พี่รองหลานข้ามาแล้ว | ป๋อจ้าน [อ่านฟรี]

"หวังอี้ป๋อ วันนี้เราต้องเข้าฉากไหนกันนะ"

..

"เจ้ากล่าวกับผู้ใดรึ ..เว่ยอิง"

~~~

"ข้ารักเจ้า คิดถึงเจ้า เว่ยอิง" เขากระซิบเสียงพร่าพลางยิ้มอบอุ่น เว่ยอู๋เซี่ยนจึงส่งยิ้มหวานให้แล้วว่า

"ข้าก็รักเจ้า หลานจ้าน รักมากๆ ด้วย อ๊ะ.."

เว่ยอู๋เซี่ยนสะดุ้ง มองหน้าอีกคนด้วยความตระหนก เมื่อเริ่มสัมผัสได้ว่าตัวตนหลานจ้านในตัวเขาที่พึ่งสงบไปนั้น เริ่มมาอีกแล้ว ทั้งที่ทำมาทั้งคืนแล้วแท้ๆ คนถูกมองจึงกระตุกยิ้มตอบ

"ขออีกครานะ อีกเพียงคราเดียว แล้ววันนี้ข้าจะไม่รบกวนเจ้าพักผ่อนอีก" 

"ตอนนี้ก็สายมากแล้ว แสดงว่าคืนนี้..."

"ไม่!"

"ทำไมเจ้า.."

"เพราะทุกวันคือทุกวัน"

"โธ่! พี่รองหลาน หลานจ้าน หลานวั่งจี ได้โปรด อื้อ.."