รั ก เ กิ น เ บ อ ร์

‘ราฟาเอล’ เจ้าของฉายา ‘หมาป่าจอมเจ้าเล่ห์’ คือแฟนของฉัน 

แม้เขาจะไม่เคย ‘นอกใจ’ ฉันเลยสักครั้งและมักแสดงออกอย่างตรงไปตรงมาเสมอ 

แต่ก็ใช่ว่าเขาจะไม่ ‘นอกกาย’ ไปหาผู้หญิงคนอื่น 

สำหรับหมอนั่น...การมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นก็เหมือนการแวะชิมอาหารข้างทาง 

ส่วนอาหารจานหลักอย่างฉันก็รอคอยด้วยความกร่อยอยู่บนหิ้ง! 

“ทำไมถึงไม่บอกล่ะว่าเพื่อนๆ จะมา” 

“ฉันโทรไปตั้งหลายสายแต่เธอก็ไม่ยอมรับ เลยกะว่าพอเธอมาที่นี่ค่อยบอก แต่ใครจะไปคิดล่ะว่าเธอจะอุตริเล่นอะไรพิเรนทร์แบบนี้” 

“พิเรนทร์เหรอ? ฉันไม่ได้เล่นพิเรนทร์สักหน่อย ทั้งหมดนี่ตั้งใจทำมาเพื่อนายทั้งนั้นเลยนะ!” 

ฉันขึ้นเสียงใส่เขาด้วยความไม่พอใจ  

“คิดเหรอว่าฉันไม่อายที่ต้องมาแต่งตัวแบบนี้แล้วทำท่ายั่วยวนนายแบบนั้น ฉันอายจนแทบจะกระโดดลงจากระเบียงแล้วเอาหน้าปักดินในสวนบ้านนายอยู่แล้ว แต่ฉันก็อดทนเพราะว่าฉันอยากจะมัดใจนาย อยากจะให้นายเห็นว่าฉันเองก็มีเสน่ห์แบบผู้หญิงที่โตแล้วเหมือนกัน รู้ไหมว่าฉันฝึกไอ้ท่ายั่วบ้าๆ นั่นเป็นชั่วโมงเลยนะ! เกร็งทั้งตา เกร็งทั้งปากจนหน้าฉันจะเป็นตะคริวอยู่แล้ว!” 

ฉันตะโกนใส่หน้าเขาทั้งน้ำตา ไอ้ชุดบ้าๆ นี่ใส่แล้วก็คันชะมัด นึกว่ามีมดแดงหล่นมาใส่ทั้งรังด้วยซ้ำ 

“เดี๋ยวนะ จะบอกว่าที่ทำมาทั้งหมดนี่คือ...เพื่อฉัน?” 

“เพื่อป้าข้างบ้านมั้งไอ้คนบ้า!” 

ทุบเข้าที่หน้าอกของเขาไปหนึ่งที ราฟาเอลนิ่งอึ้ง มองฉันตาไม่กะพริบอยู่พักใหญ่ก่อนที่แก้มทั้งสองข้างของเขาจะเริ่มขึ้นสีแดง จากอ่อนค่อยๆ กลายเป็นเข้ม