หน้าร้านชานม
...:ชาเอาของไปส่งลูกค้าให้พี่หน่อย
ชา:คร้าบ แถวไหนอ่ะพี่..
....:ซอยxxไหวมั้ย
ชา:หะ..ไหวครับ
...:ให้เฮียไปส่งแทนมั่ยชา
ชา:ไม่เป็นไรครับเฮีย
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
...:ไง หนุ่มน้อยมาทำอะไรแถวนี้จ๋ะ
ชา:เอ่อ...ผมมาส่งชานมครับ
...:ให้พี่เดินไปเป็นเพื่อนมั้ย
ชา:มะ..ไม่เป็นไรครับ
...:ให้พี่ไปส่งดีกว่าน้ามามะ
...:อย่ายุ่งกับเขาส่วนมึงจะไปไหนก็ไป....อย่าให้กุต้องพูดซ้ำสอง
...:กะ...ก็ได้//เดินหายไป
ชา:ขะ..ขอบคุณครับ
...:เท่าไหร่?
ชา:ผมไม่ได้ขายนะครับ!
...:อะไร กุหมายถึงชานมมึงคิดว่ากุจะซื้อมึงหรือไง?
ชา:ก็คุณพูดกำกวมใครจะไปรู้หล่ะครับ
...:พูดมาก เท่าไหร่ชานมน่ะ
ชา:45บาทครับ
...:อืม เวลาออกไปก็เดินระวังๆกุไม่เดินไปส่งหรอกนะ
ชา:คะ..ครับ//ชารีบทอนเงินและเดินกึ่งวิ่งออกไปจากซอยที่น่ากลัวแห่งนี้
....:หึ เด็กโง่