Fic khr 1827
บอกรักครั้งแรกของฮิบาริ
( nc )
ขอชี้แจง
Fic
เรื่องนี้ ป็น
fic y
มี
nc
เป็นส่วนประกอบ
+18
อาจจะซ้ำเรื่องอื่นบ้างก็ขออะภัยด้วย
ตัวละครในเรื่อง
ซาวาดะ สึนะโยชิ
ฮิบาริ เคียวยะ
ขอให้อ่านอย่างมีความสุขนะครับ
……………………………………………………………………….
ณ โรงเรียน นามิโมริ ตอนประมาณ
19:04
น
.
สึนะได้ลืมการบ้านวิชา คณิตศาสตร์ ไว้ในห้องเรียนของตน สึนะจรึงกลับมาเอาการบ้านที่โรงเรียนอีกครั้ง
“
ที่โรงเรียนเนี้ยทำไม ถึงมีแสงไฟในห้องของคุณฮิบาริ ในเวลานี้หละ
’’
ด้วยความสงสัยของสึนะ สึนะจรึงเดินไปหน้าห้อง กรรมการคุมกฎ และเมื่อสึนะเดินไปหน้าห้อง และได้เปิดประตูเพียงหน่อยนิดดู สึนะก็เห็นฮิบารินั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้องคนเดียว
“
นั้นมันคุณฮิบารินี้นา ทำไมถึงมานั่งอ่านหนังสืออยู่คนเดียวหละ ถ้าคุณฮิบาริเห็นเราหละก้ โดนขย่ำและแน่
’’
ด้วยความที่สึนะกลัวฮิบาริขย่ำมาก สึนะจรึงตัดสินใจเก้าเท้าถอยไปข้างหลัง แต่ทะว่า เสียงกระดาษที่ถูกปั้นเป็นก้อนไว้หน้าห้องของฮิบาริ ทำให้ฮิบาริรู้สึกว่ามีคนอยู่หน้าประตู
“
นั้นใครหนะ บอกมาซะดีๆ ไม่งั้น โดนขย่ำแน่
’’
สึนะพูดในใจ
“
ซวยแล้วไง
…
โดนขย่ำแน่เลยเรา
’’
สึนะจึงเดินย่องๆหนีไป เพื่อไม่ให้ฮิบาริรู้ แต่ในที่สุด เมื่อฮิบาริไม่ได้คำตอบรับจากคนหน้าประตู ฮิบาริจึงรีบวิ่งออกมา
“
หรือว่าจะเป็นขโมย
ถ้าเป็นขโมยหละก็ ขย่ำแบบไม่ยั่งแล้วกันนะ
’’
เมื่อฮิบาริเปิดประตู ก้เห็นใครบางคนกำลังวิ่งหนี้ ฮิบาริจริงวิ่งอย่างเร็ว และใช้ ท้อนฟาฟาดลงที่ต้นคน อย่างแรง
เมื่อสิ่งที่ฮิบาริคิดไว้ ก็ไม่ใช้อย่างที่เห็น เมื่อเห็นร่างบางนอนสลบอยู่
ฮิบาริจึงอุ่มร่างบางไปไว้ในห้องของตน
.
.
.
.
.
.
.
เมื่อเวลาผ่านไปเกือบชั่วโมง ร่างบางก็เริ่มรู้สึกตัว และเริ่มขยับตัว ร่างสูงที่นั่งอยู่ใกล้ๆ ก็นั่งมองร่างบางที่กำลังจะลุกขึ้นอย่างเอนดู
เมื่อร่างบางลุกขึ้นนั่งร่างสูงจึงถามว่า
“
รู้สึกตัวแล้วหรอ
”
เมื่อร่างบางเห็นร่างสูงนั่งอยู่รางบางก้ตกใจที่เห็นร่างสูงอยู่ตรงหน้า
“
ทำไมคุณฮิบาริ
…..
แล้วเรามาอยู่ตรงนี้ได้ไงเนี้ย
………..
รู้สึกเจ็บที่ต้นคนไงไม่รู้แฮะ
”
“
ออ
…
พอดีว่า
….
