เผลอใจรักอสรพิษ

เนื่องจากนิยายเรื่องนี้เคยลงในแพลตฟอร์มอื่นมาก่อนดังนั้นไรท์จะทยอยติดเหรียญนะคะ ขออภัยในความไม่สะดวกด้วยค่ะ 

#เผลอใจรักอสรพิษ 

ลำตัวใหญ่ยักษ์โอบรัดร่างบอบบางเอาไว้แน่น ก่อนที่ลำตัวที่ปกคลุมไปด้วยเกล็ดสีดำจะแปรเปลี่ยนเป็นผิวหนังของมนุษย์ ดวงตาดำขลับจ้องมองคนใต้ร่างด้วยแววตาลุ่มลึกก่อนที่ฝ่ามือร้อนจะลูบไล้ไปตามเรือนร่างของนาง 

"ทำไมถึงหลับลึกเช่นนี้" เสียงทุ้มต่ำกระซิบที่ข้างหูของร่างบางแต่ไม่มีวี่แววว่าคนในอ้อมกอดจะตื่นเลยแม้แต่น้อย เมื่อเห็นเช่นนั้นมุมปากของคนตัวโตก็ยกยิ้มขึ้นก่อนที่ริมฝีปากหนาจะอ้าออกแล้วงับลงมาที่ติ่งหูของนาง 

"อื้อ!" เสียงครางประท้วงดังขึ้นมาแทบจะทันที นางพยายามบิดกายหนีแต่ก็ไม่สำเร็จ 

"หากข้าทำมากกว่านี้..เจ้าจะรู้สึกตัวหรือไม่" รอยยิ้มร้ายกาจผุดขึ้นมาที่มุมปากของคนตัวโต 

"อืมม.." 

"ข้าอยากกลืนกินเจ้าแทบจะขาดใจอยู่แล้ว" 

_________________ 

-คุยกันก่อนน้าาา- 

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียนและแต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้นนะคะ 

บางตอนอาจมีเนื้อหาไม่เหมาะสม โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านน้าา 

หากมีตรงไหนผิดพลาดหรือมีข้อเสนอแนะอะไรบอกกันได้เลยนะคะ 

ปล. เรื่องนี้ไม่อิงประวัติศาสตร์ไม่อิงสถานที่ใด ๆ ทั้งสิ้น ทุกอย่างที่แต่งขึ้นเป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น ห้ามคัดลอกหรือนำไปดัดแปลงโดยเด็ดขาดและไม่อนุญาตให้นำภาพปกไปใช้นะคะ 

ฝากติดตามด้วยน้าาาาา