หัวใจรักไป๋ซู่เฟย

จักรพรรดิเฟยฉาง ผู้เป็นฮ่องเต้ของแคว้นเป่ยถัง กว่าสิบสามปีที่ได้ขึ้นครองราชย์ พระองค์ทรงงานหนัก ทรงปกครองบ้านเมืองอย่างยุติธรรม จัดการความขัดแย้งในราชสำนักได้อย่างเฉียบขาด โดยถือการถ่วงดุลอำนาจทุกฝ่าย และให้และเลือกขุนนางอย่างเป็นธรรมและเท่าเทียมดุจตาชั่ง แม้ว่าบ้านเมืองจะสงบ แต่สงบแบบมีคลื่นใต้น้ำ คนเหล่านั้นต่างมาประจบสอพลอ เขารู้จักคนพวกนั้นดี เพราะต่างหาความชอบใส่ตัว ไม่ได้ตั้งใจรับใช้บ้านเมืองโดยแท้

ฮ่องเต้เฟยฉางมีองครักษ์คู่กายอยู่หนึ่งคน นามว่าสือเสี้ยน เนื่องจากเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก และยังร่วมรบเคียงบ่าเคียงไหล่กันมาเพื่อรวบรวมแผ่นดินให้เป็นปึกแผ่น ผ่านความทุกข์และความสุขมาด้วยกัน ไม่ว่าเรื่องใดก็จะพูดคุยกันเสมอ รวมทั้งทำงานให้ฝ่าบาทอย่างลับๆ และเป็นหัวหน้าหน่วยองครักษ์ของฝ่าบาท ซึ่งไม่ขึ้นตรงต่อราชสำนัก จึงไร้การควบคุมอำนาจทางการเมือง

ปีนี้เป็นปีที่ทางเป่ยถังถึงเวลาทำตามสัญญาที่ให้ไว้ก่อนรวมแผ่นดิน ว่าจะเชื่อมสัมพันธ์ของฮวาเสวียนกับเป่ยถังให้เป็นหนึ่ง โดยต้องแต่งงานกับองค์หญิงของฮวาเสวียน และเมื่อขบวนเสด็จขององค์หญิงมาถึงชายแดน ต้องจัดทัพไปรับให้สมพระเกียรติ

“ข้าไม่ต้องการให้องค์หญิงมาถึงเป่ยถังอย่างปลอดภัย” ฮ่องเต้สั่งเสียงเหี้ยมกับสือเสี้ยน เขามีรักเพียงรักเดียวเท่านั้น

“แต่ว่าองค์หญิงทรงต้องมาเป็นฮองเฮานะพะย่ะค่ะ” สือเสี้ยน สีหน้าไม่สบายใจหากว่าองค์หญิงมีอันตรายระหว่างทางที่มาเป่ยถัง อีกสามแคว้นจะร่วมมีกันแล้วยุยงฮวาเสวียนให้ทำศึกสงครามกันอีกครั้ง นั่นไม่ดีสำหรับทุกฝ่าย แม้เป่ยถังจะมีกองทัพที่แข็งแกร่งก็ตามที แต่ทว่าการเกิดสงครามขึ้นอีกประชาชนคงทุกข์ยากเพิ่มมากขึ้น จากการสะสมเสบียงของกองทัพ

“เจ้าจะใช้วิธีไหนเรื่องของเจ้า แต่ข้าไม่อยากเห็นหน้าองค์หญิง” เฟยฉางพูดจบก็ไล่สือเสี้ยนไปทำงานต่อ

สือเสี้ยนลำบากใจ แต่ทว่าเขาต้องขัดใจฮ่องเต้ เรื่องนี้กระทบกับหลายฝ่าย จะให้พระองค์ทำตามใจไม่ได้ เขาใช่จะไม่เคยขัดใจพระองค์เสียเมื่อไหร่ ครั้งนี้ก็เช่นกัน