แพ้ใจรัก

ภายในรั้วมหาวิทยาลัย  เป็นสถานที่ที่ "ปาวลัย" ต้องเดินทางมาเป็นอาจารย์สอนหลังจากที่เรียนจบปริญญาโทมาหมาดๆ จากต่างประเทศ เนื่องจากแม่ของเธอเเต่งงานกับชายต่างชาติหลังจากที่ที่พอ่จากไป ทำให้เธอมีโอกาสได้เรียนในมหาลัยอังกฤษ ตามสันชาติของพ่อเลี้ยง ที่รักและเอ็นดูเธอดี  ที่นี่เป็นมหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดัง ที่หลายๆ คนคงใฝ่ฝันอยากจะเข้าเรียน และนับว่าเป็นความสำเร็จที่หญิงสาวสามารถสอบเข้าเรียนที่นี่ได้  ทำให้ปาวลัยดีใจมากที่ได้ย้านกลับมาสอน ณ ประเทศเมืองเกิดของเธอและแม่  หญิงสาวซื้อคอนโดอาศัยอยู่ใกล้มหาวิทยาลัย เนื่องจากวันนี้ยังไม่ใช่วันที่ต้องทำหน้าที่อาจารย์  แต่ปาวลัยอดทนความตื่นเต้นที่จะได้เป็นอาจารย์สอนที่นี่ไม่ไหวจึงแอบมาดูมหาลัยก่อนมาจริงวันพรุ่งนี้  ที่นี่น่าอยู่่น่าเรียน และใหญ่มากในความคิดของปาวลัย

ในขณะที่ดูมหาลัยเพลินๆ อยู่ สิ่งหนึ่งก็พุ่งเข้ามาชนเธออย่างจังจนหญิงสาวล้มลงไป  และสิ่งนั้นก็ทับตุ้มเข้าที่ร่างบางของเธอ พลันริมฝีปากของเธอก็ถูกสิ่งหนึ่งทับลงมาปิดไว้ นั่นก็คือริมฝีปากหนาของใครอีกคนนั่นเอง  ร่างทั้งสองค้างอยู่ชั่วครู่ด้วยความตกใจ  ปาวลัยเบิกตากว้าง ก่อนที่ชายหนุ่มผู้นั้นจะรีบดันตัวลุกขึ้นอย่างตกใจเช่นกัน

"เป็นอะไรมากไหมคุณ มายืนอะไรอยู่ตรงนี้โทษทีผมไม่ทันมองเห็นเลยชนปั้งเข้าให้"  ชายหนุ่มพูดพลางช่วยปาวลัยลุกขึ้น

"อยู่ปีไหนนี่ หน้ายังเด็กๆ อยุ่เลยปี 1 หรือ ปี 2"

ชายหน่มผู้นี้คือ ชานนท์ หนุ่มเนื้อหอมของมหาลัยแห่งนี้นี่เอง สายตามจองมองไปที่หน้าหญิงสาวที่กำลังลุกขึ้นช้าๆ ใบหน้าหวานนั้นงดงามชวนมองน่ารักยิ่งนัก จนทำใจหัวใจหนุ่มน้อยเต้นตุูมตามอยู่ในเสื้ออย่างไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน

"เดินยังไงคุณชนโค่มเข้ามาได้ กระดูกหักหรือเปล่านี่"

ปาวลัยเสียงแหวว

"เธอก็เดินไม่มองเหมือนกันละน่า เราเจ๊ากัน เจ็บตรงไหนบ้าง ไปห้องพยาบาลไหม เดี๋ยวฉันพาไป"

" ไม่ต้องหรอก เธอเป็นนักศึกษาที่นี่เหรอ"

"ช่าย"

ชานนท์ตอบทันควัน ปาวลัยคิดในใจงั้นต่อไปก็ต้องเป็นลูกศิษย์เรานะสิ  ใบหน้าคมสันผิวขาวสะอ้าน ทำให้ เมื่อสักครู่ทำหญิงสาวใจเต้นเป็นตีกองเพล ที่อยู่ๆ ริมฝีปากนั้นก็มาทาบลงกับปากของเธออย่างไม่ได้ตั้งใจ

"ผมเรียนที่นี่ ปี 4 แล้ว เธอ ละเรียนปีไหนแล้ว"

"ฉันไม่เรียน ฉันจบแล้ว  งั้นก็ต่างคนต่างไปฉันเองก็ผิดเหมือนกันที่มัวแต่เดินเหม่อ"

หญิงสาวพูดพลางเดินหนีไป  เพราะไม่อยากยืนหน้าแดงต่อหน้านักศึกษาหนุ่มหล่อผู้นี้ แต่ชานนท์ วิ่งตามมาดึงแขนเอาไว้

"เดี๋ยวสิ ยังไม่รู้จักชื่อเลย เผื่อเจอกันวันหลังจะได้รู้จักไว้"

ชายหนุ่มไม่ปล่อยให้หญิงสาวไปโดยที่เขาไม่รู้จักชื่อเธอผู้ที่ทำให้หัวใจเขาเบิกบานขึ้นมาอย่างไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน

"ชื่อ ปาวลัย  เดี๋ยวคงได้พบกันไม่ต้องห่วงหรอกฉันอยู่มหาลัยนี้ แล้วคุณชื่ออะไร"  "ชื่อชานนท์ เรียกนนท์ก็ได้คับ"

ทั้งสองจากหันหลังเดินจากกัน  ต่างหลบซ่อนความเก้อเขินที่เมื่อสักครู่ต้องประกบปากกันโดยไม่ตั้งใจ  และด้วยความที่กำลังจะมาเป็นอาจารย์อยู่มหาวิทยาลัยแห่งนี้  ปวลัยยิ่งคิดว่าเธอควรทำตัวให้น่านับถือกับนักศึกษาทุกคน

"อาจารย์ปาวลัย มาสอนได้วันพรุ่งนี้เลยนะคะ"

หญิงสูงวัยใกล้วัยเกษียนซึ่งเป็นอธิการบดีผ่องฉวี  อธิการประจำมหาวิทยาลัย และเจ้าของมหาลัยเอกชนชื่อดังแห่งนี้  กล่าวต้อนรับกับหญิงสาวแสนสวยในชุดกระโปร่งลูกไม้ เสื้อเข้ารูปเก๋ไก๋

"แต่พรุ่งนี้อาจารย์ต้องแต่งตัวให้แก่กว่านี้นะ"

ปาวลัยยิ้ม

"ค่ะท่านอธิการ"

เสียงเคาะประตูดังขึ้น

"นั่นอาจารย์วิชัยมาพอดี"

หญิงสูงวัยมองเลยไปที่หน้าประตู หนุ่มวัยทำงาน อายุราว 28 ปี  เดินเข้ามาในห้อง

"จะให้พาอาจารย์คนใหม่ไปแนะนำสถานที่นะ  พรุ่งนี้ก็มาทำงานได้เลย"

"คับผม"

อาจารย์วิชัยรับคำสั่ง ก่อนสายตาอาจารย์หนุ่มจ้องมาที่สาวสวยตรงหน้า

อ่านต่อ บทแรกนะคะ ***

ขอบคุณที่ติดตามนะคะ

ดินสอ^^