ความลับของความรัก (จบ)

เเง่ๆ 

' ...เสียงเด็กดังมาจากข้างรั้วประตูด้านนอกตัวบ้านดึงความสนใจของคนที่กำลังนั่งจิบชาอยู่ในสวนใกล้ๆ ‘ 

คุณหญิงนภัส 

’ พยายามฟังเสียงนั้นอีกครั้งเพื่อความแน่ใจว่าเธอไม่ได้หูฝาดไป' 

เเง่ๆ 

เเง่ๆ' 

ไม่ผิดเเน่เสียงที่เธอได้ยินคือเสียงเด็ก! ใจเธอเต้นไม่เป็นจังหวะรีบเดินออกไปหาต้นเสียง น่าจะดังมาจากข้างประตูนิ 

“หะ!ดะ เด็กจริงๆ ด้วย”  

“แง่ๆ แง่" 

ตาของเธอเบิกกว้างจ้องมองตรงไปที่เด็กหญิงตัวเล็กที่กำลังหันซ้ายขาวด้วยความหวาดกลัวหัวใจเธอเต้นแรงด้วยความตกใจแต่ไม่รู้อะไรดนใจให้เธอตรงเข้าไปอุ้มเด็กตัวน้อยขึ้นมาไว้ในอ้อมอก ดูผิวเนียนขาวนี่สิ...หน้าตาน่ารักแถมยังเป็นเด็กผู้หญิงอีกต่างหากดูแล้วน่าจะสองขวบได้ละมั้งหลงมาหรือเปล่านะ? 

...ทำให้อดคิดถึงลูกชายตัวน้อยที่อยู่อเมริกากับคุณย่าไม่ได้ เพราะพ่อตัวดีของเขาแท้นอกใจเธอแถมยังไม่เคยให้เกียรติจนทำให้ครอบครัวไม่เป็นครอบครัวและเกิดการฟ้องหย่าขึ้นมาเธอต้องยินยอมให้ฝ่ายนั้นพาลูกชายสุดที่รักของเธอไปโดยพ่อเด็กให้เหตุผลต่อศาลว่างานธุรกิจท่องเที่ยวและเครื่องเพรชของเธอทำให้ไม่สามารถมีเวลาดูแลลูกได้ แต่ข้อตกลงก็คือเมื่อลูกชายของเธอโตเป็นหนุ่มวัยที่ตัดสินใจเองได้แล้วจะอนุญาตให้กลับมาอยู่ในอ้อมอกเธอได้ถ้าเขาต้องการ 

“พออุ้มแล้วเงียบสนิทเลยนะ หนูน้อยทำไมมาอยู่ตรงนี้แล้วฉันจะทำอย่างไงต่อไปกับหนูดีนะ”  

ถ้าพาไปส่งตำรวจเด็กคนนี้จะเจอแม่หรือเปล่านะ? แล้วถ้าเจอคนไม่ดีมาอ้างเป็นแม่ล่ะชีวิตเด็กคนนี้จะเป็นยังไง 

“มะ แม่”  

“ว่าไงนะ? หนูพูดว่ายังไงนะลูก”  

“แม่..”