คำสาปรักฮูหยินตัวร้าย

คำโปรย 

เพราะรักจึงได้ใช้ร่างกายเข้าขวางทางธนูช่วยชีวิตเขา 

พร้อมกับบีบคั้นให้อีกฝ่ายแต่งนางเป็นภรรยาอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง 

ความสุขที่เกิดขึ้นกับนางเพียงคนเดียว หากแต่อีกคนกลับต้องทนฝืน 

ในช่วงเวลาที่สำนึกได้ทุกอย่างก็สายเกินกว่าจะแก้ไข 

เพราะตั้งแต่นางแต่งเข้ามา เขาทั้งเย็นชา และไม่เหลียวแลนางสักนิด 

ชีวิตในเรือนหลังที่แสนยากลำบาก แม่สามีที่จงเกลียดชิงชังนาง 

แม้ว่าผู้เป็นย่าของสามีจะมีเมตตากับนางเพียงใดก็ตาม 

ในยามคับขันที่เมืองหลวงวุ่นวาย คนร้ายก่อกบฏ  

นางที่ท้องโตใกล้คลอด ยังเฝ้าคิดเข้าข้างตนเองว่าเขาจะกลับมาช่วยนางในที่สุด 

หากแต่รอแล้วรอเล่า เขาก็ยังไม่มาเสียที... 

สุดท้ายจึงได้รู้ว่าชายหนุ่มฝ่าเข้าวงล้อมของศัตรูเพื่อช่วยเหลือสตรีอันเป็นที่รักของเขา 

ทั้งยังหลงลืมนางที่ไร้ความสำคัญและลูกในครรภ์ไว้ยังเรือนหลังท้ายจวน 

ร่างกายของนางทั้งบอบช้ำ พร้อมกับหัวใจที่แตกสลาย  

หากว่าสามารถย้อนกลับไปในวันวาน 

นางจะขอหลีกหนีเขาให้ไกลห่าง จะไม่ขอร่วมทางชีวิตกับบุรุษใจร้ายผู้นี้อีก 

พอลืมตาตื่นขึ้นมาทั้งความเจ็บปวดหรือก็ยังมิจางหาย.... 

คำชี้แจง 

นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นจากจิตตนาการส่วนตัวของนักเขียน ไม่อ้างอิงประวัติศาสตร์จีนในยุคใดๆ 

อาจมีความไม่สมเหตุสมผลบ้าง ในบางช่วงบางตอน และยังไม่ผ่านการเกลาสำนวนอย่างเป็นทางการ 

หากผู้อ่านพบความผิดพลาดในจุดใด สามารถแจ้งนักเขียนได้ในคอมเม้น อย่างสุภาพ 

ฝากกดติดตามไรท์ด้วยนะเจ้าคะ