*****สวัสดีค่ะ แจ้งเริ่มทำการ Rewrite ตั้งเเต่วันนี้เป็นต้นไปนะคะ ฝากทุกคนติดตามกันด้วยน้าาา :) ไรท์ขออนุญาตฝากเพจด้วยนะคะ ╰(*°▽°*)╯ 

เพลิงแค้น  วิวาห์ร้าย  

เมื่อเขาชายหนุ่ม ผู้ที่มีความแค้นฝังใจกับการสูญเสียคนรัก ต้องมาจำใจ แต่งงานกับหญิงสาวผู้ที่ทำให้เขาต้องเจ็บปวดตลอดชีวิต เพราะเธอคือผู้ที่พรากคนรักไปจากเขา แล้วบทสรุปเรื่องนี้จะเป็นอย่างไร ต่อไป ติดตามได้ที่ 

เขาตราหน้าว่าเธอคือต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด เป็นสาเหตุที่ทำให้คนรักของเขาต้องจากไป... 

. 

. 

. 

 “สุดท้ายน้ำตามันก็คือสิ่งสุดท้ายที่เธอจะทำมันสินะ” 

“......มันก็สาแก่ใจคุณไม่ใช่หรือคะ ที่ได้เห็นน้ำตาของฉัน ที่มันเกิดจากคุณ” 

  “เจ็บมากหรอ?” ถามด้วยน้ำเสียงที่อ่อนกว่าเดิมมาก ครั้งนี้เขาทำเธอแรงไปหรือเปล่า  

 “ฮึก...ค่ะ” พยักหน้ารับครั้งนี้เธอเจ็บมาก เขาไม่ได้ระบายความใคร่กับตนแค่เพียงครั้งเดียวแต่มันมากกว่านั้นจะเจ็บระบมกว่าครั้งแรกก็คงไม่แปลก 

 “ฉันขอโทษที่ทำให้เธอเจ็บนะ” พูดจาเป็นเชิงปลอบประโลม ก่อนจะตอบกลับด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นอีกหนึ่งประโยคจนเธอต้องชะงักงึก 

 “แต่...ฉันก็คงเจ็บไปไม่น้อยกว่าเธอ” 

ปล่อยข้อมือบางให้ล่วงลงบนที่นอน แล้วเดินจากไปอย่างไม่เหลียวหลังกับมามอง เรื่องแค่นี้เธอบอกว่ามันเจ็บแล้วเขาล่ะไม่เจ็บมากกว่าเธอหรือ! 

ร่างบางล่วงลงที่นอนดั่งเดิม ใจหญิงก็หวังว่าเขาจะช่วยปลอบโลมความเจ็บปวดแต่มันกลับไม่ใช่เลยเขาเดินจากออกไปจากห้องนี้แล้วไม่มีแม้แต่จะเหลียวหลัง พร้อมกับฝากคำพูดที่พอนึกถึงแล้วก็เป็นต้องนอนร้องไห้งม 

 “ฮึก...คุณวิ ฉะ...ฉันขอโทษ” เธอรู้ว่าเขาเจ็บยิ่งกว่าตนที่ต้องเสียคนรักไปอย่างไม่มีวันกลับ ความรู้สึกเช่นนี้เธอสัมผัสมันได้ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เข้าไปถึงขั้วหัวใจของเขาก็ตามที 

มือเรียวดึงผ้าห่มที่หล่นลงไปที่บริเวณสะโพกสาวขึ้นมาปกปิดกายที่เปลือยเปล่าก่อนที่เปลือกตาบางจะค่อยๆปิดลงอย่างช้าๆด้วยที่ร่างกายเริ่มหมดแรงเธอเองไม่สามารถที่จะลุกไปหยิบจับสิ่งใดได้เลยในเวลานี้ 

ลมหนาว... 

ฝากกดถูกใจเพจใน Facebook ด้วยนะคะ ฝากรีดกดไลค์ถูกใจเพจกันเยอะๆด้วยนะคะ 

ส่วนอันนี้เป็นแอค twitter นะคะ ในนี้ก็สามารถมาติดตามเเละพูดคุยด้วยกันได้เลยนะคะ ฝากรีดอีกด้วยเหมือนกันค่ะ