Start the story

Start the story

บทนำ​

Win

^^ พี่ไบร์ทชวนน้องมานั่งคุยด้วยสิค่ะ​ ^^

ผมที่กำลังนั่งงีบอยู่ตรงมุมห้องค่อยๆเปิดเปลือกตาขึ้นเมื่อได้ยินเสียงใครสักคนในกลุ่มแฟนคลับของพี่ไบร์ทเอ่ยขึ้นและผมก็มั่นใจเกินร้อยว่าเขาน่าจะพูดถึงผม​ (มั้งน่ะ)

" มึงงง​ พี่เขาเดินมาหามึงว่ะ​"

ไอ้กันเอาศอกกระทุ้งแขนผมยิกๆผมขมวดคิ้วใส่มันแต่มันก็ไม่ยอมหยุด​ อ่า​ ผมลืมบอกครับว่าไอ้กันมันเป็นเพื่อนสนิทของผมเอง​และควบตำแหน่งผู้จัดการส่วนตัวของผมด้วย​ งง​ ใช่มั้ยครับว่าทำไมผมต้องมีผู้จัดการส่วนตัวด้วย​ คือผมเป็นนักแสดงครับ

นักแสดงหน้าใหม่

คืองี้ครับ​ บ้านของไอ้กันทำ​ธุรกิจ​ โมเดลลิ่งครับ

แล้วมันก็เป็นลูกคนเล็กของบ้านครับในบรรดาพี่น้องสามคน​ ซึ่งพี่น้องมันมีแต่ผู้หญิง​มีมันเนี่ยที่โผล่ออกมาเป็นผู้ชายคนเดียว​ จริงๆแล้วไอ้กันมันไม่เคยมีประสบการณ์​ดูแลนักแสดงมาก่อนหรอกครับแต่แค่มันไม่ยอมช่วยงานอะไรที่บ้านเลย​ แม่มันเลยลงโทษให้มาดูแลผม​ แต่ต้องยอมรับน่ะครับว่ามันทำหน้าที่ของมันได้ดีทีเดียว​ ผมว่ามันขี้เกียจเฉยๆแหละ​ เอาจริง​ แล้ว

ช่วงนี้ผมก็แค่เบื่อๆ​ ไม่มีไรเลยลองหาอะไรแปลกใหม่ดูแล้วก็จบด้วยการมาแคสติ้งซีรี่ส์วาย

แล้วผมก็ได้รับเลือกเฉย​ เป็นนักแสดงนำด้วยน่ะครับ

คือผมน่ะได้รับบทเป็นไออุ่น​ นายเอกของเรื่องครับ

พูดง่ายๆ​ ก็คือผมต้องเล่นในบทโพสิชั่น แบบนางเอกละครทั่วไปนั่นแหละครับ​ แต่ผมบอกไว้ก่อนน่ะครับว่าผมน่ะแมนทั้งแท่ง​

>>>ผมชอบผู้หญิง<<<

บอกแล้วไงครับ​ ผมแค่เบื่ออยากหาอะไรใหม่ๆ

ลองทำดูก็เท่านั้นแหละครับ​ ส่วนความรักในแบบไม่จำกัดเพศผมก็ไม่ได้แอนตี้อะไรนะครับ​ เพราะเพื่อนของผมหลายคนก็คบเพศเดียวกันมีทั้งหญิงคบหญิงชายคบชาย​ ส่วนพี่ไบร์ทเขารับบทเป็นน้ำหนาวพระเอกของเรื่องครับ​ เรากำลังจะได้เล่นซีรี่ส์คู่กัน​ ไม่ใช่สิ​ เราได้เล่นคู่กันแล้ววันนี้เรามาฟิตติ้งกันครับ​ และเตรียมจะเปิดกล้องเดือนหน้า​ อ๋อ​ วันนี้เราจะถ่ายทีเซอร์ไปด้วยครับ​ เห็นผู้กินกับ​ เอ่ย​ ผู้กำกับ​ 555+ (ติดตลกนิดนึง)

