จากประสบการณ์ผู้หญิงคนนึงพึ่งโดนเเฟนของเธอบอกเลิกมา ตั้งเเตวันที่เธอกับเเฟนเลิกกันด้วยสาเหตุบางอย่าง เธอรู้สึกอ่อนล้าเเละหมดเเรงกับทุกๆเรื่องเพราะเธอรักเเฟนหนุ่มคนนี้เอามากๆ รักจนไว้ใจไม่เสื่อมคลาย เธอร้องไห้ทุกวันจนหน้าตาบวมไปหมเเละเธอจะออกมาเล่าให้เพื่อนๆฟังกันจากประสบการณ์ของเธอที่พึ่งเจอมา
สวัสดีค่ะ ฉันชื่ออันโกะ อายุ 20 ปีเศษๆ ค่ะ วันนี้อยากจะมาเล่าประสบการณ์ที่ตัวฉันเองที่พบเจอมา เริ่มนะคะ ....
ฉันชื่อ อันโกะ เเละเเฟนของดิฉันชื่อ โต้ง อายุ 20 ปีเศษๆ เหมือนกับดิฉันเลยค่ะ (ขอเรียกเป็นชื่อนะคะ)
อันโกะกับโต้งเราทั้งคู่ได้ตกลงเป็นเเฟนกัน ระหว่างนั้นโต้งบอกกับอันโกะว่า
โต้ง : อันโกะ ? (สีหน้ายิ้มมีความสุข)
อันโกะ :มีอะไรเปล่าโต้ง (^^)
โต้ง : เรารักอันโกะนะเเละโต้งก็ขอสัญญาว่า โต้งจะรักเเละจะไม่ทำให้อันโกะเสียใจ
อันโกะ : ขอบคุณนะโต้ง(เราตอบด้วยความเขิลเเละดีใจ)นะตอนนั้นเราเริ่มรู้สึกไว้ใจเขามากๆ เพราะเป็นรักครั้งเเรกเเละก็รักเขามากด้วย
1 เดือนต่อมา....
โต้งกับอันโกะก็ยังรักกันเหมือนเดิมเเละยังเอาใจใส่อันโกะเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมาเหมือนกับวันเเรกไม่มีผิด ทั้งพาเราไปดูหนัง ฟังเพลงเเละพาไปกินข้าวตามประสาคนเป็นเเฟนกันเเถมยังพาเราไปหาพ่อเเม่เขาอีก (ทำให้เรายิ่งรู้สึกไว้ใจเขามากขึ้นอีก)จากเดิม
สนทนากับเเม่โต้ง
อันโกะ : สวัสดีค่ะ ?
พ่อเเม่ : สวัสดีลูก :)
โต้ง : คุณพ่อ คุณเเม่ นี่ไงครับอันโกะ ที่โต้งพูดให้ฟังบ่อยๆ
พ่อเเม่ : หรอลูก ว่าเเล้วทำไมลูกพ่อถึงพูดให้พ่อกับเเม่ฟังบ่อยๆ
เเม่ : น่ารักใช่ไหมล่ะคะคุณ
พ่อ : ก็ใช่สิคุณ :)
อันโกะ : (คิดในใจ)พ่อกับเเม่โต้งใจดีเอามาก ๆ เลยเเละอบอุ่นดีมากๆ
พ่อเเม่ : ตามสบายเลยนะลูก
อันโกะ : ค่ะ ๆ
หลังจากที่อยู่คุยกับพ่อเเละเเม่ของโต้ง โต้งก็พาอันโกะมาส่งที่บ้านพร้อมกับพูดว่า เรารักอันโกะนะ บายๆ ถึงบ้่านเเล้วโต้งโทรหานะ
โต้งขี่รถกลับก็ประมาณ 10 นาทีกว่า ๆ เเละเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น....
อันโกะ : โต้ง ? เราขอบคุณโต้งนะ
โต้ง : ขอบคุณอะไรหรออันโกะ ?
อันโกะ : ก็ขอบคุณที่โต้งยังรักอันโกะและยังพามาหาพ่อเเม่ของโต้งอีก
โต้ง : อ๋อ :) ก็เพราะโต้งรักอันโกะหนิ (ยิ่งโต้งพูดเเละทำเบบนี้ ทำให้ความไว้ใจเเละความรักที่มีให้โต้งมันเพิ่มขึ้นมากๆๆๆๆๆๆๆๆ )
อันโกะ : ><" ^^
เวลาผ่านไป...
