เมียบำเรอในหัวใจ

เขาตั้งใจแก้แค้นว่าจันทร์  

ตะวันฉายทำได้ตามตั้งใจ  

แต่...เขากลับรู้สึกว่า ไม่ได้กำชัยชนะตามต้องการ 

เพราะเขาพ่ายแพ้ต่อว่าจันทร์ และลูกสาวแสนน่ารักของหล่อน  

แพ้ราบคาบ ไม่มีชิ้นดี 

................... 

“ผู้หญิงแพศยา...เพล้ง”  

         เจ้าของเสียงปาแก้วไวน์ในมือ กระทบกับฝาผนังห้องเต็มแรง ตามอารมณ์คุกรุ่นในหัวใจ กำปั้นทุบลงบนมินิบาร์หลายครั้ง ใบหน้าแดงก่ำจากพิษรักฝังอุรา 

         สี่ปีแล้ว สี่ปีที่ตะวันฉายไม่เคยลืมว่าจันทร์ สตรีคนแรกที่เขารักหมดใจ รักแบบไม่เผื่อความเจ็บปวด เสียใจหรือผิดหวัง เพราะคิดว่า หล่อนไม่มีวันทรยศตน  

         ผิดคาด... 

         ว่าจันทร์มีชายอื่น หล่อนตีปีกจากไป ใช้ชีวิตคู่กับชายคนนั้น มิเพียงแค่นั้น ยังมีโซ่ทองคล้องใจ เป็นเด็กหญิงวัยสามปีกว่า ว่าจันทร์มีความสุข ในขณะที่ตะวันฉายทุกข์ทรมานใจ ผ่านมาหลายปี ความรู้สึกนี้เหมือนเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน ใหม่สดยกไปจากจิตใจไม่ได้ และไม่มีวันบรรเทา หากไม่ได้ชำระแค้นหญิงชั่ว ชายเลวให้สาสมใจ  

         ใครทำให้ตะวันฉายเจ็บ คนนั้นต้องเจ็บมากกว่าเขาร้อยเท่าพันทวี  

         แก้แค้นสี่ปี ก็ยังมิสาย... 

ตะวันฉาย (ตะวัน) 

ชายหนุ่มเจ้าคิดเจ้าแค้น รักมากแค้นมาก  

แต่พอถึงเวลาที่เขาปรารถนามานานสี่ปี  

ความแค้นกลับแพ้ความรักแบบหมดรูป 

ว่าจันทร์ (ฝ้าย) 

ความเข้าใจผิดของตะวันฉาย นำพาเรื่องร้ายมาสู่หล่อน 

จันทร์ฉาย (ลูกจันทร์) 

สายใยรักแสนน่ารัก ฉลาด ขี้อ้อน  

ใครอยู่ใกล้เป็นต้องหลงรัก แม้กระทั่งตะวันฉาย 

รักและหลงหนูน้อยมาก 

............................. 

ฝากติดตามเรื่อง เมียบำเรอในหัวใจ ด้วยนะคะ