วางแผงแล้วนะคะที่ 7-11
อสูรร้ายบำเรอสวาท
(ชื่อเดิม หนี้ร้ายทาสสวาท)
(ภาคต่อเกมรักเมียยั่วสวาท,เพลิงสวาทนางบำเรอ,รสสวาทเจ้าบ่าวนักรัก)
เรื่องนี้อัพไม่จบนะคะ
ตัวอย่างบางส่วน
“คุณติณห์คะ”
“มีอะไร” ถามขณะที่รินน้ำเย็นเจี๊ยบส่งให้อีกฝ่าย มุกธิดารับมาดื่มนิดหน่อยแล้วก็รอให้เจ้านายหนุ่มดื่มน้ำเรียบร้อยก่อนแล้วเธอจะขอเจรจา
“มุกธิดา มีอะไรก็พูดมาสิ แล้วเธอจะจ้องหน้าฉันอีกนานไหม” ติณห์เอ่ยถาม รู้สึกแปลกๆ เหมือนกันที่แม่พนักงานสาวเอาแต่จ้องเขา
“มุก
...
มุกขอไปพักที่บ้านคนงานได้ไหมคะ” เธอได้ยินว่าบ้านคนงานด้านหลังของฟาร์มม้าว่างอยู่หลังหนึ่ง แถมหลังนั่นก็ใกล้กับบ้าของศรุตเพื่อนของเธอด้วย
“ทำไม” ถามเสียงห้วน ตาก็ฉายแววดุดัน
“คือ
...
” มุกธิดายังไม่ได้พูดว่าไม่อยากให้แฟนของเขาเข้าใจผิด ป้าติ๋มก็เดินมาบอกว่าจัดให้เรียบร้อยแล้ว
“ขอบคุณครับป้า ถ้าไงป้าก็กลับบ้านได้เลยนะครับ” ติณห์รอจนแม่บ้านกลับก็เดินไปประตูบ้าน แล้วเดินกลับมาหาคนตัวเล็กที่ยืนจ้องเขาอยู่
“เธอมาจ้องฉันทำไม แต่ฉันขอเตือนไว้ก่อนนะว่าอย่าจ้องฉันมาก เพราะฉันเป็นพวกถูกจ้องมากๆ แล้วอารมณ์หื่นจะกำเริบ” ติณห์บอกยิ้มๆ ก่อนจะลงมือปลดเข็มขัดแล้วดึงชายเสื้อออกมา ตามด้วยเลื่อนมือมาปลดกระดุม
“คุณติณห์
!
” ขานเรียกด้วยสีหน้าตาตื่นตระหนกแล้วเธอก็รีบถอยห่างออกไปเป็นวา
“เรียกฉันทำไม หรืออยากทำหน้าที่เมียแล้ว งั้นไปห้องฉันเลย แต่ก่อนเราจะมีอะไรกัน ฉันกับเธอต้องอาบน้ำก่อน” พูดจบก็เดินมาดึงแขนเล็กให้เดินตามไปที่ห้อง มุกธิดาขืนตัวไม่ยอมไปเดินตามไปแต่ด้วยแรงที่น้อยกว่าเลยถูกเขาดึงไปจนมาถึงหน้าห้อง
“คุณติณห์ คุณติณห์ล้อเล่นใช่ไหมเนี่ย มุกกลัวนะ” ถามเสียงสั่นๆ ใจก็สั่นระรัว
“คนอย่างฉันไม่ชอบล้อเล่น” ติณห์ดึงร่างเล็กเข้ามาปะทะอกกว้างแล้วกอดรัดเอาไว้ไม่ให้ดิ้นหนี้ โน้มหน้าลงมาต่ำจนลมหายใจเป่ารดกัน ใจของมุกธิดาสั่นระรัวทั้งกลัวทั้งตื่นเต้น แต่เธอจะตื่นเต้นทำไม
!
วางแผงแล้วนะคะที่ 7-11
อสูรร้ายบำเรอสวาท (ชื่อเดิม หนี้ร้ายทาสสวาท)
(ภาคต่อเกมรักเมียยั่วสวาท,เพลิงสวาทนางบำเรอ,รสสวาทเจ้าบ่าวนักรัก)
เรื่องนี้อัพไม่จบนะคะ
ตัวอย่างบางส่วน
“คุณติณห์คะ”
“มีอะไร” ถามขณะที่รินน้ำเย็นเจี๊ยบส่งให้อีกฝ่าย มุกธิดารับมาดื่มนิดหน่อยแล้วก็รอให้เจ้านายหนุ่มดื่มน้ำเรียบร้อยก่อนแล้วเธอจะขอเจรจา
“มุกธิดา มีอะไรก็พูดมาสิ แล้วเธอจะจ้องหน้าฉันอีกนานไหม” ติณห์เอ่ยถาม รู้สึกแปลกๆ เหมือนกันที่แม่พนักงานสาวเอาแต่จ้องเขา
“มุก...มุกขอไปพักที่บ้านคนงานได้ไหมคะ” เธอได้ยินว่าบ้านคนงานด้านหลังของฟาร์มม้าว่างอยู่หลังหนึ่ง แถมหลังนั่นก็ใกล้กับบ้าของศรุตเพื่อนของเธอด้วย
“ทำไม” ถามเสียงห้วน ตาก็ฉายแววดุดัน
“คือ...” มุกธิดายังไม่ได้พูดว่าไม่อยากให้แฟนของเขาเข้าใจผิด ป้าติ๋มก็เดินมาบอกว่าจัดให้เรียบร้อยแล้ว
“ขอบคุณครับป้า ถ้าไงป้าก็กลับบ้านได้เลยนะครับ” ติณห์รอจนแม่บ้านกลับก็เดินไปประตูบ้าน แล้วเดินกลับมาหาคนตัวเล็กที่ยืนจ้องเขาอยู่
“เธอมาจ้องฉันทำไม แต่ฉันขอเตือนไว้ก่อนนะว่าอย่าจ้องฉันมาก เพราะฉันเป็นพวกถูกจ้องมากๆ แล้วอารมณ์หื่นจะกำเริบ” ติณห์บอกยิ้มๆ ก่อนจะลงมือปลดเข็มขัดแล้วดึงชายเสื้อออกมา ตามด้วยเลื่อนมือมาปลดกระดุม
“คุณติณห์!” ขานเรียกด้วยสีหน้าตาตื่นตระหนกแล้วเธอก็รีบถอยห่างออกไปเป็นวา
“เรียกฉันทำไม หรืออยากทำหน้าที่เมียแล้ว งั้นไปห้องฉันเลย แต่ก่อนเราจะมีอะไรกัน ฉันกับเธอต้องอาบน้ำก่อน” พูดจบก็เดินมาดึงแขนเล็กให้เดินตามไปที่ห้อง มุกธิดาขืนตัวไม่ยอมไปเดินตามไปแต่ด้วยแรงที่น้อยกว่าเลยถูกเขาดึงไปจนมาถึงหน้าห้อง
“คุณติณห์ คุณติณห์ล้อเล่นใช่ไหมเนี่ย มุกกลัวนะ” ถามเสียงสั่นๆ ใจก็สั่นระรัว
“คนอย่างฉันไม่ชอบล้อเล่น” ติณห์ดึงร่างเล็กเข้ามาปะทะอกกว้างแล้วกอดรัดเอาไว้ไม่ให้ดิ้นหนี้ โน้มหน้าลงมาต่ำจนลมหายใจเป่ารดกัน ใจของมุกธิดาสั่นระรัวทั้งกลัวทั้งตื่นเต้น แต่เธอจะตื่นเต้นทำไม!
Guest
