24
ตอน
5.27K
เข้าชม
11
ถูกใจ
0
ความคิดเห็น
41
เพิ่มลงคลัง
ต่างคนต่างมองสบตากันนิ่ง อัคนีอดแปลกใจในท่าทีนิ่งเฉยของเธอไม่ได้หรือว่าเธอจะจำเขาไม่ได้จริงๆ หากแต่อีกคนกลับนิ่งไปเพราะไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีเธอก็ไม่เคยอยู่ในสายตาของอัคนีเลย
ปัง!! เสียงปิดประตูห้องดังลั่นตามแรงอารมณ์ของชายหนุ่ม เขาปล่อยแขนหญิงสาวด้วยท่าทีรังเกียจ
“กลับมาทำไม”
“ฉะ...ฉัน”
“ตอบ!”
“คุณแม่บอกว่ามีเรื่องจะคุยด้วย” เธอหลับตาปี๋กลั้นใจตอบ
“เรื่องอะไร?” คิ้วหนาผูกกันเป็นปม พร้อมมองเธออย่างดูแคลนและสายตาเขาที่มองมาไม่อาจรอดพ้นนัยน์ตาหวานปนเศร้าที่แอบมองอยู่
“ไม่รู้เหมือนกันค่ะ” เธอก้มหน้างุดอยากจะหายตัวไปจากสถานการณ์ที่จวนเจียนจะทำให้ขาดใจ
“ไม่รู้!” เขาจ้องเธอตาขุ่นขวาง “คำก็ไม่รู้สองคำก็ไม่รู้”
วรนิษฐ์เลือกที่จะนิ่งเงียบ
“กลับไปซะ!” เขาสั่งเสียงเข้ม
วรนิษฐ์ช้อนตาขึ้นมองเขาก่อนจะหันหลังเดินไปที่ประตูทันที เธอเองก็ไม่อยากจะอยู่ที่นี่แม้สักวินาทีเดียว
รีวิว (0)
เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว
Guest
