เด็กป๋าแบด NC+

"ขอโทษค่ะ แฮ่กๆ หลบทางหน่อยค่ะ" เสียงหวานปนหอบเอ่ยบอกกับผู้คนที่เธอกำลังวิ่งผ่านอย่างมีมารยาท ทว่าขาเรียวกับรีบวิ่งฉับๆ ตามด้วยชายหนุ่มในชุดสูทสีดำทั้งชุดสามสี่คนที่วิ่งตามเธอมาติดๆ

"คุณหนูครับ!! แฮ่กๆๆ!..หยุดวิ่ง เถอะครับ!"

"หยุดวิ่งให้โง่น่ะสิ" บอกพลางใช้มือปาดเหงื่อที่ไหลลงมาอาบแก้มขาวใสของตัวเอง ขาเรียวก็ยังคงไม่หยุดวิ่ง ดวงตากลมโตฉายแววดื้อรั้น ก่อนที่มุมปากเล็กก็ยกขึ้นน้อยๆ

"กลับบ้านพร้อมพวกเราเถอะ แฮ่กๆ นะ..ครับ"

"ใช่ครับ อย่าทำ!..แฮ่กๆ!..ให้พวกเราลำบากใจเลย"

"ไม่กลับ! ถ้าเหนื่อยพวกพี่ก็เลิกวิ่งตามหนูสิคะ!" เอ่ยบอกพลางหยุดเดินแล้วหันกลับไปมองผู้ดูแลของเธอที่ก็หยุดเดินด้วยเช่นกัน ทว่าพวกเขาก็ส่ายหน้าให้เธอเป็นคำตอบว่าไม่กลับ ตราบใดที่เจ้าตัวเธอยังไม่กลับด้วย

"ไม่ได้กรอกครับ ขืนพวกผมกลับไปโดยไม่มีคุณหนูกลับไปด้วย คุณท่านกับคุณหญิงเอาพวกผมตายแน่!"

"ป๊ากับม๊าไม่ได้ดุขนาดนั้นสักหน่อย หนูบอกเลยนะ ขอให้พี่ล้มเลิกซะ ถ้าไม่ก็ตามหนูให้ทันนะคะ" ใช้สายตาสอดส่ายหาทางหนี ริมฝีปากหยักบางก็ยกยิ้มขึ้นมาก่อนจะหันหลังให้ผู้ดูแลแล้วใส่เกียร์หมาวิ่งออกไปต่ออีกครั้ง

__________________________________

"เอ่อ..คือ ขอโทษค่ะ คิดว่าไม่มีคนอยู่"

"แล้วที่นั่งกันนี่หมาเหรอ!?" เสียงทุ้มเอ่ยถามหญิงสาวตัวเล็กในชุดนักเรียนมัธยมปลายที่ยืนอยู่หน้าประตู บนใบหน้านั้นชุ่มไปด้วยเหงื่อเม็ดเล็กๆ

"ไม่ใช่ค่ะ หนูขอหลบแปปหนึ่งนะคะ"

"มึงก็อย่าไปดุน้องมันสิ! น้องครับ มานั่งนี่มา ไปยืนตรงนั้นเดี๋ยวเขาเห็นนะครับ" ชายหนุ่มอีกคนหนึ่งเอ่ยบอกพร้อมกับตบลงบนโซฟาที่มีพื้นที่ว่างข้างๆ กับเขา หญิงสาวตัวเล็กก็หันไปมองที่ประตูก็เห็นว่าคนของเธอยังยืนวนเวียนอยู่ตรงนั้น

"ขอบคุณค่ะ.." ตอบรับแล้วจึงเดินไปนั่งลงข้างๆ กับเขา

"ชื่ออะไรหรอ!?"

"ชื่อหนูแดงค่ะ"

"แล้วพี่สุดหล่อล่ะคะ!?"

"แบด!!"



ป๋าแบด นัทธวัฒน์ อายุ 30 ปี

หนูแดง ชนัญชิดา อายุ 18 ขวบ

คำเตือน!!

เนื้อหาในนิยายค่อนข้างรุนแรง อาจมีการใช้ถ้อยคำที่หยาบคายไม่เหมาะสมกับบุคคลที่มีสภาพจิตใจที่อ่อนไหวและเนื้อหาในนิยายนั้นเป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งไม่มีเจตนายั่วยุหรือส่งเสริมให้กระทำตามเป็นเพียงเรื่องที่แต่งเพื่อให้ผู้อ่านได้อ่านเพื่อคลายเครียด

หากใครไม่ชอบกรุณาเลื่อนผ่าน แต่ถ้าอยากอ่านก็ควรจะใช้วิจารณญาณในการอ่าน!!

[ห้ามคัดลอกหรือดัดแปลงเนื้อหาในนิยายทุกกรณี!!]

บุคคลในภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อหาในนิยาย เป็นเพียงส่วนประกอบเพื่อเพิ่มอรรถรสแก่ผู้อ่านเพียงเท่านั้น