ฟานไปทีหนึ่งหนะ คงไม่เป็นไรนะ
”
“
ฮ่า
….
เราโดนคุณฮิบาริขย่ำหรอเนี้ย
” “
แล้วนายมาทำอะไรที่นี้มิทราบ
” “
ออ พอดีว่าลืมการบ้านนะครับ
….
เลยกับมาเอาเฉยนะครับ
”
ทำไมไม่ถึง
nc
ซะทีเนี้ย
“
คุณฮิบาริครับ เออ ตอนนี้กี่ทุ่มแล้วครับ
” “
สองทุ่มห้าสิบเอ็ดนาที
”
ทูน่างีบไปนานนะเนี้ย โอ้ย
nc
จงมา เมื่อร่างบางได้ยินดังนั้นจึงรีบลุกกับบ้านทันที
“
โอ้ย
…
ยังเจ็บอยู่เลย
…” “
อย่าฝืนดีกว่านะเดียวตายเอา
” “
ห้า
……
แซ่งเราหรอเนี้ย
”
แต่ยังไงสึนะก็ยังจะลุกขึ้นยืนอีกครั้ง
“
โอ้ย
….”
ในที่สุดร่างบางก็ร่มลงใส่ร่างสูงด้วยความที่ร่างบางพึ่งฟื่นจากการสลบ
“
ชิ
….
เป็นไรหรือเปล่า
”
ร่างสูงถามร่างบางด้วยความเอ็นดู
“
ไม่เป็นไรครับ
”
ร่างบางตอบ
เมื่อร่างสูงเห็นอย่างนั้นจึงพยุงร่างบาง ให้ไปนั่งที่เตียงนอนของร่างสูง
(
ขออธิบาย
…
เออ พอดีบางสูงไปยึดเตียงที่ห้องพยาบาลนะ
)
หลังจากนั้นร่างสูงที่กำลังอุ่มร่างบางมานอนที่เตียงร่างสูง เหผอพูดออกไปว่า
“
นอนแบบนี้ก็น่ารักนะเนี้ย
”
บางสูงที่กำลังจะวางร่างบางลงบนเตียง
บางสูงกับเสียหลักการทรงตัวทำให้บางสูงล่มลงใส่ร่างบางและล่มลงใส่เตียง ทั้งงที่อุ่มร่างบางอยู่ในมือของตน
ร่างบางจึงได้สติเพราะร่างบางกระแทกใส่เตียงอย่างแรง
ร่างสูงจึงพูดออกมาว่า
“
ทีที่ทำให้ตื่น
…..
ไหนๆก้ตื่นแล้วไหวไหม
”
อะไรไหวหรอท่านฮิบาริ
“
ไหว
..
คะ
….
ครับ
”
อ้า
……….
พูดกันเรื่องอะไรหรอ คนเขียน
….
ฟินตาม
…..
“
งั้นก้ดีแล้วหละ จะได้รีบไป
”
“
ครับ
”
อะไรเนี้ยไม่มี
nc
หรอ
“
เดียว
….
ฉันลืมไปว่า นายติดนี้บุญคุณชั่นนะ
”
ร่างบางพูดในใจ
“
นี้บุญคุณงั้นหรอทั้งๆที่ขย่ำคนอื่นแล้วยังมีน่ามาทวงบุญคุณอีกหรอเนี้ย
” “
แล้วจะให้ตอบแทนยังไงหรอครับ
”
ร่างบางถามด้วยความสงสัย
“
มานี้สิ
…
มาใกล้ๆ
”
“
คะ
…
ครับ
…
มีอะไรหรอครับคุณฮิบาริ
”
เมื่อร่างบางเดินมาใกล้ ร่างสูงจึงจับตัวของร่างบางเวี่ยง
ใส่เตียง
“
คุณฮิบาริจะทำอะไรผมหรอครับ
”
แกนี้ห่วยสมคำร่ำรือจริงๆนะ
…
ไอ้ทูน่า
…
“
ก็ทำแบบคนเค้ารักกันไง
”
“
ห้า
….”
