ท่านประธานเสพติดรักสัมผัสยัยลูกแมว

Yuri

จบ ท่านประธานเสพติดรักสัมผัสยัยลูกแมว

ท่านประธานเสพติดรักสัมผัสยัยลูกแมว

ภาษาซี

Yuri

39
ตอน
1.93K
เข้าชม
1
ถูกใจ
0
ความคิดเห็น
50
เพิ่มลงคลัง
คำเตือนเนื้อหา
คำเตือนเกี่ยวกับเนื้อหาในเรื่องอาจมีการสปอยล์ถึงเนื้อเรื่องหลัก
เพราะเธอคือยาสำหรับฉัน เพราะเธอคือคนพิเศษเพียงหนึ่งเดียว ในวันแรกที่ได้พบกับเธอฉันก็รู้แล้วว่าต่อไปนี้ 'ฉันจะเลี้ยงดูเธอเอง' 'วอทท ใครอยากให้หล่อนมาเลี้ยงดูกันห๊ะ!!!!' 'ฉันไม่ใช่ลูกแมวข้างถนนนะยะ!!'

ปลาบปลื้ม หรือ ปลื้ม เธอก็แค่ถูกหักหลังจากแฟนสาวกะจะกลับห้องไปพักร่างกายและจิตใจ แต่ทำไมวันทั้งวันของเธอหลังจากที่จับได้ว่าแฟนสาวของตัวเองมีคนอื่นมันถึงได้ซวยขนาดนี้ แต่ที่น่าหนักใจมากกว่าอะไรที่ก็ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าโชคดีหรือโชคร้ายได้ ตอนแรกคิดว่าพี่สาวแปลกหน้าเป็นพนักงานบริษัทธรรมดาๆแต่พนักงานบริษัทที่ไหนจะสวมใส่นาฬิกาเรือนล่ะหลายล้านกันล่ะ เท่านั้นยังไม่พอ เพราะความสวยที่เรียกได้ว่าเป็นแรงดึงดูดเธอที่ถึงแม้ว่าจะเป็นเพศเดียวกันก็ไม่มีข้อยกเว้น ทำให้เธออยากเข้าหา ก็แค่อยากคุยด้วยนิดหน่อยเห็นหน้าซีดๆ แต่หล่อนกับแสดงท่าทางรังเกียจเธอซะอย่างนั้น 'สวยแล้วอย่างไง ถ้านิสัยไม่ดีฉันก็ไม่สนหรอกนะ' เพียงแต่ยังไม่ถึงสิบนาทีผู้หญิงที่ทำท่าทางรังเกียจเธอกลับพยายามเข้าหาเธอ พาเธอกลับบ้านตัวเองซะอย่างนั้น ทำอย่างกับว่าเธอเป็นลูกแมวข้างถนนที่หล่อนคิดจะเก็บไปเลี้ยงดูตอนไหนก็ได้ 

'โอ๊ยยย ฉันไม่ใช่ผู้หญิงใจง่ายหรอกนะยะ เลิกกับแฟนยังไม่ถึงวันจะมาตกหลุมรักหล่อนได้อย่างไง คิดว่าสวยแล้วจะทำอะไรก็ได้หรือไงห๊ะ!!' 

--------------------------------------------------------------------------------------- 

ลูกพีช หรือ พีช เธอเป็นประธานมากความสามารถทุกอย่างที่คนอื่นคิดว่ารู้ดีแล้วคิดว่าเธอเพอร์เฟคไปซะทุกอย่างเพียงแต่เบื้องหลังความเพอร์เฟคกลับมีบางอย่างแอบซ่อนเอาไว้ในเงามืด เพราะเหตุการณ์ทำร้ายจิตใจในวัยเด็กทำให้ลูกพีชมีโรคประหลาดติดตัวที่ทำอย่างไงก็ไม่สามารถรักษาให้หายได้ ทำได้เพียงแค่กินยาบรรเทาอาการเธอคิดว่าชั่วชีวิตนี้เธอคงต้องทนกับอาการปวดหัวเหมือนไมเกรนตลอด24ชั่วโมงนี้ไปจนวันตาย หากแต่ในวันที่ฝนตกเธอกลับเจอผู้หญิงตัวเล็กๆสภาพเหมือนลูกแมวตกน้ำ ที่ไม่รู้ว่าหล่อนไม่ห่วงตัวเองเลยรึไงแค่เสื้อนักศึกษาบางๆเปียกฝนจนแทบจะเห็นเสื้อชั้นในกลับไม่ระมัดระวังตัว คราแรกที่ได้เห็นเธอไม่คิดจะเข้าใกล้เพราะไม่ชอบที่คนอื่นสัมผัสหรือใกล้ชิดแค่คิดถึงกลิ่นน้ำหอมฉุนๆที่ทำให้เธอปวดหัวจนแทบบ้าก็ยากที่จะพูดคุยกับคนอื่นได้อย่างปกติแล้ว ทั้งเธอยังรักความสะอาดไม่ชอบให้คนอื่นมาสัมผัสแตะต้องตัว น่าแปลกที่เด็กสาวตัวเล็กๆเหมือนลูกแมวตกน้ำที่ทำเอาเธอไม่อยากเข้าใกล้ในคราแรกกลับรู้สึกติดใจสัมผัสและกลิ่นตัวของหล่อนที่ช่วยบรรเทาอาการปวดหัวโดยไม่ทราบสาเหตุจนเธออยากจะลักพาตัวหล่อนกลับบ้านซะอย่างนั้น 

------------------------------------------------------------------------------------ 

คำเตือน!! นิยายเรื่องนี้สร้างสรรค์ขึ้นจากจินตนาการของนักเขียนนามปากกาภาษาซีแต่เพียงผู้เดียว นักอ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน 

และหากเห็นผลงานเรื่องนี้ถูกนำไปคัดลอกดัดแปลงรบกวนนักอ่านแจ้งเข้ามาทางเพจเฟสบุ๊กหรือinboxเข้ามาบอกไรท์เตอร์ได้เลยนะคะ ขอบคุณค่ะ 

https://www.facebook.com/yuri.c99 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว