ผมชื่อ ‘ทอย’ เป็นผู้ชายที่จัดว่าหน้า ‘ตาดี’ และ ‘มีเงิน’
แต่จับผลัดจับผลูต้องมาเป็นพนักงานต๊อกต๋อยในร้านกาแฟของ ‘พี่ดิน’
ร้านกาแฟเล็กๆ ที่ผมบังเอิญวิ่งผ่านในคืนอัปยศเพราะถูกพ่อตัดหางปล่อยวัด
ผม (เกือบ) ถูกพวกการ์ดของคลับที่ผมไปนั่งดื่มแล้วไม่มีปัญญาจ่ายรุมกระทืบอยู่ที่หน้าร้านกาแฟของเขา
แต่อย่าคิดว่าเขาจะยื่นมือเข้ามาช่วยผมจนผมประทับใจล่ะ เพราะความจริงก็คือ…
“พามันไปฆ่าที่อื่น”
“ไอ้พี่!!!”
ส่วนครั้งที่สองที่เราโคจรมาพบกันน่ะเหรอ สาเหตุก็เพราะ...ผมขโมยกระเป๋าตังค์พี่เขามา
“ช่วยมึงแล้วกูได้อะไร เสียเวลา”
“พี่อยากได้พนักงานไม่ใช่เหรอ ถ้าพี่ช่วยผม เดี๋ยวผมช่วยพี่กลับ แลกกัน”
“กูไม่เอาโจรมาเป็นพนักงาน”
เหอะ! ไหนล่ะความประทับใจ ไหนล่ะเฟิร์สอิมเพรสชั่น ไม่มี๊ไม่มี~~ เรื่องแบบนี้มันต้องปล่อยให้แมนๆ คุยกัน!!!