พูดจบร่างสูงก้กดมือร่างบาง เพื่อไม่ให้ร่างบางขยับไปได้
“
คุณฮินาริ ปล่อยผมไปเถอะครับ
”
“
ทำไมละ
…
หรือว่านายรังเกียจฉัน
”
“
เปล่านะครับ
….
ผมไม่ได้รังเกียจคุณฮิบาริเลยนะครับ
”
“
งั้นหรอ
….
แค่ตอบแทนฉันนิดเดียวเอง
…
จะได้หรือเปล่าละ
”
“
เออ
….
แต่ยังไงก้เถอนะครับ เออ
…
เราไม่ได้เป็นแฟนกันซะหน่อยนะครับ
”
“
งั้น
….
นายก้มาเป็นแฟนฉันสิ
”
“
อะ
…..
เอะ
”
เมื่อร่างสูงกล่าวจบ
ร่างสูงก็มอบจูบให้กับแฟนของตนที่พึ่งคบกันเมื่อกี่ให้
,,
และและร่างสูงก็ถอนจูบ
“
แล้วพูดว่าฉัน
….
ชะ
…
ชอบนายนะ
”
“
เออ
….
คือว่า
….
ผะ
…
ครับ
…..
นะ
…
ก้ชอบคุณฮินารินะครับ
….
แต่
…
เออ
…”
“
นายคงรังเกียจฉันสินะ
…”
“
ปะ
..
เปล่านะครับผมไม่ได้รังเกียจคุณฮิบาริหรอ
…
แต่
..
ผมแค่
..
เออ
”
“
แล้วนายมีอะไร ที่ไม่อยากคบกับฉันละ
”
“
เปล่าหรอครับผมแค่เขินนิดหน่อย ที่จะได้เป็นแฟนคุณฮิบาริ
”
“
งั้น
….
ฉันจะเพิ่มความมั่นใจให้นายเอง
”
“
เออ
…
คุณฮิบาริจะทะอะไรผมอะครับ
”
“
ก็เพิ่มความมั่นใจยังไงละ
”
ฟินอะ
…….
จะทำอะไรกันเนี้ย
….
รู้อยู่แก่ใจอะนะ
“
คะ
…
คุณฮิบาริ
…
อะ
…
อา
…
อา
”
ร่างสูงเริ่มไร้ไปตามซอกคอของร่างบางอย่างมีความสุข
และส่วนร่างบางก้กำลังเก็บเสียงอันหวานที่มีความสุขอยู่ในลอคอของร่างบาง
ในที่สุดร่างบางก้ทนเสียงที่อยู่ในลำคอไม่ได้ร่างบางจึงเหผอ
หลุดเสียงคางออกมาอย่างมีความความสุข ที่กำลังโดนร่างสูงโลมเลียที่คอของร่างบาง
“
ฉันรกนายนะสึนะ
………..
แล้วนายละรักฉันหรือเปล่า
”
“
เออ
….
คือ
…
ผะ
…
ผมก็ชอบคุณฮิบารินะครับ
…”
เมื่อร่างสูงได้ยินคำพูดที่บอกว่าชอบเท่านั้นเอง ร่างสูงจึง
ได้พูดออกไปว่า
“
ฉันจะหันมาชอบนายก้ได้นะ สึนะโยชิ
”
เมื่อร่างสูงพูดจบก้ได้มอบจูบให้ร่างบางอีกครั้ง
และได้เริ่มโลมเลียลงมาเรื่อยๆจนถึงจุดอ่อนไหวของร่างบาง
“
ฉันรักนายนะ ซาวาดะ
”
“
แต่
…
คือ ผมต้องกับแล้วละครับคุณ ฮิบาริ
”
“
วันนี้อยู่กับฉันที่นี้นะ
”
……………………………………………………….
เออ
…
เอาเป็นว่าคาวหน้าเดียวแต่งให้อ่านใหม่นะ
เดียวแต่งต่อนะ
สนุกไม่สนุกยังไง คอมเม้นด้านล่างเลยนะ แต่อย่าเม้นแรงนะ เดี๋ยวร้องไห้
17/11/2562 เราเขียนต่อไม่เป็นแล้วอ่ะ5555 ขอกลับไปซึมซับเนื้อเรื่องแปป เพราะมันนานเกิน
Guest
