เด็กคนนั้นโตแล้วครับ

***ไรท์จะติดเหรียญหากถึงครึ่งเรื่องหรือเกินครึ่งแล้ว อ่านฟรี1วันและจะปิดวันต่อไป ขอบคุณทุกคนที่ติดตามและให้กำลังใจไรท์รับรู้ซาบซึ้ง ขอบคุณค่ะ*** 

เอเดน เด็กกำพร้าที่ถูกถูกพ่อแม่นำมาทิ้งไว้สถานสงเคราะห์ แต่ด้วยเหตุที่เขามีเรื่องทะเลาะกับเด็กคนอื่นๆในสถานสงเคราะห์จึงได้แอบหนีออกมา เขาเป็นเพียงเด็กที่ไม่รู้เรื่องราว และไม่รู้ว่าจะไปที่ไหน จึงไปนอนอยู่ที่สวนสาธารณะในแถวนั้น 

ยี่หวา หญิงสาวที่พ่อแม่ชอบให้ไปใช้ชีวิตและเรียนรู้การอยู่ในสังคมเอง เธอต้องมาเช่าบ้านอยู่คนเดียวตั้งแต่เรียน high school ชีวิตเธอไม่ได้พิเศษอะไรมาก นอกจากเรียนและเที่ยว เธอเป็นลูกสาวเพียงคนเดียว ไม่มีพี่น้อง เธอใฝ่ฝันมาตลอดว่าอยากมีพี่น้องเหมือนคนอื่นๆบ้าง เพราะเธอเหงาที่ต้องอยู่เพียงลำพัง จนวันนั้นที่ได้พบเด็กชายตัวน้อย... 

ทั้งสองใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันอย่างครอบครัว เธอเห็นการเติบโตของเอเดนขึ้นในทุกวัน ราวกับต้นไม้ที่เธอปลูกกำลังงอกงาม และพอถึงวันนั้นเธอก็ต้องจากไป....

  เธอต้องไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ! 

ตั้งแต่นั้นมาทั้งสองก็ไม่ได้พบกันอีก จนกระทั่ง..... 

"เป็นเธอเองหรอ?"  

"เด็กคนนั้นคือผมเองครับ"  

เด็กน้อยของเธอโตขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ทั้งยัง....ขนาดนี้ 

ยี่หวาที่คลั่งใคล้หนุ่มหล่อเมื่อเจอเอเดนอีกครั้ง เธอถึงกับต้องใช้ความอดทนอย่างมากและท่องในใจเสมอว่าเขาคือเด็กคนนั้น คนที่เธอเลี้ยงมาเองกับมือ 

-เรื่องนี้มีเนื้อหาทางเพศ และพฤติกรรมบางอย่างที่ไม่เหมาะสม 

-เรื่องนี้แต่งขึ้นตามความต้องการของไรท์ ไม่ได้แต่งจากชีวิตของใครคนหนึ่ง เป็นเพียงจินตนาการเท่านั้น 

-ห้ามลอกเลียนแบบเนื้อหาหรือเนื้อเรื่องเพียงบางส่วนเด็ดขาด 

-เรื่องนี้ออกแนว nc18+ 

โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน