เขาคือ'องค์ชายใหญ่'ของราชวงค์'หยวน'แต่กลับมิอาจได้รับตำแหน่ง'ไท่จื่อ'หรือองค์รัชทายาทเพราะมีท่านตาเป็นเพียงนายอำเภอเล็กๆ ผู้หนึ่งเท่านั้น มารดาจึงเป็นได้สูงที่สุดก็แค่'เฉิงกุ้ยเฟย'แล้วยิ่งอีกเจ็ดปีต่อมาฮองเฮาให้กำเนิดองค์ชายเจ็ดออกมา ความหวังของชายหนุ่มที่จะได้ขึ้นเป็นใหญ่ก็เลือนรางห่างไกลออกไปทุกที
แต่เขากลับโชคดีที่'คุณหนูสาม'สกุลอี้นั้นมาพึงใจรักใคร่เขามาตั้งแต่นางเพิ่งเริ่มเข้าสู่วัยสาวฮ่องเต้กับเฉิงกุ้ยเฟยเห็นหนทางดึงฐานอำนาจมาให้กับบุตรชายอันเป็นที่รักยิ่งดังนั้นเมื่อคุณหนูคนเดียวของสกุลอี้ครบวัยสิบห้าปีสมรสพระราชทานอย่างเร่งรัดจึงบังเกิด โดยที่เด็กสาวไม่เคยทราบมาก่อนเลยว่าตนเองเป็นเพียง'หมาก'หนึ่งตัวทางการเมืองให้แก่บุรุษที่นางรักปักใจ
ดังนั้นเมื่อความจริงเปิดเผยดวงใจของ'อี้หลานฮวา'จึงแหลกสลายกับความรักนับจากวัยเด็ก แต่ยังนับว่านางยังโชคดีก่อนจะจากเจ้าคนชั่วไร้หัวใจไป นางได้ตาสว่างหายโง่งมทราบความจริงเขาเสียก่อน จึงเร่งขอให้อีกฝ่ายปลดนางให้สาสมแก่หัวใจเขา ส่วนนางก็จากไปพร้อมสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตของหยวนเยี่ยเจาแล้วหลบลี้หนีไปจนพ้นจากกลการเมือง หลบเร้นไปทำไร่ทำสวนหลานไปอย่างสงบที่บ้านไร่เชิงดอยห่างไกลจากเมืองหลวงหลายพันลี้
...ในเมื่อท่านหมางเมินต่อข้าเช่นนั้นชาตินี้เราก็จงเดินกันคนละเส้นทางเถิดนะหยวนเยี่ยเจา!...