ด้วยความแค้นที่มีอยู่ในใจของชายหนุ่ม เขาคิดหาวิธีต่างๆนาเพื่อแก้เเค้น ดอกหญ้า ซึ่งเป็นลูกของภรรยาใหม่พ่อเป็นลูกของผู้หญิงที่เเย่งบิดาไปจากตนเเละเเม่ เขาควรนั่งดีใจงั้นหรอ คงไม่ใช่สำหรับคลาสติสันเเน่นอน ในเมื่อมันทำอะไรไม่ได้เเล้ว เขาก็เลือกที่จะยกทุกอย่างมาลงที่ดอกหญ้า เพราะเขารู้ดีว่าการสูญเสียคนที่รักไปหรือเเม้เเต่คนที่รักต้องมีนำ้ตา มันเจ็บเพียงใด เขาจะทำให้ภรรยาใหม่ของพ่อเเละลูกได้รับรู้ความรู้สึกที่เขาได้รับ ตั้งเเต่บิดาเดินออกจากบ้านไป! เเต่ด้วยความใกล้ชิดเเละด้วยเหตุผลหลายๆอย่างที่เกิดจากตัวของดอกหญ้าเกิดเป็นความผูกพันความห่วงหาอาทร จะทำให้เขาเปลี่ยนความคิดได้หรือไม่ หรือว่าเขาจะเลือกจมปลักอยู่กับความทุกข์ในใจแทนที่จะหลุดพ้น เรื่องราวต่อไปจะเป็นยังไง เอาใจช่วยคลาสติสันเเละดอกหญ้าได้เลยค่ะ