เรื่องนี้เรื่องแรกนะคะยังไงฝากติดตามกันด้วยนร้า
มีอะไรคอมเม้นไวคนเขียนจะได้เอาไปปรับปรุงให้ดียิ่งๆขึ้นไปนร้า
นิยายเรื่องนี้เป็นแนววายใครที่ไม่เคยอ่านอยากให้ลอง อิอิ
อาจจะมีคำผิดเยอะนะคะโทรศัพปุ่มมันเล็ก😍😍😍😍
ท่านผู้โดยสารโปรดทราบสถานีต่อไป.....เสียงประกาสบนรถประจำทางที่ยิ่งดูยิ่งแออัด
"เห้อร้อนชะมัด..."เสียงบ่นเบาๆจากคนร่างบางหุ่นชอนที่ยื่นเกาะราบจับเม็ดเหงื่อเริ่มซึมออกด้วยความร้อน
"อ่ะ ขอโทดครับคนสวย..."ร่างใหญ่โตของชาวต่างชาติหน้าหล่อเข้มชนเข้าอย่างจังกับคนตัวเล็กที่ยืนหงุดหงิดอยู่
"เฮ้ยเดินไม่มองทางเนี่ยคนทั้งคนไม่เห็นรึไง"นอกจากจะไม่รับคำขอโทดแล้วพายชายในร่างหญิงที่ทำมาทั้งหมดแล้วแว๊ดขึ้นไม่พอใจ
"ผมก็ขอโทษแล้วไงครับคุณผู้หญิง"รากูลหนุ่มลูกสูงยาวเข่าดีและเกลียดสตรีมีไข่แบบพายที่สุดพูดห้วนๆขยับห่างพายอีกนิดเเสดงถึงความรังเกียจ
"ชิ ซวยชะมัด..."พายมองท่าทางแบบนั้นก็พอจะรู้แล้วว่าอีกคนรังเกียจขนาดไหนสบัดก้นหันหลังให้คนหน้าตาดีจากนั้นคนทั้งคู่ก็ไม่ได้ปริปากพูดกันอีกเลย
"อ่ะ...."ร่างบางเผยอปากหลุดเสียงร้องเมื่อมีมือปริศนามาลูบๆคล่ำๆที่ก้นงอนสวย"เพลี๊ยะ!! เสียงมือบางฟาดไปที่แก้มสากเต็มแรง ไอ้โรคจิตนี่มันจับก้นค่ะใครก็ได้ช่วยด้วย"ไม่ต้องรอความท้าวความคนมือไวใจเร็วปากเปราะก็ร้องขอความช่วยเหลือขึ้นมาทันที
"ทำบ้าอะไรของคุณ ผมไม่ได้ทำคิดว่าสวยมากรึไงแค่ของปลอม"มือหนาลูบแก้มที่แดงขึ้นรอยมือเจ็บแสบพ่นคำพูดร้ายๆที่ทั้งชีวิตไม่เคยจะคิดพูดใส่คนที่ปรับปำกัน
"คุณมันหน้าตัวเมีย ไม่เชื่อจะดูกล้องไหม"ชี้ที่กล้องอย่างมั่นใจว่าตัวเองเป็นผู้เสียหายไม่ได้คิดเลยวาถ้าไม่ใช่จะอับอายขนาดไหน
"หึ...เป็นยังไงครับกระจ่างพอไหมคุณผู้หญิง"รากูลเรียกเย้ยๆมองร่างบางที่ยืนหน้าซีด ปากบางเม้มหากันแน่นอยากจะเอ๋ยขอโทดแต่พออีกคนพูดแบบนี้ทิฐิที่มีมันทำให้คนตัวเล็กจมไม่ลง
"ก็คุณยืนอยู่ตรงนั้นใครจะไปรู้ล่ะ ถือว่าเสมอกันแล้วกันบ๊ายย"มือเล็กโบกมือเชิดๆเดินลงจากรถหน้าตาเฉย
"หึ้มมม เด็มบ้าเอ๋ย...."มองตามคนตัวเล็กไปแค้นๆ
"เห้อออซวยชะมัดเลยนึกว่าจะไม่รอดแล้ว."ลูบอกตัวเองเบาๆ "เอาหน้าอย่างน้อยก็ยังมีเรื่องดีๆ"ริมฝีปากสวยเผยรอยยิ้มก้มมองเอกสารในมือภูมิใจ หลังจากจบสาขาการท่องเที่ยวมานานไกด์สาวสวยถึงจะไม่ใช่ของแท้แต่ชั้นก็สวยนะย่ะ พายคิดในใจใบหน้าหล่อเหลาก็รอยเข้ามา"อี๊ยย อย่าไปนึกถึงนะพายผู้ชายอะไรปากร้าย.."อีกด้านนึงของใจกลางกรุงคอนโดสูงระฟ้าชายหนุ่มรูปหล่อกงุดหงิดงุ่นหง่านตั้งแต่โดนเด็กตบภาพใบหน้าสวยๆก็รอยเข้ามาในหัวตลอดเวลาไม่ต่างกัน "บ้าจริงหน้าขยะแขยงไอ้กูลมึงคิดอะไรอยู่เนี่ย..."มือหน้าขยี้หัวตัวเองจนฟู
......🔆เช้าวันใหม่วันสดใสของพาย พิชระ หนุ่มสวยรวยเสน่ห์ที่กำลังมุงหน้าเข้าบริษัททัวร์เพื่อรับหน้าที่เป็นไกด์ให้กับประธานบริษัทจากสาขาใหญ่ที่ USA.
