กว่าจะรักคงเจ็บสาหัส
ขุนพล&วารี
บทนำ
"เรียกฉันมามีอะไร"หญิงสาวมาตามที่ชายหนุ่มขอเป็นครั้งสุดท้าย
"ในที่สุดคุณก็กลับมาหาผม"ชายหนุ่มโผล่กอดหญิงสาวอย่างโหยหาต่างจากหญิงสาวที่ผลักอีกคนออกอย่างไร้เหยื่อใย
"เรื่องของเรามันจบแล้ว"
"ไม่ผมไม่จบไม่เอาแบบนี้สิ ผมขอโทษให้อภัยผมเถอะนะ"ชายหนุ่มพูดมันออกมาจากใจแต่ตอนนี้มันสายไปแล้วในความคิดหญิงสาว
"เจอกันที่อำเภอนะ"
"ไม่ยังไงผมก็ไม่อย่า"ชายหนุ่มพยายามรวบตัวหญิงสาวเข้ามากอดแต่โดนผลักออกอย่างไร้เหยื่อใย
"ปล่อยฉันกลับลูกไปเถอะนะถือว่าฉันขอในเมื่อคุณเองก็มีคนใหม่ทำไมถึงยังจะรั้งฉันกลับลูกไว้อีกคุณไม่สงสัยฉันกับลูกบ้างหรอ"
"ผมขอโทษเรากลับมาเป็นเหมือนเดินนะ"
"แบบไหนหรอแบบที่ฉันเป็นอีโง่ให้คุณส่วม้ขานะหรอขอโทษนะฉันเป็นคนไม่ใช่ควายไม่ต้องมายัดเยียดเขาให้"หญิงสาวผลักชายหนุ่มอออกอย่างแรงก่อนจะวิ่งออกมาจากบริษัทเพราะด้วยน้ำตาบดบังการมองเห็นทำให้หญิงสาวมองไม่เห็นรถเก่งที่ขับมาด้วยความเร็วถึงแม้รถคันจะเหยียบเบรคแต่เพราะมันกระชันชิดมากจึงชนหญิงสาวเข้าไปเต็มๆ ร่างหญิงสาวลอยไปตกต่อหน้าชายหนุ่มที่วิ่งตามออกมา
"พริง!"
....................................................................
นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นมาจากจินตนาการของไรท์ อ่านเพื่ออรรถรสและใช้วิจารณญาณในการอ่าน ข้อมูลในนิยายอาจไม่ตรงกับหลักความเป็นจริงและหากผิดพลาดประการใดจึงขออภัยมา ณ โอกาสนี้🙏🙏
เครดิตรูปปก:magwood_photography
Guest
