ฝากเรื่อง +รัดเธอ+ ด้วยนะคะ
เรื่องนี้เป็นแนวเด็กในบ้านที่คุณเขาไม่รัก
หากชอบแนวนี้กดหัวใจ + เพิ่มเข้าชั้นไว้หน่อยน้า
ตอนนี้ต้นฉบับเขียนจบแล้ว จะออก Ebook ภายในวันสองวันนี้ค่า
เป็นเรื่องขนาดกลาง 40,000 คำ++
อ่านง่ายไม่ซับซ้อนไม่ปวดสมองแน่นอนจ้า
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านจ้า เลิฟยูว
โหลดได้แล้วที่เมพค่ะ
ทั้งที่เมื่อก่อนนี้เธอกับเขาต้องเจอหน้ากันทุกวัน ด้วยเขาเองนี่แหละที่หลอกล่อให้เธอตกหลุมพราง ใช้ความเป็นผู้มีพระคุณออกปากให้มาอยู่ด้วยกัน โดยอ้างว่าเขาต้องการคนมาทำความสะอาดคอนโดในเมืองที่เขาพักประจำ ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยเธอ เดือนนาราจึงต้องมาอยู่ที่นี่ตลอดช่วงที่เธอเรียนมหาลัย ที่ผ่านมาเธอไม่ได้ทำแค่หน้าที่แม่บ้านแต่เธอเป็นเมียของเขาด้วย
เมียที่เขาไม่ได้ใส่ใจดูแล
เมียที่เขามองว่าเป็นของตาย ไม่มีที่ไป
คิดว่าอย่างไรเธอก็ไม่ทิ้งเขาไปไหน หนึ่งเพราะเธอไม่มีที่ไป ไม่มีญาติที่ไหนอีกนอกจากป้านงค์เยาว์ที่เธอนับถือเหมือนญาติผู้ใหญ่ ซึ่งเป็นแม่บ้านเก่าแก่ของเขาเอง สองคือเธอรักเขา เธอเป็นคนสารภาพเองตอนที่เรานอนกอดกัดบนเตียง เป็นเธอที่เอ่ยขึ้นมาก่อน ตอนที่เขาถามว่าอยากได้อะไรเป็นของขวัญวันเกิด
“ขอได้ทุกอย่างเลยเหรอคะ?”
“ได้ทุกอย่างที่เป็นไปได้ ถ้าไม่แปลกพิศดารจนเกินไป ฉันคิดว่าน่าจะมีปัญญาหามาให้เธอ”
“คุณไม่ต้องไปหาที่ไหนหรอกค่ะ ที่จริงเป็นของที่คุณมีมันอยู่แล้วตอนนี้ แค่ว่าคุณจะยอมให้ดรีมหรือเปล่า”
“มันคืออะไร? บอกมาเลยเถอะ เธอก็รู้ว่าฉันไม่ชอบเล่นเกมยี่สิบคำถาม”
“อันนี้ไงคะ หัวใจดวงโต ๆ ของคุณ ให้ดรีมได้ไหม?”
“ว่าไงนะ?”
“ดรีมรักคุณ อยากได้ความรักจากคุณ เราอยู่ด้วยกันมานานแล้วนะคะ คุณรักดรีมบ้างหรือยัง?”
ตอนนั้นที่เธอถาม เขาไม่ได้ตอบ เธอเองก็ไม่ได้เซ้าซี้ เพียงแต่มองเขาตาละห้อย แล้วก้มหน้าลงกอดซุกอกเขาแล้วแสร้งหลับตา
ที่จริงเขาก็รู้สึกแย่นะ ใจสั่นแปลก ๆ ที่ไม่ได้บอกเธอไปให้ชัดเจน ว่าระหว่างเรามันจะไปไกลได้แค่ไหน ตอนนั้นเขายังไม่แน่ใจ เลยไม่ได้ให้คำตอบเธอ
แต่ตอนนี้ เขาแน่ใจแล้วว่าหัวใจดวงนี้ก็มีเธอเหมือนกัน แต่เธอดันไม่ต้องการฟังมันอีกแล้ว ถึงทิ้งเขามาอยู่ไกลถึงที่นี่
เอาเถอะ ใครว่าเขาจะยอมแพ้ง่าย ๆ เขาจะต้องเอาเธอกลับมาเป็นของเขาให้ได้ คอยดูก็แล้วกัน
Guest
