/พันธะรัก หมาป่าทมิฬ/
“มีอีกเรื่องที่ฉันต้องบอกนาย” รูดอล์ฟที่กำลังเตรียมยาให้เพื่อนหันมามองพร้อมกับเลิกคิ้วข้างหนึ่งเป็นเชิงถาม โรเวลสูดผ่อนลมหายใจช้าๆ “ไม่รู้ว่าฉันคิดไปเองหรือเปล่าที่อาการเจ็บที่หัวใจ มันจะหายไปทุกครั้งที่ฉันเห็นรอยยิ้มของผู้หญิงคนนี้” ลูปัสนำรูปถ่ายของพริมโรสมาให้คุณหมอหนุ่ม รูดอล์ฟอ้าปากค้างเล็กๆ ทั้งสายตาที่มองเพื่อนก็แทบไม่อยากเชื่อว่าคำพูดที่ไม่มีงานวิจัยใดมาสนับสนุนจะออกมาจากปากผู้ชายคนนี้
“นี่คือคุณพริมโรส เป็นเพื่อนสนิทของคุณเลน่าครับ” ลูปัสอธิบาย ขณะรูดอล์ฟมองรูปที่อยู่หน้าจอแท็บแลต เขาไม่แปลกใจเลยที่ไอ้เพื่อนบ้าหน้าตายมันจะรู้สึกแบบนั้น
“นี่นายตกหลุมรักสาวแบบไม่รู้ตัวอยู่หรือเปล่าวะ” ดวงตาสองสีตวัดความเย็นสาดใส่คนพูดทันที รูดอล์ฟลอบกลืนน้ำลาย แต่จากการพูดออกเมื่อกี้มันส่อมาทางนี้ชัดๆ!!
*/*/*/*
ฝากนิยายเรื่องใหม่ไว้ในอ้อมกอดพ่อแม่พี่น้องนักอ่านที่น่ารักทุกท่านด้วยนะค้า ^^