นิยายใหม่
ใ ต้ ร่ ม ใ บ งิ้ ว
โมริน
คำโปรย...
“นับจากนี้ไปพี่คือผู้ปกครองของคุณกิ่ง จะเต็มใจยอมรับหรือไม่พี่ก็จะคิดเสียว่า
มันเป็นปัญหาของคุณกิ่งไม่ใช่ของพี่”
สองแขน ‘เขา’ กางปีกปกป้องภัยให้ด้วยความเต็มใจ
แม้ว่า ‘เธอ’ คือเปลวเพลิงร้อนที่ไม่อาจอยู่ใกล้
ตัวอย่าง...
“เครื่องแลนดิ้งตั้งแต่บ่ายสอง ทำไมคุณกิ่งถึงไม่ไปที่วัด แต่กลับเอาเวลาไปเมาอยู่แบบนี้” อัครพันธ์ต่อว่าและพยายามใจเย็นมองคนที่จ้องหน้าเขาอย่างอวดกล้าไม่ละสายตา
“คุณอ้ายมายุ่งอะไรด้วย เพราะถึงยังไงคนที่นอนอยู่ในช่องแคบ ๆ รอวันเผานั่นไม่ใช่แม่คุณนี่!”
เกวลินแทบสิ้นสติหลังจากที่อัครพันธ์ส่งข่าวไปบอกเธอว่าคุณพ่อและคุณแม่ประสบอุบัติเหตุ
เหตุการณ์ครั้งนี้มีคนโชคร้ายอยู่คนหนึ่งที่ไม่ได้ใช้ชีวิตและมีลมหายใจต่อ... รอดูความสำเร็จของสาวน้อยที่เลี้ยงดูฟูมฟักให้เติบโตมาในครอบครัวแสนอบอุ่น เป็นที่รักของคนในบ้าน ซึ่งเธอคนนี้ก็กำลังยืนเถียงขึ้นเสียงใส่เขาอย่างใจกล้า ไม่มีสักนิดจะเกรงใจคนที่เกิดก่อนตั้งสิบเจ็ดปี
เกวลินมีใบหน้างามกับเสน่ห์เย้ายวน ทว่าแววตาดุดันของเธอกลับปรากฏความยุ่งยากใจออกมาจนเขาแทบตั้งรับไม่ทัน
“ถึงไม่ใช่แต่พี่ก็เคารพท่านเหมือนแม่คนหนึ่งเหมือนกัน”
เกวลินกอดอกเดินมาจ้องตาอัครพันธ์ที่กำลังเดือดดาลและมองเธออย่างคาดโทษ
“ท่านสั่งก่อนสิ้นใจว่าคุณกิ่งจะต้องอยู่ในความดูแลของพี่อย่างไม่มีเงื่อนไข จะทำอะไร จะไปไหนถ้ารายงานพี่ได้คุณกิ่งจะต้องทำ”
เป็นเพราะตัวเองต่ำต้อยกว่าเธอ ทำให้ไม่อาจเทียบเทียมความสูงส่งนั่นได้ เอาแต่เรียกคุณกิ่งอย่างนั้น คุณกิ่งอย่างนี้แต่ไหนแต่ไรตั้งแต่เขาก้าวเท้าเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ และที่เป็นอย่างนั้นเพราะอัครพันธ์คือคนที่พ่อแม่ของเกวลินรับอุปการะเลี้ยงดูจนเติบใหญ่ แต่ก็ทำงานส่งเสียตัวเองเรียนแม้บิดาของเธอจะให้ใช้สอยทุกเดือนเขาก็เก็บออมเอาไว้ จนถึงตอนนี้มีหน้าที่การงานที่มั่นคงเป็นอาจารย์สอนหนังสือที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งของรัฐอย่างภาคภูมิใจ
“แล้วทำไมวันนี้คุณกิ่งถึงดื้อและไม่ยอมรับสายพี่”
“กิ่งไม่อยากรับ ไม่อยากคุย แค่นั้นคุณอ้ายก็ยังไม่เข้าใจเหรอคะ”
เธอสวนกลับทันควันทำเอากรามที่ถูกกัดจนแน่นของเขานูนขึ้นมาอีก
อัครพันธ์สาวเท้าเข้าไปหยุดต่อหน้า จ้องมองนัยน์ตาคู่นั้นนิ่งนานจนมั่นใจว่าคนอวดดีเก็บอาการกลัวเอาไว้ไม่อยู่
“งั้นก็จำใส่ใจเอาไว้ ว่านับจากนี้ไปพี่คือผู้ปกครองของคุณกิ่ง จะเต็มใจยอมรับหรือไม่ พี่ก็จะคิดเสียว่ามันเป็นปัญหาของคุณกิ่ง ไม่ใช่ของพี่”
“กิ่งจะสร้างปัญหาให้คุณอ้ายทนไม่ไหวแล้วอกแตกตายไปเลยดีไหมคะ”
เขารู้ว่าเธอยังอยู่ในอารมณ์เสียใจ ดวงตาช้ำแดงก่ำไม่ใช่ได้มาจากน้ำเมาที่ซัดเข้าปากด้วยความสนุกสนานหรืออยากกิน หากแต่เธอเพิ่งผ่านการร้องไห้มาอย่างหนักหน่วงหลังจากทราบข่าวร้ายและต้องเสียคนที่รักไปตลอดกาล แต่เขามั่นใจว่าน้ำเมามันช่วยบรรเทาความเสียใจไม่ได้อยู่ดี
“พี่จะไม่ถือสาเด็กอายุยี่สิบก็แล้วกัน”
“กิ่งไม่ใช่เด็ก”
“งั้นคุณกิ่งก็ช่วยทำตัวให้เหมือนผู้ใหญ่สักทีจะได้ไหม และพรุ่งนี้สวดอภิธรรมคืนสุดท้ายพี่จะต้องเห็นคุณกิ่งที่วัด ถ้าไม่ไปรับรองเลยว่าเราจะได้เห็นดีกัน”
“คุณอ้ายไม่ใช่พ่อ อย่ามาสอนกิ่ง”
“พี่ไม่ได้สอน แต่พี่กำลังสั่งคุณกิ่งอย่างเด็ดขาดอยู่!”
หัวใจเธอดิ่งวูบกะทันหันทันทีที่เห็นแววตาของเขาเปลี่ยนไป ไม่ได้มองด้วยความรักใคร่เอ็นดูท่วมท้นเหมือนเช่นแต่ก่อน
สวัสดีค่านักอ่านทุกท่าน
แวะมาเอาฤกษ์เอาชัย เสิร์ฟนิยายใหม่ ‘ใต้ร่มใบงิ้ว’ ดราม่าสุดร้อนแรงและเรื่องแรกของปีนี้ค่ะ ท่านใดรอนิยายขม ๆ หน่วง เจ็บจี๊ดถึงทรวง วันนี้โมรินมาแล้วน้า
ฝากกดติดตาม กดหัวใจ กดเข้าชั้นเป็นกำลังใจให้โมด้วยน้า
‘ใต้ร่มใบงิ้ว’ เป็น 1 ในซีรีส์พิษรัก อ่านแยกได้ค่ะ เนื้อหา/ตัวละครไม่เกี่ยวเนื่องกัน
หน้ากากดอกงิ้ว โดย เจียมใจ
เล่ห์หนามงิ้ว โดย มณชยาภา
เริงรานงิ้ว โดย เอลยา
ใต้ร่มใบงิ้ว โดย โมริน
Guest
