你好~ เรื่องนี้ชื่อเรื่อง because เพราะผมรักคุณ คู่ จวิ้นไค่ x เชียนซี นะค้าา เชิญรับชมได้เบยย♡
" เเบร่ๆๆ ไอ้หน้าเเมว ~ " เสียงจากเด็กชายอายุ15ปีล้อเลียนเด็กผู้ชายอีกคน
"หน้าเเมวเเล้วไงห้ะ!" เด็กชายผู้ถูกล้อจับเด็กผู้ชายอีกคนมายีผม "ฉันชื่อ จวิ้นไค่ ไม่ใช่ หน้าเเมว! " ดูเหมือนคนที่ชื่อจวิ่นไค่จะอารมณ์บูดบี้เเล้วสิ^^
.
.
ในเช้าที่เเสงเเดดส่องเเสงกำลังพอดี มีเด็กผู้ชายสองคนขี่จักรยานไปโรงเรียน...
"อากาศเย็นดีจังเลยยย~"หวัง จวิ่นไค่ อายุ16 ผู้ที่มีใบหน้าหล่อเหมือนดาราในโทรทัศน์ ตะโกนออกมาขณะที่กำลังขี่จักรยานอยู่บนถนน
"มันเย็นทุกวันอยู่เเล้วเเค่นายไม่รู้สึกเท่านั้นเเหละ ไอ้หน้าเเมว" อี้ หยางเชียนซี หรือ เชียนซี อายุ15 เเซวจวิ้นไค่
"นายเลิกเเขวะฉันสักทีได้มั้ย เชียนซี =*= " จวิ่นไค่ทำเสียงไม่พอใจ
"รอนายหล่อกว่าฉันก่อนละกันนะ เเบร่ๆ " เชียนซีผู้กวนบาทาเเซวจวิ่นไค่เเล้วรีบปั่นจักรยานเเซงหน้าไป
.
.
.
อี้ หยางเชียนซี ใครๆก็บอกว่าเขาสุภาพเรียบร้อย ก็เเค่คนอื่นที่เห็นภาพในมาดเข้ม เเค่คนรู้จักหรือสนิทเท่านั้นเเหละที่จะได้เห็นตัวตนที่เเท้จริง...
โรงเรียน
"นายเข้าห้องก่อนเลยนะ ฉันจะไปชมรมบาส อ่ะ..ฝากเก็บกระเป๋าด้วย" เชียนซีส่งกระเป๋าเเละถุงข้าวกล่องรูปคุมะให้เพื่อนสนิทของเขาก่อนจะรีบวิ่งไปชมรม
"ตลอดเลยไอ่นี้ =*=" จวิ้นไค่บ่นงึมงำก่อนที่จะเดินเข้าห้องเรียนไป
.
.
ชมรมบาส
"เรียกผมมามีอะไรหรอพี่จางเว่ย?"เชียนซีที่วิ่งมาเหนื่อยหอบถามพี่ม.6ที่ยืนอยู่หน้าประตู
"เชียน รู้มั้ยว่าพี่นายทำอะไรไว้!?"
"ครับ?"
พลั้กก!
"โอ้ย! พี่ต่อยผมทำไมเนี้ย!" เชียนซีในสภาพโดนต่อยจนตัวปลิวติดผนังมองหน้าพี่จางเว่ย //สายตาสุดมึนงง
"ก็พี่นายนะสิ! หาเรื่องคนอื่นในชมรมบาสของพี่! เเถมต่อยคนอื่นไปทั่ว คนอื่นเขาวุ่นวายหมด!" พี่จางเว่ยตะคอกใส่หน้าเด็กชายที่ทำสีหน้าหวาดกลัวปนกับความมึนงง
"เเล้วพี่มาลงกับผมทำไม พี่ก้อลงกับ อยี้เกอสิ "
"อยี้เกอของนายมันไม่อยุ่เเล้วไง!"
พลั้ก!!
หมัดของจางเว่ย เจ้าของชมรมบาส ประทับอยุ่ที่เเก้มของเชียนซี
"โอ้ยย" น้ำตาของเด็กหนุ่มไหลออกมา...
"ผมทำอะไรผิดอะพี่ มันไม่ยุติธรรมเลยนะ! ทั้งที่ผมก็อยุ่เฉยๆของผม ฮึก..."
"ก็ในเมื่อนายเปนน้องของมัน นายก็ควรต้องรับโทษเหมือนที่พี่นายทำกับชมรมฉัน! " จางเว่ยง้างหมัดขึ้นมา พร้อมจะชกหน้าเด็กหนุ่มที่ไม่รู้อ่ะไร
"หยุดนะพี่!!" เสียงที่คุ้นเคยสำหรับทุกๆคนในโรงเรียนตะโกนออกมาจากข้างหลัง
หวัง จวิ้นไค่...
"พี่หยุดทำร้ายเพื่อนผมได้เเล้ว! " จวิ้นไค่เดินตรงมาพร้อมกับจับบ่าเชียนซีที่นั้งร้องไห้
"เเกมีสิทธิ์อะไรมาห้ามฉัน!?"
"ผมอ่ะไม่มีสิทธิ์หรอกครับ เเต่ฝ่ายปกครองมีสิทธิ์นะครับพี่^^"
"..."
"กฎที่14ของโรงเรียนนี้ ไม่อนุญาติให้มีการชกต่อยตบตีหรือทารุณคนอื่นน่ะครับ^^"
"เอ่อ....."
"พี่พบฝ่ายปกครองด้วยนะครับ^^ " จวิ่นไค่ยิ้มเจ้าเล่ห์ให้จางเว่ย
"ผมขอเพื่อนผมคืนนะครับ ส่วนเรื่องพี่อยี้เกอ ไปจัดการกันเองนะครับ" จวิ่นไค่ช่วยประคองเชียนซีเเล้วพาเดินไป
.
.
.
"วันหลัง นายจะไปไหน..ให้พกฉันไปด้วยนะ มีฉันอยุ่ทั้งคน มันคงจะไม่เกิดเรื่องขึ้นอย่างงี้หรอก" จวิ้นไค่ขยี้หัวเด็กชายที่น้ำตาไหลซิดๆ
"ฉันขอโทษ 😢 ฮือๆ " น้าตาของเชียนซีไหลออกมา
"ไม่เอาดิ อย่าร้องๆ กลับมาร่าเริงเหอะน้ะ^^ "
"อื้อ😢"
"เจ็บตรงไหนมากมั้ย ใกล้ถึงห้องพยาบาลเเล้ว ทนหน่อยนะ "
"ขอบคุณนะ"
"ฉันจะอยู่ข้างนายเเบบนี้ไม่ไปไหนเเล้ว😊" "ฉันสัญญา ✌" ....
ยาวไปมั้ยนี้ เเต่งไม่ค่อยเก่งนะคะ พึ่งเคยเต่งฟิค><
Guest
