"ผมขอร้องนะพี่บอกผมเถอะว่าตอนนี้เพลงอยู่ไหน"
"ฉันบอกนายไม่ได้จริงๆ นายกลับไปเถอะ"
"ผมขอร้องจะให้ผมกราบผมก็ยอม"
"นายจะมาทำแบบนี้เพื่ออะไรในเมื่อนายเองเป็นคนที่ไม่ต้องการเพลง"
"ผมรู้ว่าผมมันเหี้ยผมมันเลวแต่ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าผมรักเพลงมากขนาดไหนผมขาดเพลงไม่ได้"
"ถึงนายไม่มีเพลงนายก็อยู่ได้เชื่อฉันสิ"
"ไม่อ่ะผมอยู่ไม่ได้"
🎶🕛🎶🕛🎶🕛🎶🕛🎶🕛🎶🕛🎶🕛
"เพลง ฮึก ฮึกเพลง" น้ำเสียงสะอื้นด้วยความเจ็บปวดเมื่อเห็นคนที่ตัวเองรักอยู่ในสภาพนี้
"พะ พี่ไทม์เหรอคะ" มือบางลูบไปที่ใบหน้าของชายหนุ่มอย่างสะเปะสะปะ
"พี่เองครับ ฮือออ เพลงพี่ขอโทษพี่ขอโทษพี่มันเหี้ยพี่มันเลวเพลงให้อภัยพี่ได้มั้ย" เขาจับมือคนรักแล้วนำมาแนบแก้มที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตา
"พี่รู้ได้ยังไงว่าเพลงอยู่ที่นี่"
"พี่รู้ได้ยังไงไม่สำคัญ แต่พี่จะพาเพลงไปรักษาต่างประเทศที่นั่นหมอเก่งมากเพลงต้องหายและกลับมามองเห็นอีกครั้ง"