ตอนที่ 7
-
ถึงห้องพัก ทั้งสองก็ง่วนช่วยกันทำอาหาร โดยม่านฟ้าเป็นลูกมือ
-
ม่านฟ้า
//ไม่ถนัดที่จะหั่นใดๆ เลย
-
เจมี่
ฮ่าๆ ทำไรน่ะ
-
เจมี่
ทำไมชิ้นเล็กชิ้นใหญ่แบบนั้นครับ
-
ม่านฟ้า
ไม่ค่อยทำอะ ปกติรอกินอย่างเดียวเลย
-
ม่านฟ้า
เจมี่ทำเก่งจัง
-
เจมี่
อ่อ เราชอบทำกับข้าว
-
เจมี่
มาครับ เราสอนหั่นผักเอง
-
ยืนซ้อนด้านหลัง จับมือของอีกคนที่ถือมีดอยู่
-
เจมี่
เวลาหั่น ใช้มืออีกข้างกะระยะ
-
เจมี่
ใช้มีดเข้าไปใกล้ แต่อย่าใกล้มากครับ
-
เจมี่
แล้วก็กดมีดลงไป
-
เจมี่
สายตาอะ เราก็มองว่าเราหั่นชิ้นยาวประมาณไหน
-
เจมี่
แบบนี้
-
ม่านฟ้าหันไปมองหน้า ทั้งสองเลยสบตากัน
-
เจมี่
เข้าใจเนอะ
-
ม่านฟ้า
ค่ะ
-
ม่านฟ้า
//ตึกตักๆ หัวใจเต้นแรงมาก
-
ม่านฟ้า
//แต่เขาไม่ชอบผู้หญิง ใช่ไหมนะ
-
ม่านฟ้า
//หันหน้าลอบมองอีกฝ่ายที่ดูตั้งใจทำกับข้าว
-
ม่านฟ้า
ไม่รู้แล้ว
-
เจมี่
ฮื้ม ว่าไงนะ
-
ม่านฟ้า
อ๋อ นี่ไง ชิ้นเท่ากันแล้ว
-
เจมี่
ครับ เก่งมาก
-
ม่านฟ้า
//รู้สึกดีใจเหมือนหมาได้กระดูก
-
ม่านฟ้า
//แกจะยืนบิดทำไมม่าน เขาแค่ชมเรื่องหั่นผัก
-
เจมี่
ฮึฮึ
-
เจมี่
หิวยังครับ
-
ม่านฟ้า
ม่านไม่ค่อยหิว แต่เจหิวมากใช่ไหมล่ะ บ่นตั้งแต่ตอนนู้น
-
เจมี่
เรารอตัวเองทำได้น่ะ
-
ม่านฟ้า
มีแบบนั้นด้วย
-
เจมี่
แน่นอนครับผม
-
ม่านฟ้า
เราหั่นเสร็จแล้ว เดี๋ยวไปจัดโต๊ะรอข้างนอกนะ
-
เมื่อม่านฟ้ามาอยู่ส่วนที่ใช้สำหรับรับประทานอาหาร
-
ม่านฟ้า
เราว่าสถานการณ์ตอนนี้ไม่ค่อยดี
-
ม่านฟ้า
เจมี่ชอบผู้ชายใช่ไหม
-
ม่านฟ้า
แต่ทำไมแกหวั่นไหวล่ะม่าน
-
ม่านฟ้า
แกนี่มัน
-
ม่านฟ้า
อ๊าก
-
เจมี่
หืม เป็นไรเหรอ
-
ม่านฟ้า
ฮะ
-
ม่านฟ้า
ตกใจหมดเลย
-
เจมี่
กับข้าวเสร็จแล้วครับ
-
ม่านฟ้า
เดี๋ยวไปยกมาช่วย
-
ถึงเวลาอาหาร แต่ม่านฟ้าดันนั่งมองแต่หน้าเจมี่
-
เจมี่
เหม่ออีกแล้ว //ยื่นมือไปจับแก้ม
-
ม่านฟ้า
แฮะๆ
-
คิดว่าเจมี่แค่ดูแลตามประสา ผู้หญิงเหมือนกัน?
