“ย้ำ”
“หา?” ความสุขไม่เข้าใจ ไม่ทันได้พูดอะไรริมฝีปากหนาก็ฉกวูบลงมาแล้วบดขยี้ด้วยความเอาแต่ใจ มือหนาก็จับมือทั้งสองข้างของเธอกดลงบนที่นอนกว้างเหนือศีรษะ ก่อนจะเปลี่ยนมาจับด้วยมือข้างเดียวแล้วใช้มือข้างกระชากเสื้อเชิ้ตที่อยู่บนตัวเธอออก เผยให้เห็นความสวยงามตามธรรมชาติของสตรี มือหยาบกร้านลูบไล้ไปตามสัดส่วนสาว แล้วมาหยุดที่ช่อดอกไม้งามที่ยังไม่หายช้ำจากเกมรักเมื่อคืน จากนั้นก็ชำแรกนิ้วกลางผ่าไปตามรอยแยก บดคลึงเบาๆ แล้วเพิ่มความหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ ความสุขสะท้านเฮือก ได้แต่ครางฮืออยู่ในลำคอเพราะยังถูกจูบไม่หยุด ทั้งยังดิ้นให้หลุดจากการรุกรานนี้ แต่เหมือนเขาไม่ยอมให้เธอหลุดไปง่ายๆ จากนิ้วมือที่แค่บดคลึงเกสรสวยก็เลื่อนเคลื่อนย้ายลงไปต่ำกว่านั้น สัมผัสน้ำหวานที่เอ่อล้นออกมาตามธรรมชาติแล้วผลุบหายเข้าไปในช่องทางอันลี้ลับของอิสตรี ขยับนิ้วร้ายเข้าออกอย่างบ้าคลั่ง
“คราวนี้จะเอาเรื่องผมได้หรือยัง” เขาผละจากริมฝีปากบางออกมาเล็กน้อยแล้วพูดคลอเคลียไม่ห่าง ความสุขตกใจ ไม่คิดว่าเขาจะใช้วิธีนี้กับเธอ
“คุณมันบ้า!” โคตรบ้าเลยว้อยอีตานี่! “อื้อ! เบาๆ ฉันเจ็บ”
“ว่าไง จะเอาเรื่องผมได้หรือยัง” เขายังกระซิบเสียงพร่า นิ้วมือก็รัวไม่หยุดพัก ทั้งวน ทั้งส่าย ทั้งคลึงยอดเกสรไปพร้อมกัน ความสุขแทบสำลักความสุขตายคานิ้วแกร่ง อยากจะดิ้นหนีแต่ไม่มีแรงผลักไส นี่เขาต้องการให้เธอจำนนต่อเขาจริงๆ ใช่ไหม อยากจะบ้าตาย!
“ไม่...อ๊ะ! โอ๊ย! เบา! พอก่อน ยอมแล้ว เอาเรื่องก็ได้อีตาบ้า!”
*/*/*/*
รุ่นลูกของนับเดือนกับรัสเซลมาล่ะจ้า
เปิดตัวด้วยพี่ใหญ่ของบ้านที่เหล่าน้องๆ ต่างให้คำนิยามว่า มนุษย์นั้นยากแท้หยั่งถึง
อ้วนพีขอฝากเรื่องสั้นเรื่องนี้ไว้ด้วยนะคะ >_<
Guest