เราคุยโทรศัพท์กันทุกวัน อินเลิฟกันมากขึ้นเละก็มากขึ้น เราตุยกันสนุกสนานเหมือนในทุกๆวัน นี่ก็เริ่มเข้า 2 เดือนเเล้วโต้งก็ยังเหมือนเดิมตลอดมา ยิ้มเเย้มมีความสุขกับเราตลอด มาหากันตลอดเเละยังพาเราไปดูหนังฟังเพลง กลับบ้านก็โทรหาเราตามปกติ
หลังจากนั้นพอผ่านไปได้2วัน โต้งโทรมาหาอันโกะปกติเหมือนทุกวัน เเต่วันนี้โต้งบอกเราว่า
โต้ง : อันโกะ ? วันนี้โต้งจะไปต่างจังหวัด 2 วัน 1 คืนกับทางครอบครัวนะ
อันโกะ : โอเคโต้ง :) ดูเเลตัวเองดีๆ ด้วยล่ะ
เเล้วอยู่ดีๆ สายก็ตัดไป ตื้ดๆๆๆ
ผ่านไป3นาที โต้งก็โทรเข้ามา
โต้ง : อันโกะ เมื่อกี้ป้าของโต้งยิมโทรศัพท์หน่ะ สายเลยตัดไป
อันโกะ : อ๋อ โอเคโต้ง (ด้วยความไว้ใจ)
อันโกะ : เเล้วโต้งจะออกเดินทางไปกี่โมงอ่ะ
โต้ง : ก็ประมาณบ่ายโมงครึ่งมั้ง (ตอนนี้เวลา 13:25 น. )
อันโกะ : โอเคโต้ง
เเล้วสายก็ตัดไปอีก รอบนี้โต้งหายไปตั้ง 10 กว่านาที แต่รอบนี้โต้งบอกกับเราว่า เเบตโทรศัพท์มันหมดอ่ะ เเถมเเบตก็ดันมาชาร์จไม่เข้าอีก
13 : 40 โต้งเริ่่มออกเดินทางเเละระหว่างทางที่เราคุยกัน จู่ๆ ก็มีเสียงผู้หญิงเบาๆเเทรกขึ้นมา แต่เราก็คิดว่าคงเป็นครอบครัวของโต้งนั่นเเหละ
ขณะที่เรากำลังคุยโทรศัพท์ สายเรียกซ้อนก็ดังขึ้นพอกดดูก็เห็นเป็นเบอร์เเม่ของโต้งโทรมา(พอรับสาย)
อันโกะ : ฮัลโหลค่ะเเม่ ?
เเม่โต้ง : ถึงไหนกันเเล้วลูก
อันโกะ : ถึงไหนอะไรคะเเม่
เเม่โต้ง : เอ้า ! ก็ไหนโต้งบอกว่าจะไปเที่ยวค้างคืนกับอันโกะนะลูก
อันโกะ : เปล่านะคะ ? โต้งเค้าบอกกับหนูว่าโต้งจะไปเที่ยวต่างจังหวัดกับทางครอบครัวหน่ะค่ะ
เเม่โต้ง : เปล่านะลุก เอ่ ! ทำไมโต้งถึงเป็นคนเเบบนี้ไปได้ ทั้งๆที่โต้งไม่เคยเป็นมาก่อน โอเคลูกงั้นเดี๋ยวเเม่จะลองโทรไปถามโต้งดู แค่นี้นะลูก
อันโกะ : ค่ะ ๆ เเม่ของโต้งก็ตัดสายไป
พอคืนสายจากโต้ง โต้งก็ถามเราว่า
โต้ง : ใครโทรมาหรออันโกะ ?
อันโกะ : อ๋อคุณพ่อเราหน่ะ คุณพ่อบอกว่าวันนี้จะกลับบ้านดึกหน่อย
โต้ง : อ๋อ โอเคอันโกะ ฝากบอกคุณพ่อด้วยนะว่าคิดถึง
โต้งคุยกับเราปกคิเเละโต้งก็ยังไม่รู้ว่าเรารู้เรื่องที่โต้งโกหกเเล้ว
ระหว่างนั้นสายของโต้งก็พักไปโดยที่ไม่บอก เเต่เราเองก็รู้เเล้วว่าคงเป็นเเม่ของโต้ง ผ่านไป 5 นาที อยู่ดีๆ สายของโต้งก็ตัดไปเเล้วไม่ติดต่อกลับมาอีกเลย
สงสัยโต้งจะรู้เเล้วว่า เรารู้เรื่องที่เขาโกหกเราเเละเรื่องที่เราโกหกว่าเราคุยกับคุณพ่อของเรา แต่จริงเเล้วเราคุยกับคุณเเม่ของโต้งเเละเรื่องระหว่างเราก็จบลงอย่างง่ายดายในพริบตาเเละเสียงผู้หญิงที่ได้ยินนั้นไม่ใช่เสียงของคนในครอบครัวโต้ง แต่มันเป็นเสียงของเเฟนใหม่่ของโต้งที่โต้งไปด้วยนั่นเอง
ปล. อยากจะบอกกับทุกคนว่าความรักมันเกิดขึ้นจากคน2คน แต่สักวันมันก็ต้องจบด้วยคน 2 คน อยู่ดี ไม่ช้าก็เร็ว เหตุการณ์นี้ทำให้ฉันรู้ว่าความรักเเละความเชื่อใจความไว้ใจ มันเริ่มกัดกินทำร้ายหัวใจเรามาตั้งเเต่เเรก เเต่มันยังไม่เเสดงพิษร้ายของมันออกมาก็เท่านั้นเอง
#เเสดงความคิดเห็นกันได้นะ