ขอแค่รักกันสักนิด

“พี่ไม่ได้รักนิด พี่รักผู้หญิงคนอื่น พี่ต้องการหย่านิด พี่ต้องการเริ่มต้นใหม่กับเขา!” 

ยังไม่ทันที่ริสาจะพูดจบประโยค ยังไม่ทันที่เธอจะบอกสามีเรื่องลูกในท้อง กรณ์ก็สวนขึ้นมาก่อนว่าเขาต้องการหย่าเพื่อไปเริ่มต้นใหม่กับผู้หญิงอีกคน โดยไม่สนใจว่าคนตรงหน้าจะรู้สึกเช่นไร  

ที่แท้ก็เป็นแบบนี้เองสินะ.. 

ยิ่งกว่าถูกหอกหลาวพุ่งปักกลางหัวใจ เธอเจ็บจนแทบหยัดยืนไม่ไหว พูดอะไรไม่ออกเมื่อเขาตะคอกใส่หน้าว่าทำไมถึงต้องการหย่า ทำได้เพียงยืนนิ่งปล่อยให้น้ำตาไหลออกมา ไร้เรี่ยวแรงที่จะเอื้อนเอ่ยถ้อยคำใดๆ ออกไป  

“ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมานะนิด นิดเป็นเมียที่ดี เป็นผู้หญิงที่น่ารัก แต่พี่ไม่ได้รักนิด พี่มองนิดเหมือนน้องสาวคนหนึ่งเท่านั้น” 

รอยยิ้มหยันปรากฏบนใบหน้าที่ถูกอาบไว้ด้วยหยาดน้ำตา ริสาเงยหน้าขึ้นสบตากับสามีที่พึ่งพูดออกมาเต็มปากว่ารักผู้หญิงคนอื่นและต้องการหย่ากับเธอเพื่อไปเริ่มต้นใหม่ เธอตัดสินใจเก็บงำเรื่องลูกในท้องเอาไว้ไม่ได้บอกออกไปให้กรณ์ได้รับรู้ รอเรื่องหย่าเรียบร้อยเมื่อไหร่ เธอจะหาจังหวะดีๆ บอกกับชายหนุ่ม เขาเป็นพ่อ เขาควรได้รู้ว่าตัวเองมีลูก ส่วนจะช่วยเลี้ยงดูหรือไม่ อันนั้นก็แล้วแต่จะกรุณา เพราะตอนนี้เธอไม่อยากคาดหวังอะไรจากผู้ชายตรงหน้าอีกแล้ว 

“แต่นิดไม่เคยมองพี่กรณ์เป็นพี่ชาย นิดมองพี่เป็นสามี นิดรักพี่กรณ์แบบที่ผู้หญิงคนหนึ่งรักผู้ชาย แต่ถ้าพี่กรณ์ไม่รักนิดก็ไม่เป็นไรค่ะ นิดจะหย่าให้” ที่ยังไม่บอกกรณ์เรื่องลูกเพราะเธอไม่อยากให้เขาลังเลกับเรื่องที่ตัดสินใจไปแล้ว หัวใจกรณ์ไม่ได้อยู่ที่เธอ หากสุดท้ายเขาไม่หย่าเพราะไม่อยากให้ลูกที่เกิดมามีปัญหา เธอก็คงอยู่แบบหวานอมขมกลืน รู้อยู่เต็มอกว่าผัวมีผู้หญิงอีกคน ส่วนเขาก็คงกลับบ้านมาทำหน้าที่พ่อและสามีด้วยความไม่เต็มใจ เธอไม่อยากให้ลูกโตมาแล้วเห็นพ่อแม่เฉยชาใส่กัน ไม่อยากให้ลูกต้องรับรู้ทีหลังว่าพ่อมีผู้หญิงคนอื่นนอกจากแม่  

แม้ไม่ใช่ผู้หญิงที่เก่ง แต่เธอจะเป็นแม่ที่แกร่งเพื่อลูกให้ได้ 

+++++ 

** เรื่องนี้พระเอกเฬว เฬวแบบน่าดักตบแล้วกระทืบซ้ำ 555+ 

(ดราม่าประมาณหนึ่ง ^^) 

ติดตามข่าวสารและพูดคุยกับนักเขียนได้ที่.. 

Facebook : Mon chan 

Fanpage : Monchan มนต์จันทร์