"สวัสดีค่ะ ดิฉันมามารับหน้าที่เป็นไกด์นำทางของคุณรากูลค่ะ"ร่างบางยิ้มแย้มติดต่อเลขาหน้าห้อง
"อ๋อคุณพายเชิญด้านในก่อนนะคะคุณรากูลอีกสักพักคงเข้าค่ะ"เลขาดูมีอายุหน่อยๆเปิดประตูให้พายเข้าไปนั่งรอ
"ขอบคุณมากค่ะ "ว้าวแต่งห้องสวยจังแหะแต่ดูมืดไปหน่อยคนแก่ชอบแบบนี้เหรอเนี่ย
"ขอโทดที่สายครับรถติดไปหน่อย คุณพายสวยไม่เปลี่ยนเลยนะครับ"เสียงเจื้อยแจ่วของผู้ถือหุ้นหนุ่มของบริษัทดังขึ้น
"ขอบคุณค่ะคุณเองก็ปากหวานไม่เปลี่ยนเลยนะคะ"คนตัวเล็กหัวเราะเบาๆแอบเหน็บคนเจ้าชู้
"ว่าไงไหนล่ะไกด์นำเที่ยวของพี่น่ะทาม"คนเปิดประตูเข้ามาที่หลังถึงกับขบกรามแน่นราวกับเจอเหยื่ออยู่ตรงหน้า ให้มันได้แบบนี้สิไม่เสียเวลาตามหาด้วย
"คะคุณ...."ความรู้สึกของคนตัวเล็กย้ำแย่สุดๆภาวนาให้มัไม่ใช่แบบที่คิดเถอะ
"นี่ไงพี่กูลคุณพายไกด์สาวแสนสวยของผม"ราเชนผู้ชี้ความกระจ่างให้ทั้งคู่ รากูลแสยะยิ้มเจอดีแน่เขาจะแกล้งให้สำนึกเลยในขณะที่ ซวยแน่ๆทำไมต้องเป็นตาบ้านี่ด้วยนะ
"อ่าวคุณพายรู้จักพี่กูลด้วยเหรอครับ บังเอิญจังครับ"มองทั้งคู่สลับกันค่อนข้างแปลกใจโดนปกติแล้วพี่ชายเขาคนนี้ไม่ค่อยสุงสิงกับผู้หญิงซะด้วยแบบนี้น่าสงสัยแหะ
"หึ..รู้จังแค่รู้จักแบบผิวเผินน่ะแต่แค่นั้นก็เกินพอแล้ว..."รากูลเอยเสียงหยันๆกอดอกมองร่างบางที่ใส่ชุดล่อตะเข้ซะเหลือเกิน
"เกินพอยังไงพูดให้ดีๆนะคุณ..."หนุ่มสวยลุกขึ้นมาประชันหน้าเม้มปากแน่นไม่พอใจ
"เอ่ออ...ผมว่าเรามาคุยเรื่องงานกันเถอะครับ จะได้เซ็นสัญญาจ้างเลย"คนกลางมองคนทั้งคู่แบบขำๆที่ยืนเถียงกันแบบเด็กๆ
"พายไม่ทำแล้วค่ะ ขอตัว.."คนตัวเล็กเดินชนไหล่รากูลผ่านไป
"คนทำใจว่ะราเชนคนไม่มีความรับผิดชอบก็ได้แค่นี้แหละ "เสียงทุ้มเอ้ยขึ้นอย่างยียวน
"ฉันมีความรับผิดชอบนะ อย่ามาพูดชุ่ยๆ.เสียงหวานแห้วใส้ดัง
"แล้วคนมีความรับผิดชอบที่ไหนเขาทิ้งงานไปกลางคันกันล่ะ..จริงไหมราเชนหึหึ"รากูลเอ๋ยเรียบๆแถมด้วยเสียงหัวเราในลำคอ
"เอ่อคุณพายใจเย็นๆนะครับ พี่กูลก็อย่าแกล้งคุณพายสิ"หันไปดุพี่ชายต่างสายเลือดเดินไปจับมือบาง
"ชิ..ก็ได้ค่ะพายจะเซ็นสัญญาคนปากเสียจะได้ไม่มาพูดดูถูกพาย"ยิ้มให้ราเชนบางๆ
"ดีเลยครับคุณพาย"ยิ้มหล่อๆของราเชนถูกส่งมาให้น้องพาย
"หึๆ....งั้นวันนี้คุณไกด์จะพาผมไปไหนเหรอครับ"คนตัวโตที่มองอยู่ก็ยังไม่เลิกกวนประสาทสักที
"นรก...เอ่อพาไปดูรูปวาดในวัดน่ะคะแบบศิลปะไทยๆคุณน่าจะชอบ"คนตัวเล็กยิ้มยียวนกลับที่ได้เอาคืนถึงแม้มันจะเล็กๆน้อยๆก็เหอะ
"เชิญครับ เพอร์เซโฟนี (ราชินีแห่งยมโลก).."มือหนาผายมือเชิญร่างบางไม่วายเหน็บแนมอย่างร้ายกาน
"คุณหัดเอาหมาในปากออกบ้างนะ คุณราเชนไม่ไปด้วยกันเหรอคะ"คนตัวเล็กเขย่งยืนบนสนเท้ากระซิบด่าอีกคนแค้นๆก่อนจะหันไปถามคนที่มองทั้งคู่ยิ้มๆ
"ไม่ล่ะครับวันนี้มีประชุมเที่ยวให้สนุกนะพี่ ฝากพี่กูลด้วยนะครัยคุณพาย"ไม่วายหันมาทำตาหวานใส่คนสวย
"ไปได้แล้วน่าคุณลีลาอยู่ได้ผมจ้างคุณนะ"เกี่ยวเอวบางแกล้งเดินเร็วๆ
"นี่คุณทำบ้าอะไรเนี่ยปล่อยฉันนะ"หันไปแว๊ดๆใส่มือพยายามแกะมือหนาที่เอวออก
"ก็คุณช้าผมอยากจะเที่ยวนรกเอ๋ยเที่ยววัดเร็วๆแล้ว"นอกจากไม่ปล่อยรากูลยังเร่งฝีเท้าจนคนตัวเล็กต้องวิ่งตามเลยทีเดียว
"แฮ่กๆ คุณมันโรคจิต.."เสียงหวานชี้หน้าด่าก้าวขึ้นไปนั่งหอบ"หว่าแย่จังเหนื่อยแล้วเหรอครับแบบนี้จะทนผมได้ไหมน้าผมอึดมากซะด้วยสิ"คนนั่งข้างๆเอนตัวไปหาจนเกือบชิด
"คะคุณทำบ้าอะไรเนี่ย..."ใบหน้าหวานเหวอนิดๆกับการกระทำของอีกคนค่อยๆเอนตัวหนี
"คิดไปถึงไหนครับแค่คาดเบลให้เองแล้วไอ้ที่ว่าอึดนะหมายถึงเที่ยวอ่ออีกอย่างผมไม่นิยมผู้หญิงยืนฉี่5555"เสียงหัวเราะชอบใจดังลั่นรถ
"คุณนี่มันหึ้ยย...ไอ้ฝรั่งงี่เง่า"ด่าเสร็จก็กระชากรถออกตัวเเรง
"อันนี้คืออะไรครับ..."ชี้ถุงที่มีแท่งสีออกเหลืองน้ำตาลขมวดคิ้วสงสัย
"อันนี้เรียกตังเมไท้กรอบค่ะ มันทำมาจากน้ำตาล ไซรับ กะทิ น้ำอ้อยอร่อยนะคะลองดูสิ"ขณะที่คนตัวเล็กสาธยายไปก็จ่ายเงินแม่ค้าแกะถุงยื่นให้หนุ่มหล่อที่ยื่นมองลังเลกับรูปลักแปลกๆของมัน"ไม่ได้แกล้งหรอกน่ามันกินได้จริงๆ..."มือบางหยิบขนมแท่งนึงใส่ปากกินให้ดู พอเห็นแบบนั้นอีกคนก็อดไม่ได้ที่จะเอาเข้าปากเหมือนกัน
"อืมหวานไปหน่อยแต่อร่อยหอมด้วย"ฝรั่งหนุ่มเอ่ยยิ้มพอใจกินไปเดินต่อ
"นี่คุณไปดูเขาแสดงประวัตืศาสตรกันรีบเร็วเดวไม่มีที่นั่ง"คนตัวเล็กคว้ามือใหญ่ดึงรั้งในไปตามทางอย่างเร่งรีบ