เห็นผู้กำกับบอกว่าจะปล่อยในอีกสองวัน​

งานด่วนสุดๆไปเลยครับ

ผมทำหน้าเมื่อยใส่ไอ้กัน​ กำลังจะอาปากให้มันหยุดกระทุ้งศอกใส่ผมซะที แต่ผมต้องเก็บคำพูดลงคอไปก่อนเพราะพี่ไบร์ทมายืนตรงหน้าผม​ ไอ้กันเลยหยุดกระทุ้งศอกใส่ผมไปโดยปริยาย​

แม่งเอ๊ย... ผมไม่ชอบเลยว่ะ​ แล้วแม่ง​ มายืนทำหน้าหล่อเรี่ยราดใส่ผมอีก​ จะว่าผมอิจฉาพี่มันใช่มั้ยล่ะ​ก็ใช่แหละ​ พี่ไบร์ทแม่ง​ หล่อฉิบหาย​ หล่อแบบหล่อเหี้ยๆ​ คิ้วคมเข้ม​ ปากอมชมพู​ จมูกแม่งก็โด่งจนแทบจะทิ่มหน้าแฟนคลับอยู่ล่ะ​ แล้วผิวพี่มันแม่งก็ขาวพอๆกับผมเลย​ อิอิ

^^ น้องวินครับ​ ไปกับพี่หน่อยได้มั้ยครับ​ ^^

พอดีแฟนคลับพี่อยากรู้จัก​ ผมแหงนหน้าขึ้นมอง

พี่ไบร์ท​ รอยยิ้มสดใสที่ปรากฏบนใบหน้าหล่อๆของพี่มันทำเอาผมตาพร่าไปชั่วขณะจนกระทั่งไอ้กันสะกิดผม

กับกระซิบบอกนั่นแหละ​ ผมถึงได้รู้ตัว​

" จังหวะนี้มึงต้องลุกล่ะนะไอ้วิน​ พี่เขามีแฟนคลับเยอะน่ะมึง​ มึงไปกับเขาเผื่อจะตกแฟนคลับเขามาได้บ้างไง

อยู่ในวงการบันเทิงแฟนคลับเป็นสิ่งจำเป็นน่ะมึง​

นักแสดงหน้าใหม่อย่างมึงน่ะ​ ไม่มีแฟนคลับค่อย

ซับพอร์ต​อยู่ยากน่ะกูบอกเอาไว้ก่อน" แล้วไอ้กันแม่งเสือกทำเสียงจริงจัง​ อ๋อ​ สีหน้าของมันก็ด้วย​ และสิ่งที่มันบอกก็ทำให้ผมปฏิเสธ​ไม่ได้จริงๆ

" ครับ "

ผมรับคำแล้วลุกขึ้นเดินตามพี่ไบร์ทไป​ ไม่ใช่สิ​ ผม

ไม่ได้เดินตามพี่มันไป​ แต่เป็นพี่มันต่างหาก

ที่เดินตามผมแถมประคองช่วงเอวผมด้วยถึงจะแค่

แตะเบาๆก็เถอะครับ​ สุภาพบุรุษ​สัดๆ​ ขออภัยในความไม่สุภาพน่ะครับ​ แต่พี่มันทำให้ผมไม่รู้จะใช้คำไหนดี

" ทักทายแฟนๆหน่อยครับ"

พี่ไบร์ทกระซิบบอกแผ่วเบาที่ข้างหูของผม ลมหายใจอุ่นร้อนที่รินรดลงมาอย่างไม่ตั้งใจทำให้ผมรู้สึกแปลกๆ​ ผมขยับถอยห่างจากพี่ไบร์ทเล็กน้อย​ แต่ก็ไม่ได้ห่างเกินจนน่าเกลียดนัก​

^^ สวัสดีครับ ^^

ผมเอ่ยทักทายแล้วยกมือไหว้กราดแบบ

การถ่ายภาพพาโนรามาก่อน​จะเก็บมือลง แฟนคลับของพี่ไบร์ทส่งเสียงกรี๊ดเบาๆบางคนก็ทำท่าเอามืออุดปากเหมือนกำลังกลั้นเสียงเอาไว้​สายตาของเหล่าแฟนคลับมองไปที่คนที่ยืนข้างๆผมซึ่งนั่นก็คือพี่ไบร์ท​ ผมเลยหันไปมองบ้าง​ อ่อ​ พี่ไบร์ทมันกำลังส่งยิ้มหวานให้แฟนคลับนี่เอง​ ผมเพิ่งก้าวเข้าสู่วงการบันเทิงครับและไม่เคยมีแฟนคลับมาก่อน​ก็เลยไม่รู้ว่าต้องทำตัวยังไง​ พี่ไบร์ทบอกให้ผมทักทาย​ ผมก็ทักทายไปแค่นั้นก็จบแล้วทำหน้านิ่งเป็นรูปปั้นต่อ

ไม่รู้ว่าผมบอกไปหรือยังว่าผมเป็นคนโลกส่วนตัวสูง

ครับ​ ประมานแบบไม่สนิทอย่าติดว้าวอะไรแบบนั้นเลย

เพราะถ้าว้าวมาแบบไม่รู้จังหวะนี่อาจจะได้

เจอกันสักฝุ่น

" แนะนำตัวด้วยสิครับ "

พี่ไบร์ทกระซิบข้างหูผมอีกครั้ง​ คราวนี้

ผมหันไปมองหน้าพี่มันเพราะคิดว่าอีกฝ่ายดึงหน้าออกไปแล้ว​ แต่ความเป็นจริงก็คือใบหน้าของพี่ไบร์ท

ยังอยู่ที่เดิม​ นั่นทำให้ปลายจมูกของผมไปโดนปลายจมูกโด่งๆของพี่มันครับ

โคตรจังหวะนรกเลยครับ

ผมรู้สึกเสียวแปล๊บราวกับถูกไฟช๊อตที่ปลายจมูก

ร่างกายของผมชะงักไปนิดก่อนจะรีบขยับใบหน้าออกมาพร้อมกับเสียงกรี๊ดของเหล่าแฟนคลับของพี่ไบร์ทที่ยังดังกึกก้อง​

ผมไม่ได้พูดเกินจริงน่ะครับ

เพราะเสียงของพวกเขาบาดหูผมจริงๆ

^^ มึงงงงงง​ กูจิ้นล่ะน่ะ​ น้องเขาน่ารักมากอ่ะ​ ^^

^^ บวกๆไปเลยจ้า​ ^^

เสียงของแฟนคลับบางคนดังขึ้นแข่งกับเสียงกรี๊ดที่ค่อยๆจางลง​ เมื่อพี่ไบร์ทยกปลายนิ้วชี้มือขวาขึ้นทาบริมฝีปาก​ สายตาคมมองไปที่เหล่าแฟนคลับเป็นเชิงบอกให้เงียบลงหน่อย​ ไม่ถึงนาทีเสียงดังสนั่นที่เกือบทำแก้วหูผมแตกก็ค่อยๆเบาลงก่อนจะหายไป​

เหมือนไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน​ เหล่าแฟนคลับบางคน

ก็ยังเอามืออุดปากเหมือนกำลังอั้นเสียงอยู่​ บางคนก็เอาสายกระเป๋าขึ้นมากัดจนผมกลัวว่าสายกระเป๋าของพวกเขาจะขาด

ส่วนบางคนก็ทำท่าทางคล้ายจะเป็นลม​ จนคน

ที่นั่งข้างๆต้องเอากระดาษขึ้นมาพัดให้

อะไรกันครับเนี๊ย

ผมงงในงงไปหมดแล้ว

(แฟนคลับพี่ไหวป่ะครับ​ เหมือนพวกมีอุปทานหมู่อะไรกันสักอย่าง)​

นั่นคือสิ่งที่ผมอยากถามพี่ไบร์ทแต่ผมไม่ได้สนิทกับพี่มันขนานนั้นไง​ เลยกลืนคำถามลงคอไปน่าจะดีกว่า

ผมหันไปมองพี่ไบร์ทอีกครั้ง​ แต่คราวนี้ผมขยับห่างออกมาอีกนิดหน่อยเพราะกลัวว่าประวัติศาสตร์​จะซ้ำรอยเดิมอีก​ ผมไม่อยากรู้สึกเหมือนโดนไฟช็อตอีก

" แนะนำตัวได้เลยครับ " พี่ไบร์ท

ยิ้มบอกอย่างสุภาพ​ ดวงตาคมเป็นประกายวิบวับ

ทำเอาผมใจสั่นเฉยเลยครับ​

^^ เป็นเชี้ยอะไรของมึงเนี่ยไอ้วิน​ ^^

ผมกร่นด่าตัวเองในใจ​ จู่ๆจะมาใจสั่นเพราะผู้ชายด้วยกันมันไม่ได้ป่าวว่ะ​ ผมพยักหร้าให้พี่ไบร์ทไปทีหนึ่ง

ก่อนจะดึงสายตากลับไปที่กลุ่มแฟนคลับของพี่มัน

" สวัสดีครับผมชื่อเมธาวิน​ ชื่อเล่นชื่อวิน

อายุ​ ยี่สิบสอง​ ปี​ เรียนอยู่ปีสี่​ รับบทเป็นไออุ่นครับ

" ไออุ่นที่แปลว่าเมียพี่น้ำหนาว​ แอร๊ยยยยยย "

เสียงใครตะโกนขึ้นมาทันทีที่ผมพูดจบ​

ผมคิดว่าแฟนคลับคนนั้นน่าจะอ่านนิยายจบแล้ว

ถึงเอามาแซวได้แบบนี้​ เพราะบทที่ผมเล่นคือไออุ่นซึ่งในเรื่องก็รับบทเป็นเมียพี่น้ำหนาวอย่างที่เขาพูดจริงๆ

ทำไมผมรู้สึกหน้าร้อนจังว่ะ

^^พี่ไบร์ท​ ดูน้องวินหน่อยค่าน้องหูแดงแล้ว^^

^^ ฮิ้วววววววว ^^

เสียงโห่แซวทำให้ผมหลุดจากความคิดของตัวเอง

หน้าของผมเลิ่กลั่กไม่น้อยเมื่อสายตาทั้งหมดจับจ้องมาที่ผม​ รวมถึงสายตาของพี่ไบร์ทด้วย

เอาล่ะ​ ผมไม่ชอบรอยยิ้มหวานๆคล้ายกับกำลังหว่านเสน่ห์ของไอ้พี่ไบร์ทคนหน้าหล่อเอาซะเลย​ เพราะมันทำให้ผมรู้สึกวูบวาบแบบแปลกๆ

" ไม่ชอบเลยว่ะแม่ง​ เป็นเชี้ยไรเนี่ยไอ้วิน​ "

ผมด่าตัวเองอีกครั้งราวกับว่าเหมือนคนที่เสียสติเต็มทนก่อนที่จะกระแอมออกมาเบาๆ​

" คือ​ ที่ผมหูแดงเนี่ยเพราะผมเป็นคน

เลือดลมสูบฉีดดีน่ะครับ"

คำแก้ตัวของผมคงจังหวะนรกมากมั้งครับ​ เพราะทำเอาไอ้กันที่ยืนกอดอกมองผมหัวเราะออกมาเสียงดังลั่นเป็นคนแรก​ ผมหันไปมองมันตาขุ่นขวาง​ มันยักไหล่ใส่ผมด้วยท่าทางกวนบาทาเอามากๆ​ พร้อมๆกับเสียงหัวเราะของเหล่าแฟนคลับของพี่ไบร์ท​ ดังขึ้นอีกระลอก

" เข้าใจแล้วจ้าาาา​าาาา "

แฟนคลับพี่ไบร์ทขานรับเสียงลากยาว​ ซึ่งมันแปลได้อย่างเดียวเลยว่าพวกเขาไม่เชื่อคำแก้ตัวของผม รวมถึงพี่ไบร์ทด้วยครับ​ เพราะตอนนี้พี่มันยิ้มจนตาหยีโดยที่สายตายังจับจ้องอยู่ที่ผม​ หมั่นไส้ว่ะแม่ง

มองอะไรนักหนา​ สักฝุ่นมั้ยล่ะ

ในหัวผมน่ะนะคือภาพที่กำลังกำหมัดแน่นแล้ว

แต่ภายนอกก็คืออมยิ้มนิดๆอย่างพยายามรักษา

มารายาท

" อร๊ายยยยยมึง​ น้องยิ้ม​ น่าฉอหอ "

" จริงมึ๊งงงงงงง "

เสียงแฟนคลับคนนึงพูดแล้วอีกคนก็สนันสนุน​ จะบอกว่าผมน่ารักแบบฉิบหายก็พูดออกมาเถอะครับ​

ผมรับได้​ แมนๆคุยกัน​ เดี๋ยวก่อนไอ้วินมึงต้องอยากให้เขาชมว่ามึงหล่อสิ​ ชมน่ารักเชี้ยไรอีก​หลงประเด็นอีกล่ะ

แม่งเอ๊ย​ สุดท้ายผมก็ทะเลาะกับตัวเองอีกแล้วครับท่าน

ท่ามกลางเสียงหัวเราะครึกครื้นของทุกคนโดยเฉพาะ

ไอ้เชี้ยกันครับ​ มันหัวเราะผมจนไหล่แม่งสั่น

ตลกมากมั้ง

ครู่ต่อมาเสียงหัวเราะก็ค่อยๆเบาบางลง

ก่อนจะเงียบไปในที่สุด​ โดยฝีมือของพี่ไบร์ท

นิ้วชี้หยุดโลกจริงๆครับ

เพียงแค่พี่มันยกนิ้วชีมือขวาขึ้นทาบริมฝีปากหยักได้รูปเหล่าแฟนคลับก็พากันเก็บเสียงลงคอ​ แล้วพากันมองใบหน้าที่หล่อแบบเรี่ยราดของพี่มัน​อย่างเคลิบเคลิ้ม

^^ ทุกคนครับ​ ไม่แซวมียพี่น่ะครับ​ ^^

แฟนคลับถึงกับหลุดกรี๊ดกันขึ้นมาอีกครั้งเมื่อพี่ไบร์ทพูดแบบนั้น​ ส่วนบางคนก็ทำท่าคลายจะวูบไป

ซะอย่างนั้น​ แต่ผมไม่สนอะไรแล้วครับ​

เริ่มหัวร้อนแล้วนะผมน่ะ

ผมหันขวับไปมองพี่ไบร์ท​ที่ยังยิ้มแบบมีเสน่ห์อยู่บนใบหน้า​พลางขมวดคิ้วแน่นใส่อย่างไม่เก็บอาการ

เมียเชี่ยไรว่ะ

ผมไปเป็นเมียพี่มันตั้งแต่ตอนไหน

มือขวาของผมกำลังจะกำเข้าหากัน

จังหวะนี้ผมกับพี่ไบร์ทต้องใส่เดียวกันแล้วครับ

แต่ว่า....? " เมียในซีรี่ส์ไงครับ "

เหมือนพี่มันอ่านใจผมออก​ เพราะผมยังไม่ทันกำหมัดให้กระชับดี​ เกือบแล้วครับผม​ ผมเกือบแสดงความเกรี้ยวกราดออกไปแล้ว​ แต่พี่ไบร์ทก็พูดออกมาก่อน​

เออว่ะ​ ผมต้องเล่นเป็นเมียพี่มันในซีรี่ส์นี่หว่า

คิดแบบนั้นความหัวร้อนของผมก็ค่อยลดลง​ ผมแกล้งกระแอมในลำคอแก้เก้อแล้ว​ เบือนหน้าหนีใบหน้าหล่อๆของไอ้พี่ไบร์ทมัน​ ได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆ​ ดัง

ออกมาจากลำคอของพี่มันด้วยครับ

" เฮอะ​ "

อย่าคิดว่าผมถอนหายใจออกไปแบบนั้น​น่ะครับ

เรียกแค่ว่าลอบถอนหายใจแค่นั้นแหละ​

^^ น้องวิน​ มีอะไรจะพูดกับแฟนคลับ

หน่อยมั้ยครับ​ ^^

^^ ไม่มีครับ​ ^^

ผมตอบทันทีโดยที่ไม่ต้องเสียเวลาคิด​ ก็อย่าง

ที่บอก​ ผมไม่เคยมีแฟนคลับก็อย่างที่บอกแหละครับ

เอาตรงๆเลยก็แล้วกันน่ะครับ​ ก็คือผมไม่รู้จะพูดอะไร​ พี่ไบร์ทยังคงยิ้มกว้าง​ก่อนที่พี่มันจะก้าวเท้าเข้ามาไกล้ผม​ ก้าวเข้ามาไกล้จนผมรู้สึกถึงไออุ่นจางๆ​ ที่ลอยออกมาจากตัวของพี่มัน​

