คืนรัก

คืนรัก 

‘เมื่อในวันนี้มิอาจมอบความรัก... 

ก็จงคืนหัวใจภักดิ์และคืนรักให้แก่กัน’ 

สิบกว่าปี...ที่เฝ้ามองเขาก้าวไปข้างหน้าโดยทิ้งความรักของเราเอาไว้เบื้องหลัง 

สิบกว่าปี...ที่ถูกเขามองข้ามหัวใจภักดิ์ที่มอบให้ 

สิบกว่าปี...ที่ได้แต่ยกยิ้มราวกับมิรู้สึกถึงสิ่งใดเมื่อได้รับเพียงความเย็นชา 

สิบกว่าปี...ที่เฝ้าปลอบตนเองว่าท้ายที่สุดความรักจะหวนคืน 

แต่วันนี้กลับรับรู้แล้วว่า...สิบห้าปีกว่าที่ตกหลุมรักพระองค์ 

มีเพียงตัวหม่อมฉันที่โง่งมเพราะหลงคิดว่าเราสองมี ‘รัก’ ให้แก่กัน 

‘ขอคืนได้หรือไม่เพคะ...’ 

‘ความรักที่หม่อมฉันเคยมอบให้กับพระองค์...ในวันนี้หม่อมฉันขอมันคืน’