8
ตอน
496
เข้าชม
1
ถูกใจ
0
ความคิดเห็น
5
เพิ่มลงคลัง
"เราหนีไปด้วยกันมั้ยมีน" รามิลนั่งกอดมีนาไว้ที่อ้อมอก
"พี่ไปทำหน้าที่ของพี่เถอะนะ" มีนาน้ำตาอาบแก้ม
"แต่หน้าที่ของกูมันจะไม่มีมึง" อ้อมของรามิลรัดแน่นจนมีนาหายใจแทบไม่ออก
#กว่าจะได้รักกัน
“เดี๋ยวก่อน รอกูด้วย”
“พี่ กูเป็นพี่มึง” รามิลที่เห็นว่าตนแก่กว่า แต่มีนนายังเรียกมึงกูอยู่เลยติเตือนเล็กน้อย
ให้ใช้สรรพนามใหม่แทน มีนาชั่งใจเล็กน้อยว่าจะเรียกดีมั้ย แต่เขาไม่อยากจะอยู่ที่นี่นานกว่านี้
“พี่มิล ผมเดินไม่ได้ ขามันไม่ยอมไป” มีนนาเอ่ยเสียงแผ่วเบา เขาอายที่จะบอกคนตรงหน้า
“ฮึ”
“พี่มึงจะช่วยกูมั้ย” มีนาฉุนเฉี่ยวเมื่อได้ยินเสียงคนเป็นพี่หัวเราะเยาะใส่เขา
“พูดดี ๆ แล้วจะช่วย”
“พี่มิลช่วยผมหน่อยครับ”
รีวิว (0)
เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว
Guest