เชี่ย... คนหรือไมโครเวฟว่ะ​ แลดู

อบอุ่นฉิบหาย

" หมับ "

อยู่ๆพี่มันก็ยกมือมาโอบไหล่ผมครับ​ แต่

แตะแบบเบาๆ​ ไอ้ครั้นจะหันไปด่าหรือสะบัดมือของ

ไอ้พี่ไบร์ทออก​ ผมคิดดูแล้วว่าผมน่าจะกลายเป็นคนเหี้ยมโหดขึ้นมาทันที

ผมเลยอมยิ้มนิดๆออกไป

" กรี๊ดดดดดดดดดดด "

เอาอีกแล้วครับ​ แฟนคลับของพี่ไบร์ทกรี๊ดจนขี้หูผมเกือบจะออกมาเต้นระบำไปหมดแล้วครับ

ก่อนที่เสียงจะเงียบลงเมื่อพี่มันยกปลายนิ้วชี้แตะที่ริมฝีปาก​ เสียงหายราวกับไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน​

ผมค่อนข้างทึ่งมากเลยน่ะครับ​ นี่ผมว่าถ้าพี่เขาบอกให้

แฟนคลับซื้อดวงจันทร์ให้​ แฟนคลับคงรีบควักเงินในกระเป๋าอย่างไม่ต้องสงสัยเลยครับ​

" น้องวินยังเป็นน้องใหม่อยู่น่ะครับ "

เลยเขินๆหน่อย

พี่ไบร์ทหัวเราะเบาๆแค่นั้นก็ถึงกับทำให้เหล่าแฟนคลับอุดปากกลั้นเสียงกรี๊ดแล้วครับ​

แต่เรื่องของเรื่องก็คือผมไม่ได้เขินโว๊ย​ แค่ไม่รู้จะพูดอะไรต่างหากเล่า​

เอางี้ก็แล้วกันน่ะครับ​ วันนี้เราให้น้องไปพักผ่อนก่อน

ดีกว่า​ ไว้มีโอกาสค่อยมาคุยกับน้องกันใหม่​ งั้นผมฝากติดตามไอจีน้องวินด้วยได้มั้ยครับ

^^ ได้ค่าาาาาาาา ^^

แฟนคลับของพี่ไบร์ทรับขานอย่างพร้อมเพรียงกัน

โอโฮ้ อะไรมันจะขนาดนั้นครับ​ สำหรับแฟนคลับ

พี่ไบร์ทขออะไรคงหามาให้ได้หมด

เรียกว่ามีบ้านยอมขายบ้านมีรถยอมขายรถเลย

ผมคิดว่าแบบนั้นน่ะ​

" น้องวินครับ​ บอกไอจีแฟนๆหน่อยครับ "

พร้อมมากครับ​

ไม่ใช่ผมน่ะครับที่พร้อมแต่เป็นเหล่าบรรดาแฟนคลับของพี่ไบร์ทต่างหาก​ ทุกคนพร้อมใจกันหยิบมือถือขึ้นมาดวงตาทุกคู่จ้องมาที่ผมด้วยสายตาที่เป็นประกาย​

วิบวับเอาจริง​ ตอนนี้ผมก็รู้สึกเขินขึ้นมาหน่อยๆแล้ว

ทั้งๆที่จริงแล้วผมเป็นคนหน้าหนาจะตาย

^^ W-i-n Methawin ครับ ^^

ผมบอกชื่อไอจีของผม เหล่าแฟนคลับพร้อมใจกัน

กดนิ้วขยุกขยิกลงบนหน้าจอมือถือของตัวเอง

ระหว่างนั้นผมก็ได้แต่อมยิ้ม​นิดๆครับ​ เพราะไม่รู้จะทำอะไรดี ส่วนมือของพี่ไบร์ทก็ยังวางลงบนไหล่ของผม

