"เขาเห็นเธอเป็นเพียงแค่ของเล่นชิ้นใหม่ ที่เหมือนชิ้นเก่ารักเดียวที่เธอจะมีให้ได้คือรักตัวเอง"
รู้อะไรมั้ย? คนเราน่ะมันเสียใจกันได้ไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งถึงจะจำสักทีว่าความเจ็บปวดมันทรมานแค่ไหน
แต่ทุกครั้งเราก็มักจะหลอกตัวเองว่าไม่เป็นไรทั้งที่ในใจมันแทบจะไม่เหลือความรู้สึกอะไรให้น่าจดจำอีกแล้ว
เหมือนกับฉันที่ทั้งชีวิตเป็นได้แค่คน 'ถูกทิ้ง'
----------------------------------------------------------------------------
ซิกโก้ รากราฟ : เจ้าพ่อมาเฟียผู้ทรงอิทธิพลในแทบตะวันตก เขาเกิดมาพร้อมอำนาจของตระกูลเก่าแก่ที่มีพร้อมทุกอย่าง ทว่าพอเข้าอายุ17 ปีจากเด็กวัยรุ่นทั่วไปเขากลับต้องขึ้นมาในตำแหน่งหัวหน้าตระกูลแทนพ่อของเขาที่ด่วนจากไป ในฐานะพี่ใหญ่ภาระหน้าที่ทุกอย่างจำต้องตกเป็นของเขา
แม้จะดูเหมือนเย็นชา แต่ยังไงเขาก็เป็นแค่มนุษย์คนหนึ่งหัวใจทั้งดวงที่แตกสลายไปพร้อมเธอมันไม่อาจเรียกคืนกลับมาได้สิ่งเดียวที่อยู่ในใจของเขามาตลอด คือ 'ตราบาปที่เธอทิ้งเอาไว้'
"เป็นเพราะฉันที่ทำให้เธอจากไป"
-----------------------------------
อิม มธุรส : ทั้งชีวิตนี้ฉันก็เป็นคนที่ถูกทิ้งมาตลอดจะเพิ่มเขาเข้ามาอีกคนจะเป็นไรไปในเมื่อการมาที่นี่ของฉันมันก็แค่กระดานเกมแก้เบื่อของเขา จะบอกอะไรให้เขามั้ยที่ผ่านมาจนจะครบยี่ห้าปีความรู้สึกของฉันมันตายไปพร้อมกับพ่อและแม่ตั้งนานแล้ว เด็กเก็บพร้าที่ไม่มีตัวเลือกในชีวิตแบบฉันจะเอาอะไรไปเทียบกับคนที่อยู่ในใจเขาได้ สุดท้ายฉันมันก็แค่ของเดิมพันที่ป้าเอามาแลกไว้ก็เท่านั้น
"อย่างน้อยคุณก็ทำให้ฉันรู้ว่าความรักเป็นแบบไหน และความเจ็บหน้าตาเป็นยังไง"
----------------------------------------------------------
:
:
:
"กลับมาหาพี่ได้มั้ย อย่าจากกันไปแบบนี้เลยนะ"
"ขอโทษตอนที่สายไปคนฟังก็คงไม่ได้ยิน"
:
:
:
กดติดตามนักเขียนได้ตรงนี้เลยนะคะ
กดถูกใจ เพิ่มเข้าคลัง ให้ดาว และคอมเม้นเพื่อเป็นกำลังให้นักเขียนนิ๊ดดนึงนะ
ปล. เนื้อเรื่องเหล่านี้เกิดจากจิตนาการของผู้แต่งไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง หรือพาดพิงผู้ใด
ขอบคุณทุกการติดตามนะคะ