กักตัวกลัวรัก

เมื่อความคันถูกคั่นด้วยการกักตัวจากโควิด อิงฟ้าจำต้องถูกริดเสรีภาพในการเที่ยวและสนุกอย่างเก่า หนำซ้ำยังเผลอได้กับอันดามัน คนที่เคยสาบานว่าจะไม่กินตลอดชีวิต เฮ้อ...ไม่รู้จะตายเพราะไวรัสหรือเพราะเซ็กส์! 

. 

. 

“เธอไม่ใช่กะหรี่” อันดามันพูดเสียงเรียบชัดทุกพยางค์อย่างช้าๆ คล้ายต้องการเน้นย้ำ “เธอเป็นอะไรหลายอย่าง แต่ไม่ใช่กะหรี่” 

ขอบคุณที่คิดแบบนั้น” เธอเริ่มรู้สึกดีขึ้นและเหมือนจะมีความหวังในการมองเขาแบบผู้ชายปกติที่ดีคนหนึ่ง หากไม่เพราะก่อนจะหายตัวไป อันดามันพูดทิ้งท้ายด้วยอะไรที่เจ็บแสบกว่าเหมือนเอาระเบิดปรมาณูถล่มหน้าประตูห้องของหล่อน 

“เพราะกะหรี่ยังได้เงิน แต่เธอไม่ได้ และฉันคงไม่เอาเงินฟาดเพื่อเอาเธอ!”