ไดอิจิ โจว เด็กหนุ่มม.ปลายธรรมดา วัย 16 ปี ดวงอาภัพ ผมไม่เคยสมปรารถนาอะไรสักอย่าง ผมมีเพื่อน แต่แฟนผมไม่เคยได้ดั่งใจสักครั้ง และเหตุผลเลิกก็ไม่ซ้ำกัน ดีเกินไป เราไปด้วยกันไม่ได้ เธอมันแย่เกินไปที่จะคบกับชั้น ยังเงี้ย ผมควรทำยังไงดีนะ
" โจวคุง เราเลิกกันเถอะนะ ชั้นเจอคนที่ดีกว่านายแล้ว " ไอ แฟนของผมบอกเลิกกับผมหลังคบกันได้ 1 เดือนกว่าๆ วันนี้เป็นวันครบรอบของเรา บอกเลิกกันขณะที่เดทหน้าแม่น้ำขอพร ที่คู่รักนิยมมาขอพรกัน
" อืม.. ครับ " ผมยิ้มรับอย่างฝืนๆ คนที่เท่าไรแล้วนะนับไม่ได้ แรกๆก็หลงรักผมสุดท้ายก็ทิ้งผมไป ผมยืนพิงระเบียงที้กั้นแม่น้ำเอาไว้ ผมโยนเหรียญร้อยเยนลงไปที่แม่น้ำแล้วขอพรแบบไม่คิดอะไรนัก
" ผมอยากเป็นผู้สร้างโลกจัง เฮ่ออ~ " ผมบ่นกับตัวเอง ขอพรอย่างลมๆแล้งๆ แต่จู่ๆสภาพอากาศก็ได้เปลี่ยนไป
" สิ่งที่เจ้าขอจักสมปรารถนา เมื่อเจ้าตื่นอีกครา " เสียงนิรนามเอ่ยขึ้น ไดอิจิก็หมดสติลง
.
.
.
.
.
" นี่มันอะไรกันเนี่ย " ไดอิจิตื่นขึ้นมามองรอบตัวก็พบแต่ความว่างเปล่า
' สิ่งที่เจ้าขอยังไงล่ะ ' เสียงลึกลับดังขึ้นในหัวของผม
" นี่ผมฝันไปสินะอา " ผมอยู่ในภวังค์มันคงเป็นเพียงความฝันเท่านั้นแหละ
' หึ เจ้าลองพูดว่าค่าสถานะดูสิ '
" ค่าสถานะ "
«ผู้สร้างโลก ไดอิจิ โจว» เพศชาย
อายุ อมตะ เผ่าพันธุ์ ผู้บรรลุความเป็นมนุษย์
พลัง รังสรรค์ หรือ ลบล้างได้ทุกสิ่ง ไม่มีสิ่งใดลบล้างตัวตนผู้สร้างโลกได้
ค่าพลัง ?????? (ไม่สามารถประเมินได้)
ทักษะ : เรียนรู้ได้ทุกสิ่ง , บันดาลให้เป็นจริง , ทำลาย
" ดูท่าผมคงเกินกว่าที่จะเป็นมนุษย์ธรรมดาแล้วล่ะ " ไดอิจิพูดกับตัวเองเบาๆ อย่างปลงๆ
Guest
