หวนรัก ท่านประธาน(ร้าย) รีไรท์

เพราะการเลิกลากันในอดีต ต่างก็สร้างบาดแผลในใจให้แก่กันและกัน

เธอกำลังบอกบางอย่างกับเขา แต่เขาก็เลือกที่จะตัดสัมพันธ์ ทำให้เธอต้องหอบเอาดวงใจที่บอบช้ำไปรักษาไกลถึงต่างแดนพร้อมกับชีวิตน้อย ๆ

ส่วนเขา หลังเธอจากไป เขาทุ่มชีวิตให้กับการเรียนและงาน เพื่อทวงคืนทุกอย่างกลับคืนมา โดยไม่คิดจะสนใจความรักอีก

ก่อนที่เธอและเขาจะกลับมาเจอกันอีกครั้ง ในฐานะเจ้านายและลูกน้อง พร้อมกับความลับบางอย่างที่เธอพยายามปกปิด ความลับจะถูกเปิดเผยหรือไม่ ความรักของเขาและเธอจะหวนคืน หรือจะเป็นอย่างไร โปรดติดตาม...

ฟาง ชาลิสา

เธอ ที่เคยให้สัญญาว่าจะร่วมทุกข์ร่วมสุขไปด้วยกันกับเขา ร่วมสร้างทุกอย่างไปด้วยกัน สุดท้ายเธอเลือกเงิน ไม่เลือกเขาอย่างที่เคยสัญญา

เมื่อเธอกลับเข้ามาในชีวิตเขาอีกครั้ง เขาจะทำให้เธอได้รู้สึกถึงความเจ็บปวดที่เขาได้รับ

"เราเลิกกันเถอะ"

กร ภรัณยู

เขา ผู้ชายที่เธอรักมากสุด เพราะเหตุผลจำเป็นบางอย่างทำให้เธอต้องทิ้งเขาไป

แต่พอเธอเลือกจะกลับไปหาเขา เพื่อบอกความจริงบางอย่าง เขาก็ผลักไสเธอ อย่างใจร้าย

บดทำร้ายหัวใจของเธอซ้ำ ด้วยประโยคอันแสนเจ็บปวด

"ใครมันจะไปบ้าอดทนสร้างทุกอย่างไปกับเธอ ในเมืื่อฉันมีเหยื่อใหม่ที่ดีกว่า เธอรวยกว่า สวยกว่า และที่สำคัญ...เอวาไม่ง่ายเหมือนเธอ"

พระพาย เด็กหญิงตัวน้อยที่เป็นแสงสว่างและกำลังใจ ในการมีชีวิตอยู่ต่อของผู้เป็นแม่ และกาวใจของผู้เป็นพ่อ

"เด็กคนนี้ ลูกคุณสินะ"

"สวัสดีค่ะ"

"กี่ขวบแล้วล่ะ คงจะไม่ได้ใจแตก มีลูกตั้งแต่ยังเรียนอยู่ใช่ไหม หึ" เขาโน้มตัวเข้ามาใกล้ แล้วพูดที่ข้างหูให้ได้ยินกันสองคน

"พระพายอายุกี่ขวบแล้วลูก บอกเจ้านายแม่สิคะ" แต่แทนที่เธอจะตอบ เธอกลับหันไปถามลูกให้ตอบเขาแทน

"พระพายกำลังขึ้นอนุบาลสองค่า" ว่าแล้วก็ชูนิ้วขึ้นสองนิ้วอย่างน่ารัก

"นับ ๆ ดูแล้ว ก็ช่วงที่คุณเรียนต่อ แต่จากอายุก็คงจะไม่ใช่ลูกผม แบบนี้ค่อยเบาใจหน่อย"