉันเอาไว้
-
โซล
พี่มาทวงเมียพี่คืน
-
อันญา
อย่ามายุ่งกับฉัน!!
-
โซล
ไม่ยุ่งไม่ได้!! เพราะพี่อยากได้อันพี่ก็ต้องได้
-
อันญา
อืออออ อย่าาาา
-
มือหนากระชากสื้อบางของฉันออกอย่างแรงจนมันขาดติดมือจองเขาออกไป
-
โซล
ในเมื่อไม่ยอมคุยกัยดีๆ ก็ต้องใช้กำลังแบบนี้แหละ
-
อันญา
คนป่าเถื่อน!! ปล่อยนะ
-
คนป่าเถื่อนไม่ยอมปล่อยตัวฉันไปง่ายๆ มือหนารวบแขนฉันไว้ทั้งสองข้างก่อนจะก้มลงมาบดขยี้ริมฝีปากของฉันอย่างรุนแรง
-
โซล
อือออ โอ๊ย!!
-
ฉันออกแรงกัดริมฝีปากของคนป่าเถื่อนอย่างแรงจนริมฝีปากหนามีเลือดไหลออกมาจากมุมปาก
-
อันญา
สมน้ำหน้า!!
-
โซล
หึหึหึ ชอบความรุนแรงก็ไม่บอกแต่แรก 😊
-
อันญา
อื้ออออ 😖😖😖
-
คนตัวสูงก้มลงมาบดขยี้ริมฝีปากของฉันอีกครั้งอย่างแรงก่อนจะใช้ฟันหน้ากัดริมฝีปากฉันคืนอย่างแรง
-
โซล
ไง!! เจ็บไหม
-
อันญา
อึก ฮือๆ ไอ้คนป่าเถื่อน
-
โซล
อันบังคับให้พี่ต้องเป็นแบบนี้เองนะ
-
อันญา
ฉันเกียดนาย!!!
-
โซล
เกียดผัวตัวเองแบบนี้มันไม่ดีนะ เมียจ๋า
-
อันญา
อื้อออออ
-
คนโดนด่าไม่สะทกสะท้านแต่อย่างใด กลับยิ้มชอบใจแล้วก้มลงมาคลอเคลียต้นคอของฉันต่อไม่หยุด
-
มือหนาจัดการเสื้อผ้าจอมเกะกะของเราทั้งสองคนออกอย่างรวดเร็วก่อนจะก้มลงมามอบสัมผัสอันลึกซึ้งและรุนแรงให้กับฉันในที่สุด
-
เวลา 11:00 น.
-
ฉันขยับตัวตื่นเพราะความรู้สึกอึดอัดที่ตัวจากอ้อมกอดของคนตัวสูงที่กอดฉันไว้แน่นไม่ยอมปล่อย
-
โซล
อัน
-
อันญา
ปล่อยฉัน
-
โซล
ไม่เอา ไม่ปล่อย
-
อันญา
นายยังทรมานฉันไม่พอหรือไง
-
โซล
ก็อันไม่ยอมคุยกับพี่ก่อน
-
อันญา
ฉันไม่อยากคุยและก็จะไม่ค่อยด้วย
-
โซล
งั้นก็เป็นแบบนี้ต่อไปก็แล้วกัน
-
อันญา
ปล่อยฉันไปเถอะ แล้วเราก็ไม่ต้องมายุ่งเกี่ยวอะไรกันอีก
-
โซล
ไม่!! พี่ไม่ยอมให้เป็นแบบนั้นอีกเด็ดขาด
-
อันญา
ปล่อยนะ!! ฉันอึดอัดไอ้คนสารเลว
-
โซล
ถ้ายังเรียกพี่แบบนี้อีก พี่จะไม่ใจดีกับอันแล้วนะ
-
อันญา
อืออออ
-
ริมฝีปากร้อนก้มลงมาคลอเคลียต้นคอของฉันอย่างรุนแรงเพื่อลงโทษที่ฉันด่าเขา
-
โซล
ไง!! ยังจะปากดีอีกไหม
-
อันญา
.....
-
ฉันเบือนหน้าหนีคนตัวสูงเพราะไม่อยากสู้รบปรบมือกับเขาอีก
-
โซล
ไปอาบน้ำ พี่จะลงไปรอข้างล่าง
-
อันญา
ไปไหน!!
-
โซล
ไปคอนโดพี่
-
อันญา
ไม่ไป!!
-
โซล
ต้องไป
-
อันญา
.......
-
คนตัวสูงดึงตัวฉันเข้าไปอาบน้ำก่อนจะบังคับให้แต่งตัวแล้วปีนลงไปรอข้างล่าง
-
ก่อนไปก็ขู่ว่าถ้าฉันไม่ลงไปตามที่บอก เขาจะปีนขึ้นมาอีกรอบ
-
ทำยังไงฉันถึงจะพ้นๆจากคนป่าเถื่อนแบบนี้สักที
-
ผลส้ม สีชมพู 🍊🍊
โปรดติดตามตอนต่อไป....❤️❤️
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น