ตอนที่ 1 รอยยิ้มสุดท้าย
ค่ำคืนที่พระจันทร์เต็มดวงสายฝนตกลงมาเหมือนกระสุนปืนที่ยิงกราดลงมา ซันที่นอนเจ็บอยู่ในตรอกมืดๆข้างถังขยะที่มากมาย
เสียงหอบของเค้าเหมือนเค้ากำลังวิ่งหนีอะไรบางอย่าง เค้าได้มองไปรอบๆกายของเค้าและทำหน้าไม่พอใจ
“นี่ฉันต้องมาตายข้างๆถังขยะนี่เหรอเนี้ย เป็นที่ๆฉันไม่หน้ามาตายเอาซะเลย”
ซันขยับมือข้างขวามาปิดห้ามเลือดที่โดนยิงเข้าใส่ท้องข้างซ้ายของเค้าไม่ทันใดชายใส่เสื้อสูทสีขาวเดินมาหาซันแล้วเอาปืนจอใส่หน้าของซัน
“บาดเจ็บขนาดนี้ยังหนีออกมาได้อีกน่ะ” ชายใส่สูทสีขาวยิ้ม พร้อมเตรียมที่จะลั่นไกลใส่ซันโดยไม่ต้องลังเลอะไรเลย
“ฮึ ฉันไม่คิดเลยน่ะ ว่านายจะกล้าทำอะไรแบบนี้” ซันเงยหน้าขึ้นไปมองชายสูทขาวและพูดกับชายคนนั่นพร้อมรอยยิ้ม “ฉันเสียถ้าให้แกจริงๆ”
“พร้อมที่จะตายหรือยัง” ชายสูทขาวพูด “อืม!!!”ซันไม่พูดอะไรแค่ออกเสียงมาน้อยนิด “งั้นลาก่อนน่ะ” ชายสูทขาวเตรียมจะยิง ซันได้ค่อยๆยกมือขวาที่ปิดแผลไว้แล้วเค้าขยับนิ้วกลางขึ้นใส่ชายใส่สูทขาว พร้อมกับรอยยิ้มครั้งสุดท้ายของเค้า
“ ฮึ ” ชายสูทขวาเห็นถึงกลับยิ้มออกมา
ฝนเริ่มค่อยๆหยุดตกลง เมฆเปิดออกกว้างทำให้เห็นแสงจันทร์ที่สวยงามอาบลงมาทั่วเมืองที่มีแต่ความวุ่นวายในยุคที่มาเฟียครองเมือง ตำรวจซึ่งมิอาจทำอะไรได้ ยุคสมัยเริ่มเปลี่ยนไป ไม่เหมือนกับยุคก่อน สิ่งที่เงียบสงบตอนนี้เปลี่ยนเป็นเสียงความวุ่นวายมีแต่สงคราวของเหล่ามาเฟียที่มิอาจจบสิ้น สงครามการแย่งดินแดนได้เริ่มขึ้นแล้ว
Guest
