I'm 32 years old .

-ข้อมูลเบื้องต้น-

  I'm 32 years old . 

‘’ นายท่านคะ จะให้ดิฉันทำอย่างไรกับของพวกนี้คะ ‘’

‘’ ทิ้ง ‘’

คิ้วเรียงเข้มสีดำคล้ายเจ้าของขนคิ้วงามตั้งใจปัดมัน แต่ทว่าขนคิ้วงามกลับเป็นของบุรุษร่างสูงโปร่ง หน้าคมยาวละม้ายคล้ายลูกครึ่งตะวันตก สันจมูกโด่งยาวสะท้อนแสงแดดยามเย็นดูงามเหมือนถูกวาดขึ้นโดยพู่กันจีน

‘’ ทิ้งหรอคะ ‘’

สาวใช้ตัวกลม ทำหน้าไม่เข้าใจ กล่องกระดาษใบใหญ่ ข้างในมีแต่ของคุณผู้หญิงคนเก่า

‘’  หรือ เธอ จะเอาไปใช้ก็ตามใจ ‘’

‘’ มะไม่ดีกว่าคะ ‘’

สาวใช้นึกเสียดาย มีแต่ของดีๆแพงๆทั้งนั้น แต่จะให้เอากลับไปใช้ คงขอบายดีกว่าของ ของคุณผู้หญิงนึกแล้วอย่างยุ่งเสียดีกว่า

ผมกลับมาที่เดิม ถ้าเลือกจะปล่อยเธอไปก็ต้องลืมให้หมด ตอนนี้ ความรักก็ไม่ช่วยให้กลับมาเป็นอย่างเดิม ถือซะว่า ... ผมกับเธอทำบุญกันมาแค่นี้

‘’ ถ้าเป็นแบบนี้ตั้งแต่แรก ฉันจะไม่รักใครให้เสียเวลา ‘’

ไม่มีหรอก รักที่ไม่หวังผลตอบแทน .... ผมก็เคยคิดแบบนั้น แต่สุดท้ายแล้วผมก็หวังให้เธอรักตอบเช่นกัน

จางอี้เหอ

เจ้าของบริษัทส่งออกที่ใหญ่ที่สุดของแผ่นดินมังกรบุรษที่สูงโปร่งมีร่างงามคล้ายรูปปั้นเทพจีนในสมัยก่อนมีนิสัยสุขุมและอ่อนโยนแต่ในความอ่อนโยนนั้นกลับมีรสนิยมที่แปลกประหลาดในเวลาว่างที่พอหลงเหลืออยู่น้อยนิดของเขามักจะหาเรื่องบันเทิงใจอยู่เสมอ

ใบบัว ( ผิงผิง ) 

หญิงวัยสามสิบสองทำงานเป็นล่ามอิสระตามล่าหารักแท้มาทั้งชีวิตเฝ้าคอยแต่วันที่จะเสียพรหมจรรย์ให้กับคนที่รัก

ฮันเกิง

เด็กหนุ่มวัยยี่สิบสองปีที่จางอี้เหอเป็นคนอุปการะเอามาเลี้ยงและเป็นคนที่จางอี้เหอไว้ใจมากที่สุด

เหม่ยชิง

สาวน้อยตีนดอยที่จับพลัดจับผลู มาเป็นคุณนายน้อยในคฤหาสน์หลังใหญ่

*** นิยายเรื่องนี้สร้างจากจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้นนะคะ ***

***สถานที่ในเรื่องและตัวละครล้วนแต่เป็นการตั้งสมมติขึ้นมาเองทั้งนั้นคะ ไม่ได้มีอยู่จริง แต่งตามความต้องการตัวเองล้วนๆคะ ถ้ามีข้อผิดพลาดตรงไหนไปขออภัยด้วยนะคะ พิมพ์ตกหล่นไปก็ขอภัยด้วยคะ ***

*** อาจจะดูไม่เข้าที่เข้าทางบ้างนะคะ เพราะพึ่งลงเรื่องนี้เป็นครั้งแรก ยอมรับทุกคำติชมนะคะ ***