ฟอลเรียบร้อยแล้วครับ

คนที่พูดคือพี่ไบร์ท​ พี่มันไม่ได้พูดเปล่าครับ

ยกหน้าจอไปให้เหล่าแฟนคลับดูด้วยพร้อมยิ้มหวานละลายใจ​ เอาล่ะครับ​ คงถึงเวลาที่ผมต้องเตรียมรับแรงกระแทกที่หูแล้วครับ​

ไม่ทันขาดคำเสียงของแฟนคลับก็ดังขึ้น

อีกระลอก​ ดังจนแก้วหูของผมสั่นสะเทือน​อย่าว่า

ผมหยาบคายหรือใส่ร้ายแฟนคลับของพี่ไบร์ทเลยน่ะครับ​ เพราะเสียงกรี๊ดของพวกเขาดังมากจริงๆ​

ขนาดไอ้กันยังทำหน้าเหยเก​ ราวกับถูกกรี๊ดอัดหู

เหมือนผมจะหลงประเด็นไปนิด​ ประเด็นก็คือพี่มันจะ

ฟอลไอจีผมทำไมก่อน​ คำถามในใจของผมยังไม่ทันได้รับคำตอบ​ พี่ไบร์ทก็เก็บโทรศัพท์​ลงใส่กระเป๋ากางเกง

เอาจริงน่ะ​ แค่ท่าทางที่พี่มันเก็บมือถือใส่กระเป๋าก็คือ

เท่มาก​ เท่สัดๆ​ หลักฐานก็คือเสียงกรี๊ดของแฟนคลับ

นั่นแหละครับ​

อ่า​ ผมยอมรับก็ได้ครับว่าไม่ว่าพี่มันจะทำอะไร

ก็ดูดีดูหล่อไปซะหมดจริงๆ​ นี่เป็นครั้งแรกเลยน่ะครับที่ผมชมผู้ชายด้วยกัน​ พี่ไบร์ทหันมายิ้มให้ผมก่อนที่จะพูดกับผม​

" พี่ฟอลเราแล้ว​ เราก็อย่าลืมฟอลพี่ด้วยล่ะ "

" โอเคมั้ยครับ​ เมียพี่น้ำหนาว "

" กรี๊ดดดดดดดดดด "

" อร๊ายยยยยยยยยยย​ "

" เอร๊ยยยยยยยยยยยย​ "

ผมว่าครั้งนี้น่าจะเป็นการกรีดร้องครั้งสุดท้าย

ของแฟนคลับหลายคนน่ะครับ​ เพราะพวกเขากรีดร้องกันจนสุดเสียง​บางคนก็กำลังเอามือทุบหน้าขาตัวเองรัวๆ​ บางคนก็ยกกระเป๋าขึ้นมากัด​ บางคนก็ทุบคนที่นั่งข้างๆดังตุบๆ​ มันเป็นภาพที่ดูอลหม่านไปหมดครับ

ส่วนผมตอนนี้หน้าร้อนฉิบหาย

อะไรของพี่มันว่ะเนี่ย​ พูดคำว่าเมียออกมา

ได้เต็มปากเต็มคำอย่างไม่มีอาการเคอะเขินเลยครับ

ถึงแม้ว่าจะหมายถึงเมียในซีรี่ส์ของเราก็เถอะ

แต่ผมแม่งก็เสือกหน้าร้อนอยู่ดี​ และความร้อน

บนใบหน้าของผมยิ่งเพิ่มขึ้นเมื่อได้ยินเสียงแฟนคลับคนหนึ่งตะโกนขึ้นมาว่า

" พี่ไบร์ท​ ดูน้องหน่อยค่าน้องหูแดงอีกแล้ว "

" ครับ "

การพบปะแฟนคลับของพี่ไบร์ท​ ครั้งแรกของผม

จบลงที่รอยยิ้มหวานๆของพี่ไบร์ทกับใบหูที่แดงแปร๊ดดดดด​ ของผมครับ

^^ ฝากติดตามตอนต่อไปกันด้วยน่ะฮ่ะ​ ^^

( ติชม​ กันมาได้น่ะค่ะ​ นักอ่านทั้งหล๊ายยย​ )​