-
เจมี่
กินได้แล้ว
-
ม่านฟ้า
อ๋อ อืมๆ
-
ต่อจากนี้จะเป็นความในใจของเจมี่ทั้งหมด
-
เจมี่
/ผมรู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้ไม่หวังดีนะ
-
เจมี่
/ผมกำลังโกหกเธออยู่
-
เจมี่
/แต่ว่า ผมไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง
-
เจมี่
/การอยู่แบบนี้ ผมยังได้เคียงข้างเธอ
-
เจมี่
/ได้คอยมองเธอ เหมือนอย่างตอนนี้
-
เจมี่
/แล้วก็ขอพรให้ตัวเองหัดกล้าสักที
-
เจมี่
/สักวันผมจะบอกเธอด้วยตัวเอง
-
เจมี่
/ขอเห็นแก่ตัวไปแบบนี้ก่อนนะ
-
จบบทในใจ ม่านฟ้างงที่จู่ๆ เจมี่ก็นิ่งมอง
-
ม่านฟ้า
มีอะไรหรือเปล่า
-
เจมี่
เปล่าหรอก อร่อยไหม
-
ม่านฟ้า
อร่อยมากเลย เจมี่ทำเก่งจัง
-
เจมี่
ขอบคุณครับ //ส่งยิ้ม
-
ม่านฟ้า
😳😳😳
-
ม่านฟ้า
//รู้สึกละลาย
-
ม่านฟ้า
เจมี่
-
เจมี่
ครับ
-
ม่านฟ้า
อย่ายิ้มแบบนี้ให้เราบ่อยนะ
-
เจมี่
ทำไมอะ
-
ม่านฟ้า
เราว่า ความดันเราจะขึ้น รู้สึกหน้ามืด
-
ม่านฟ้า
ฮือ รีบกินแล้วรีบกลับห้องก่อนนะ อ๊ะ เปลี่ยนใจแล้ว
-
ม่านฟ้า
เราถือไปทั้งอย่างนี้ พรุ่งนี้ล้างมาคืนนะ
-
ม่านฟ้า
บาย
-
เจมี่
??
-
เจมี่
ห้ามไม่ทันเลยเว้ย
-
เจมี่
โถไอ้เจมี่ มึงกั๊กแบบนี้เขาก็ไม่เข้าใจมึงอีกไง
-
เจมี่
โว้ยๆ
-
เจมี่ได้แต่ด่าไปกับอากาศในห้อง
-
ตามลุ้นต่อว่าเจมี่จะทำยังไง ดูท่า คงได้เป็นหมาเฝ้าบ้านอีกนาน
-
...........
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
สวัสดีค่ะ
นามปากกา มัญชุภา เกิดขึ้นจากการที่อยากได้นามปากกาเพราะๆ สักชื่อ
แล้วก็ได้ชื่อนี้มา มัญชุภา แปลว่า ดวงจันทร์
พูดคุยและแนะนำได้จ้า
เราชอบอ่านคอมเมนต์ และตามตอบเกือบทุกคอมเมนต์ ทุกเรื่องด้วยเน้อ แม้เรื่องนั้นจะจบไปนานแล้วก็ตาม
ขอบคุณที่ติดตามนะคะ
เป็นนักเขียนตัวน้อยๆ ที่ชอบเขียนงาน และอยากให้ทุกท่านมีความสุขกับงานของเรา
อาจมีข้อบกพร่อง ไม่สนุกในบางที ขออภัยด้วยนะคะ
รักมากๆ ค่ะ มัญชุภา
เราขอห่างหายจากการเขียนนิยายนะคะ แต่จะเห็นเราได้ตามนิยายที่เราตาม คิดไม่ออก ติดงาน สมองตัน
หากมีเวลาและโอกาส เราจะลงนิยายให้อ่านอีกแน่นอนนะคะ คิดถึงค่ะ
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น