"ว้าวดีจังคุณนั่งนี่มา"ตบที่นั่งข้างๆที่เหลือเพียงนิด
"คุณยั่งซะเต็มที่แล้วนี่บอกแล้วให้มาไวๆมั่วอืดอาดคุณนั่งตรงนี้ก่อนแล้วกันเดวฉันไปหาน้ำมาให้ทาน"วางถุงขนมและไว้บนตักแกร่ง
"มาเร็วๆล่ะผมคิดถึง"คำหยอกล้อที่ส่งออกมาเป็นภาษาไทยชัดแจ๋วทำเอาคนที่นั่งใกล้ๆหันมองเป็นตาเดียวกัน
"คนบ้าปากเสียขี้แกล้งชะมัด"เดินบ่นงึมงำเดินหาน้ำดื่มที่เป็นเอกลักของไทยน้ำเก็กฮวย"เอานี้แหละสดชื่นดี.....เอาเก็กฮวยกับมะตูมค่ะน้ำเปล่าสองขวดด้วยค่ะ"ซื้อของเสร็จเดินดูอะไรนิดหน่อยจนมาเห็นโซนภาะวาด3มิติสวยๆยิ้มก่อนจะเดินกลับไปหาอีกคน
"นานจังคอผมจะเป็นทรายอยู่แล้ว"หนุ่มหล่อบอกบึ้งตึงรับน้ำสีเหลืองๆมาดม
"เก็กฮวยค่ช่วยดับกระหายแล้วก็เป็นยาต้านเอดส์ด้วยนะ 55.."ปิดปากขำเบาๆที่กัดอีกคนได้
"ตัวแสบคุณนี่ไม่คิดจะสงบศึกสินะ"คนตัวโตขยับไปนั่งชิดที่นั่งดึงร่างพายนั่งหว่างขา
"คุณทำบ้าอะไรเนี่ยปล่อยนะ"ชู่อย่าดิ้นสิครับก้นคุณมันถูน้องผมนั่งนิ่งๆ"กูลกระซิบข้างหูเสียงพร่าทำเอาขนทั่วร่างคนตัวเล็กตั้งชันชะงักตัวเเข็งทื่อกันเลยที่เดียว
"หึๆ ไหนมาให้ผมสำรวจภูมิประเทศหน่อยสิ"มือใหญ่จับเอวบางลูบไปข้างหน้าขึ้นมาจนถึงอก
"ไอ้ฝรั่งบ้าหยุดนะ"พายหันไปบอกเสียงเบากลัวคนรอบข้างเห็น
"ชู่~~ เห้ยซิลิโคนเหรอเนี่ย"บีบเล่นสนุกมือ"ว้าวเนียนชะมัดผมนึกว่าคุณผ่าตัดทำหมดแล้วนะเนี่ย"ขำเบาล้อเลียน
"เพลี๊ยะ คุณมันกักขฬะหยาบคายฉันเกลียดคุณ"คนตัวเล็กด่ากราดตบหน้าแรงน้ำใสๆไหลออกจากตาก่อนจะวิ่งหนีไป
"พายซี้ดบ้าเอ๋ยรอผมก่อน..."ว่าแล้วก็ก้าวขาวิ่งตามไปแต่ไม่ทันซะแล้วได้แต่ยืนมองท้ายรถที่นั่งมาผ่านไปอย่างเร็ว"ชิจะอะไรนักหนาว่ะแค่จับนิดๆหน่อยๆ "เอาจริงๆเขาแค่อยากจะแกล้งเล่นเท่านั้นไม่คิดว่าอีกคนจะโมโหขนาดนั้น"ชิ....ราเชนส่งรถมารับพี่หน่อยนายโทรหายัยพายด้วยพรุ่งนี้พี่จะขึ้นเหนือค้างอาทิตนึง"สั่งจบก็วางสายไม่รอให้อีกคนซักถามรอไม่นานก็มีรถมารับกลับคอนโด
"อะไรนะค่ะ ได้ค่ะ เข้าใจแล้วค่ะ..ค่ะงั้นตี5นะคะค่ะ."วางสายหน้างอไม่อยากเห็นหน้าหล่อๆของอีกคนแต่ด้วยหน้าที่คนตัวเล็กเลยต้องลุกไปเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋า
Guest
